Βιογραφία - Ένα φέρετρο στον πάγο

Ο Roald Engelbert Amundsen, ο διάσημος εξερευνητής, γεννήθηκε στις 16 Ιουλίου 1872 στο Borge, κοντά στο Όσλο. Σύμφωνα με τις οικογενειακές προσδοκίες, θα έπρεπε να αφιερωθεί σε ιατρικές σπουδές, αλλά αντ' αυτού, οδηγούμενος από ένα έμφυτο πνεύμα περιπέτειας, τον προσέλκυσε μια πιο περιπετειώδης και επικίνδυνη ζωή.

Αποφάσισε λοιπόν να καταταγεί στο ναυτικό, μια επιλογή που του επέτρεψε αργότερα να λάβει μέρος στην πρώτη πολική αποστολή της ζωής του, αυτή που πραγματοποιήθηκε με το πλοίο "Belgica" μεταξύ 1897 και 1899. Η σκληρή ζωή στο πλοίο μετρίασε τον Νορβηγό και λειτούργησε ως προετοιμασία για τις μελλοντικές περιπέτειες στο αρκτικό περιβάλλον.

Μια από τις ηχηρές επιτυχίες του, ως απόδειξη του έμφυτου χαρίσματός του για την επίλυση ακραίων καταστάσεων, σημειώθηκε λίγα χρόνια αργότερα, στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν, ως κυβερνήτης του πλοίου "Gjöa", ήταν ο πρώτος που ολοκλήρωσε τη διαδρομή μέσω του τρομερού Βορειοδυτικού Περάσματος και προσδιόρισε τη θέση του μαγνητικού πόλου του Βορείου. Το επίτευγμα αυτό τον ώθησε να αναλάβει και άλλεςΒρισκόταν ήδη στη διαδικασία οργάνωσης μιας αποστολής όταν ανακάλυψε ότι είχε προηγηθεί ο Peary, ο οποίος έφτασε στον προορισμό του το 1909. Έχοντας κατακτήσει έναν Πόλο, ωστόσο, υπήρχε ακόμη ένας...

Ο Amundsen άλλαξε τότε τον προορισμό του, αλλά, παραδόξως, δεν το δημοσιοποίησε ούτε το είπε σε κανέναν. Αντίθετα, αγόρασε κρυφά το πλοίο "Fram", που χρησιμοποιούσε ήδη στην Αρκτική ο Nansen, γέμισε με χρέη και έφυγε για τον Νότιο Πόλο.

Δεν γνωρίζει, όμως, ότι βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τον Άγγλο Σκοτ, ο οποίος επίσης ξεκίνησε για τον ίδιο προορισμό με μια αποστολή οργανωμένη μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια και με εντελώς διαφορετικά μέσα. Στο σημείο αυτό αρχίζει η εξαντλητική και τρομακτική πρόκληση για τους δύο μεγάλους εξερευνητές, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να κάνουν τα πάντα για να είναι οι πρώτοι που θα υψώσουν τη σημαία της χώρας τους στην πιο απομακρυσμένη άκρη του κόσμου.απρόσιτο του πλανήτη Γη.

Στις 14 Δεκεμβρίου 1911, τα πέντε μέλη της ομάδας τοποθέτησαν τη νορβηγική σημαία στο Νότιο Πόλο. Η φωτογραφία που απαθανάτισε τη στιγμή είναι πλέον ιστορική. Στις 25 Ιανουαρίου 1912, η αποστολή επέστρεψε στη βάση της, αφού είχε διανύσει 2.980 χιλιόμετρα σε 99 ημέρες. 11 από τα 13 σκυλιά είχαν απομείνει, ενώ οι άνδρες είχαν υποστεί τύφλωση από το χιόνι, κρυοπαγήματα και εγκαύματα από τον αέρα. Ένα μήνα αργότερα, ο Σκοτ έφτασε επίσηςεπί τόπου, βρίσκοντας ένα μήνυμα που άφησε το νορβηγικό πλήρωμα. Ωστόσο, τον Άγγλο και τους συντρόφους του περιμένει ένα άσχημο τέλος: θα βρεθούν παγωμένοι μέχρι θανάτου το χειμώνα του 1913, μόλις 18 χιλιόμετρα από τον καταυλισμό βάσης που θα τους επέτρεπε να επιβιώσουν.

Ικανοποιημένος που πραγματοποίησε το όνειρο της ζωής του, ο εξερευνητής δεν αρκέστηκε βέβαια σε αυτό. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του και έχοντας εξοφλήσει τα χρέη του, οργάνωσε νέα ταξίδια. Το 1918/20 ταξίδεψε το Βορειοανατολικό Πέρασμα στα χνάρια του βαρόνου Nordenskjold και το 1925 κατάφερε να φτάσει με αεροπλάνο στους 88° Β. Το 1926, μαζί με τον Ιταλό Nobile και τον Αμερικανό Ellsworth, πέταξε πάνω από το Βόρειο Πόλο με τοαερόπλοιο Norge.

Μετά από κάποιες διαμάχες που προέκυψαν μετά το ταξίδι, ο Amundsen και ο Nobile δεν μιλούσαν πλέον μεταξύ τους. Ωστόσο, όταν ο Nobile συνετρίβη στο πακέτο με το αερόπλοιο Italia αφού έφτασε στον Βόρειο Πόλο, ο Νορβηγός εξερευνητής δεν δίστασε να έρθει να τον σώσει.

Ο Amundsen απογειώθηκε, χωρίς να επιστρέψει ποτέ, από το Tromsø στις 17 Ιουνίου 1928 με το Latham 47, με ένα αεροπλάνο που του παραχώρησε η γαλλική κυβέρνηση. Λίγους μήνες αργότερα, τα συντρίμμια του αεροπλάνου του βρέθηκαν βόρεια των βόρειων ακτών της Νορβηγίας. Δεν ακούστηκαν άλλα νέα για τον Roald Amundsen.