Βιογραφία

Ο Αντόνιο Κόντε γεννήθηκε στις 31 Ιουλίου 1969 στο Λέτσε και στο Λέτσε άρχισε να κλωτσάει την μπάλα, ενώ έκανε το ντεμπούτο του στη Serie A με την τοπική ομάδα όταν ήταν μόλις δεκαέξι ετών και οκτώ μηνών, στις 6 Απριλίου 1986, κατά τη διάρκεια του αγώνα Λέτσε-Πίζα, ο οποίος έληξε 1-1,έληξε με 3-2 για τους Ατζούρι. Ο Κόντε, ένας μέσος που κάνει το τρέξιμο το δυνατό του σημείο (αλλά με τα χρόνια θα μάθει επίσης να αναπτύσσει μια αξιοσημείωτη αίσθηση του γκολ), παρέμεινε στη Λέτσε μέχρι τη φθινοπωρινή ποδοσφαιρική περίοδο του 1991, όταν αγοράστηκε έναντι επτά δισεκατομμυρίων λιρών από τη Γιουβέντους.

Ο προπονητής που τον εκτόξευσε στη φανέλα της Γιουβέντους ήταν ο Τζιοβάνι Τραπατόνι, αλλά με τον Μαρτσέλο Λίπι ο Κόντε βρήκε τον αγιασμό του. Στο Τορίνο κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, ένα Τσάμπιονς Λιγκ, ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο, ενώ το 1996 έγινε αρχηγός της ομάδας, χάρη στις αποχωρήσεις των Φαμπρίτσιο Ραβανέλι και Τζιανλούκα Βιάλι. Ο Κόντε παρέμεινε βασικός μέχρι τοΤη σεζόν 2001/2002, όταν, μετά τη δυσάρεστη εμπειρία του Carlo Ancelotti, ο Marcello Lippi επέστρεψε στον πάγκο των Bianconeri: σε εκείνο το σημείο οι εμφανίσεις του στον αγωνιστικό χώρο από το πρώτο λεπτό άρχισαν να αραιώνουν και το περιβραχιόνιο του αρχηγού πέρασε στον Alex Del Piero.

Ο Κόντε κρέμασε τα παπούτσια του στο τέλος της σεζόν 2003/2004, έχοντας πραγματοποιήσει συνολικά 418 εμφανίσεις με τη Γιουβέντους, πετυχαίνοντας 43 γκολ (259 παιχνίδια και 29 γκολ στο πρωτάθλημα). Το τελευταίο επίσημο παιχνίδι του μεσοεπιθετικού του Σαλέντο στη Serie A ήταν εναντίον της Ίντερ στο στάδιο Meazza του Μιλάνου στις 4 Απριλίου 2004- το τελευταίο του παιχνίδι στην Ευρώπη ήταν στις 25 Απριλίου 2004.Φεβρουάριος 2004, ημερομηνία της εκτός έδρας ήττας της Juve από την Deportivo La Coruna.

Ο Κόντε, λοιπόν, φεύγει ως νικητής, αν και δεν κατάφερε ποτέ να σηκώσει τρόπαιο με τη φανέλα της εθνικής ομάδας: συμμετείχε τόσο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 όσο και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000, χάνοντας και τις δύο διοργανώσεις στους τελικούς, από τη Βραζιλία και τη Γαλλία αντίστοιχα. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2000 στο Βέλγιο και την Ολλανδία, ο παίκτης της Λέτσε πέτυχε επίσης ένα γκολ εναντίον της Τουρκίας στοανατροπή, ενώ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον προημιτελικό που διεξήχθη με τη Ρουμανία λόγω ενός φάουλ που υπέστη ο Χάγκι.

Όταν η καριέρα του ως ποδοσφαιριστής τελείωσε, ο Κόντε αποφάσισε να ξεκινήσει να προπονεί: τη σεζόν 2005/2006, ήταν ο δεύτερος του Τζίτζι Ντε Κάνιο στη Σιένα. Η ομάδα τερμάτισε 17η (και ως εκ τούτου σώθηκε), αλλά ανέβηκε στη 15η θέση ως αποτέλεσμα των πέναλτι εναντίον της Λάτσιο και της Γιουβέντους λόγω του Καλτσιόπολι. Την επόμενη χρονιά, ο Κόντε παρέμεινε στην Τοσκάνη, και έγινε ο πρώτος προπονητήςτης ομάδας Serie B Arezzo.

Αφού απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του στις 31 Οκτωβρίου 2006, μετά από τέσσερις ήττες και πέντε ισοπαλίες στις πρώτες εννέα αγωνιστικές, επέστρεψε στην ομάδα του Αρέτσο στις 13 Μαρτίου 2007: το τελευταίο μέρος του πρωταθλήματος ήταν τουλάχιστον στρατοσφαιρικό, με 24 βαθμούς που κατακτήθηκαν στις δέκα τελευταίες αγωνιστικές, αλλά δεν ήταν αρκετοί για να αποφευχθεί ο υποβιβασμός στη Lega Pro, λόγω και των έξι βαθμών ποινής με τους οποίους είχε τιμωρηθεί η ομάδα.ξεκίνησε τη σεζόν.

Φεύγοντας από την Τοσκάνη, ο Κόντε επέστρεψε στη γενέτειρά του, την Απουλία: στις 28 Δεκεμβρίου 2007, διορίστηκε νέος προπονητής της Μπάρι, αντικαθιστώντας τον Τζουζέπε Ματεράτσι που είχε παραιτηθεί. Η απόφαση, ωστόσο, δεν έγινε δεκτή με ικανοποίηση από τους οπαδούς της Λέτσε, οι οποίοι τον χλεύασαν κατά τη διάρκεια του ντέρμπι, στρέφοντας εναντίον του προσβλητικά συνθήματα. Στο τέλος της σεζόν, η Μπάρι βρισκόταν στη μέση της βαθμολογίας, αλλά ο Κόντε έγινε πολύ καλός προπονητής.σύντομα ο αγαπημένος των ερυθρόλευκων οπαδών

Παρέμεινε στον πάγκο των Γκαλέτι και την επόμενη σεζόν: έχοντας τη δυνατότητα να προπονεί την ομάδα από την αρχή του πρωταθλήματος, έβαλε το χέρι του στο παιχνίδι της ομάδας, εστιάζοντας στην αναζήτηση όμορφου ποδοσφαίρου μέσω των εξτρέμ στα πλάγια. Έτσι, η Μπάρι κυριάρχησε στο πρωτάθλημα, κατακτώντας τη Serie A τέσσερις ημέρες νωρίτερα, στις 8 Μαΐου 2009 (συμπτωματικά, ηΟ Κόντε επανέφερε την Μπάρι στην κορυφαία κατηγορία οκτώ χρόνια μετά την τελευταία φορά και στις 2 Ιουνίου υπέγραψε ανανέωση συμβολαίου μέχρι το 2010. Ο γάμος μεταξύ του συλλόγου και του προπονητή, ωστόσο, έληξε απότομα στις 23 Ιουνίου 2009, όταν το συμβόλαιο λύθηκε κοινή συναινέσει.

Η σεζόν 2009/2010 ξεκίνησε χωρίς πάγκο για τον Κόντε, ο οποίος ωστόσο βρήκε ομάδα ήδη από τον Σεπτέμβριο: ήταν η Αταλάντα, φρέσκια από την αποτυχημένη εμπειρία του Άντζελο Γκρεγκούτσι. Με τους Μπεργκαμάσκι, ο προπονητής από το Σαλέντο υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο, έστω κι αν το ντεμπούτο δεν ήταν και το πιο τυχερό: με αφορμή την ισοπαλία 1:1 με την Κατάνια, αποβλήθηκε για διαμαρτυρίες. Τα αποτελέσματα με την Ντία, ωστόσο,Οι βαθμοί αυτοί άργησαν να έρθουν: σε δεκατρείς αγώνες συγκεντρώθηκαν μόλις δεκατρείς βαθμοί, αποτέλεσμα έξι ηττών, τεσσάρων ισοπαλιών και τριών νικών. Για τον λόγο αυτό, ο Κόντε παραιτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2010, μετά την εντός έδρας ήττα από τη Νάπολι. Ένα μήνα αργότερα, του απονεμήθηκε το βραβείο "Panchina d'Argento", το οποίο προορίζεται για τους προπονητές της Serie B που διακρίθηκαν περισσότερο κατά τη διάρκεια του προηγούμενου πρωταθλήματος.

23 Μαΐου 2010 Antonio Conte Υπέγραψε διετές συμβόλαιο με τη Σιένα: το 2011, οι Τοσκάνες απέκτησαν πρόσβαση στη Serie A με τρεις γύρους μπροστά. Μετά από αυτό, ο Κόντε άλλαξε από το ένα bianconero στο άλλο: στις 31 Μαΐου 2011, υπέγραψε διετές συμβόλαιο με τη Γιουβέντους. Αφού φόρεσε τη φανέλα των bianconero για δεκατρία χρόνια και φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού για πέντε, ο Κόντε επέστρεψε στο ίνδαλμαΤα αποτελέσματα ήρθαν γρήγορα: στην πρεμιέρα, στο νέο γήπεδο της Γιουβέντους, η εντός έδρας νίκη επί της Πάρμας με 4-1 αποτέλεσε την αρχή μιας βόλτας προς την κορυφή. Μετά την ένατη αγωνιστική του πρωταθλήματος, η επιτυχία επί της Φιορεντίνα εξασφάλιζε στη Γηραιά Κυρία την πρώτη θέση μόνη της, κάτι που είχε να συμβεί εδώ και πέντε χρόνια.

Χάρη στην εκτός έδρας νίκη επί της ομάδας του Λέτσε, στις 8 Ιανουαρίου 2012 ο προπονητής από το Σαλέντο ισοφάρισε το ιστορικό ρεκόρ των δεκαεπτά διαδοχικών χρήσιμων αποτελεσμάτων της μακρινής σεζόν 1949/1950, ρεκόρ που καταρρίφθηκε την επόμενη εβδομάδα χάρη στην ισοπαλία 1:1 με την Κάλιαρι. Η Γιούβε έκλεισε το πρώτο μισό της σεζόν στην κορυφή του πίνακα,κατακτώντας τον συμβολικό τίτλο του πρωταθλητή χειμώνα με οκτώ ισοπαλίες, έντεκα επιτυχίες και καμία ήττα. Ήταν το πρελούδιο για την κατάκτηση του Scudetto, η οποία ήρθε στις 6 Μαΐου 2012 (στο μεταξύ, τον Μάρτιο ο Κόντε είχε βραβευτεί και με το "Premio Maestrelli") με νίκη 2-0 επί της Κάλιαρι την 37η αγωνιστική, ενώ η Μίλαν έχασε από την Ίντερ. Οι Μπιανκονέρι κέρδισαν στη συνέχεια τοτο πρωτάθλημα με μια μέρα διαφορά, αν και δεν έλειψαν οι διαιτητικές διαμάχες, ειδικά λόγω του γκολ που δεν καταλογίστηκε στον Μουντάρι της Μίλαν κατά την απευθείας διεκδίκηση του αγώνα με τους "ροσονέρι". Οι Τορινέζοι είχαν την ευκαιρία να ομορφύνουν τη σεζόν τους κατακτώντας και το Coppa Italia, αλλά στον τελικό ηττήθηκαν από τη Νάπολι.

Ο Μάιος του 2012, ωστόσο, ήταν περιπετειώδης για τον Κόντε: εκτός από την κατάκτηση του πρωταθλήματος, που του χάρισε την ανανέωση του συμβολαίου του, ο προπονητής από το Σαλέντο είχε να αντιμετωπίσει και την εγγραφή του στο μητρώο υπόπτων από το δικαστήριο της Κρεμόνα με την κατηγορία της συνωμοσίας για τη διάπραξη αθλητικής απάτης και απάτης. Όλα προέκυψαν από τις δηλώσειςπου κυκλοφόρησε στους δικαστές από τον ποδοσφαιριστή Φιλίπο Καρόμπιο, κατά τη διάρκεια της έρευνας για την υπόθεση Calcioscommesse, σχετικά με τις ενέργειες που έκανε ο Κόντε όταν ήταν προπονητής της Σιένα. Αφού υποβλήθηκε σε κατ' οίκον έρευνα στις 28 Μαΐου με εντολή του gip της Κρεμόνα, στις 26 Ιουλίου ο Αντόνιο Κόντε παραπέμφθηκε στην Ομοσπονδιακή Εισαγγελία της Federazione Italiana Giuoco Calcio: η κατηγορία είναι η μηκαταγγελία, για φερόμενα στημένα παιχνίδια που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια των αγώνων πρωταθλήματος Serie B της περιόδου 2010/2011 Albinoleffe-Siena 1-0 και Novara-Siena 2-2.

Ιππότης του Τάγματος Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας από τις 12 Ιουλίου 2000, ο Conte είναι ο πρωταγωνιστής του βιβλίου " Antonio Conte , ο τελευταίος μονομάχος", γραμμένο από τους Alvise Cagnazzo και Stefano Discreti, και κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Bradipolibri τον Σεπτέμβριο του 2011.

Τη σεζόν 2012/2013 οδήγησε τη Γιουβέντους στην κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου Scudetto. Επανέλαβε τον εαυτό του την επόμενη χρονιά, οδηγώντας τη Γιούβε στα υψηλότερα επίπεδα. Ωστόσο, η είδηση ότι ο ίδιος ο Κόντε ανακοίνωσε στα μέσα Ιουλίου 2014 ότι θα αποχωρήσει συναινετικά από τον σύλλογο, παραιτούμενος από προπονητής, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία.

Το 2013 εκδόθηκε το βιβλίο του, το οποίο έγραψε μαζί με τον δημοσιογράφο Antonio Di Rosa με τίτλο "Head, Heart and Legs" (Κεφάλι, καρδιά και πόδια).

Έναν μήνα αργότερα, επιλέχθηκε ως ο νέος προπονητής της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ιταλίας από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της FIGC, Κάρλο Ταβέκιο. Το 2016, οδήγησε την εθνική ομάδα της Ιταλίας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γαλλίας τον Ιούλιο. Η Ιταλία ξεκίνησε ως ένα από τα αουτσάιντερ, αλλά η ομάδα του Κόντε έλαμψε με το χορευτικό της παιχνίδι και το ταμπεραμέντο της. Βγήκε μόνο στα πέναλτι στα προημιτελικά απέναντι στη Γερμανία.

Μετά την ευρωπαϊκή του εμπειρία, ο Αντόνιο Κόντε επέστρεψε στον πάγκο ενός εμβληματικού συλλόγου: πέταξε στην Αγγλία για να προπονήσει την Τσέλσι του Ρομάν Αμπράμοβιτς. Στα τέλη Μαΐου του 2019, υπέγραψε για να γίνει ο νέος προπονητής της Ίντερ. Στις αρχές Μαΐου του 2021, οδήγησε την ομάδα των Νερατζούρι στην κατάκτηση του 19ου Scudetto.

Στις αρχές Νοεμβρίου του 2021, υπέγραψε συμβόλαιο με την αγγλική ομάδα της Τότεναμ .