Βιογραφία - Δεν τελειώνει εδώ

Antonio Ciacci - αυτό είναι το πραγματικό όνομα του Little Tony - γεννήθηκε στο Τίβολι στις 9 Φεβρουαρίου 1941. Γόνος γονέων από τον Άγιο Μαρίνο, με καταγωγή από την Τσιανουόβα, είναι πολίτης της Δημοκρατίας του Αγίου Μαρίνο και παρόλο που έζησε στην Ιταλία το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, δεν υπέβαλε ποτέ αίτηση για υπηκοότητα. Σε πολύ νεαρή ηλικία άρχισε να ενδιαφέρεται για τη μουσική χάρη στο πάθος του πατέρα του, του θείου του και των αδελφών του, όλοι τους μουσικοί.

Οι πρώτες πλατφόρμες που πατάει ο Αντόνιο είναι τα εστιατόρια των Castelli Romani, ακολουθούμενα από αίθουσες χορού και θέατρα αβάν γκαρντ.

Το 1958, ο Τζακ Γκουντ, ένας Άγγλος ιμπρεσάριος, έγινε αντιληπτός όταν παρακολούθησε μια από τις παραστάσεις του στο θέατρο Smeraldo στο Μιλάνο. Ο Γκουντ έπεισε τον καλλιτέχνη να φύγει με τα αδέρφια του για την Αγγλία: "Ο Μικρός Τόνι και τα αδέρφια του" γεννήθηκαν έτσι στην άλλη πλευρά της Μάγχης. Οι παραστάσεις τους είχαν μεγάλη επιτυχία και ο Μικρός Τόνι αποφάσισε να μείνει στην Αγγλία για αρκετά χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών καλλιέργησε μια πραγματικήαγάπη για το rock'n'roll, μια αγάπη που θα διαπιστωθεί ότι δεν τελειώνει ποτέ.

Μεταξύ 1958 και 1960, ηχογράφησε σημαντικό αριθμό 45άρηδων, μεταξύ των οποίων τα "Lucille", "Johnny B.Good", "Shake Rattle And Roll". Μερικά από τα τραγούδια του επιλέχθηκαν ως μουσική υπόκρουση για ταινίες εκείνων των ετών ("Blue monday", "The Gangster Seeks a Wife", "What a Rock Guy", "The Teddy Boys of Song"). Επέστρεψε στην Ιταλία και συμμετείχε στο Φεστιβάλ του Σανρέμο ως συνεργάτης του Adriano Celentano το 1961.Τραγούδησε το "24 mila baci" (24.000 φιλιά) και ήρθε στη δεύτερη θέση. Την ίδια χρονιά ηχογράφησε αρκετά τραγούδια για άλλες ταινίες. Η πρώτη του εκρηκτική δισκογραφική επιτυχία ήρθε την επόμενη χρονιά (1962) με το "Il ragazzo col ciuffo" (Το αγόρι με τον κότσο στην κορυφή), που τον εκτόξευσε στην κορυφή των charts.

Το 1962 ο Little Tony βρέθηκε στο Cantagiro με το τραγούδι "So che mi ami ancora". Την επόμενη χρονιά ήρθε δεύτερος με το "Se insieme ad un altro ti vedrò", γραμμένο από τον Enrico Ciacci, τον αδελφό του. Δημοσίευσε το "T'amo e t'amerò", που είχε ήδη παρουσιάσει ο Peppino Gagliardi, με καλή απήχηση. Στη συνέχεια επέστρεψε στο Sanremo με το "Quando vedrai la mia ragazza". Ο θρίαμβος, ο πραγματικός, ήρθε το 1966, όταν παρουσίασε στο Cantagiro ένατου τραγουδιού που έμελλε να γίνει το σήμα κατατεθέν του: "Riderà". Το μπουμ καλεί μπουμ και το 1964 παρουσίασε το "Cuore matto" στο Sanremo, ένα ακόμη εμπορικό κατόρθωμα (πρώτο στα charts, το τραγούδι παρέμεινε στις πρώτες θέσεις για δώδεκα συνεχόμενες εβδομάδες). Το "Cuore matto" έκανε τον Little Tony γνωστό και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και στη Λατινική Αμερική.

Το 1968 συμμετείχε για τέταρτη φορά στο Φεστιβάλ του Sanremo (με το "Un uomo piange solo per amore"). Της ίδιας χρονιάς ήταν τα "Lacrime" και "La donna di picche". Στη συνέχεια το "Bada bambina" (1965, πάλι στο Sanremo). Στη συνέχεια ίδρυσε τη "Little Records", τη δική του δισκογραφική εταιρεία με την οποία κυκλοφόρησε το "E diceva che amava me/Nostalgia". Το 1970 σημείωσε μεγάλη επιτυχία στο Sanremo με το "La spada nel cuore" (σε συνδυασμό με τοPatty Pravo).

Μετά από εκείνες τις δεκαετίες του 1960 που προέβλεπαν Little Tony στην ιστορία του ιταλικού τραγουδιού, επέστρεψε και πάλι στο Σανρέμο με το "Cavalli bianchi" το 1974. Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Tony sings Elvis", στο οποίο απέτισε φόρο τιμής σε αυτό που θεωρούσε μέντορα και καθοδηγητή του, τον Elvis Presley, ερμηνεύοντας αρκετά από τα κλασικά του τραγούδια.

Τη δεκαετία του 1980, δημιούργησε το συγκρότημα "I Robot", μαζί με τον Bobby Solo και τη Rosanna Fratello (το όνομα του συγκροτήματος είναι ακρωνύμιο των αρχικών τους), το οποίο είχε αρκετή επιτυχία (και στο Sanremo). Τη δεκαετία του 1990, αφιερώθηκε αποκλειστικά στην τηλεόραση, εμφανιζόμενος ως μουσικός καλεσμένος σε πολλές εκπομπές τόσο στη RAI όσο και στη Mediaset. Τη σεζόν 2002-2003, ήταν τακτικός καλεσμένος και συνεργάτης της Mara Venier στην εκπομπή "Domenica".Σε'.

Με τον Bobby Solo εμφανίστηκε ξανά στη σκηνή του Ariston το 2003, συμμετέχοντας ως ζευγάρι με το τραγούδι "Non si cresce mai". Το 2004 δάνεισε τη φωνή του στο χορευτικό κομμάτι "Figli di Pitagora" του Gabry Ponte, ενώ επέστρεψε ξανά στο Sanremo το 2008 με το "Non finisce qui". Έχει νοσηλευτεί για περίπου τρεις μήνες στην κλινική Villa Margherita της Ρώμης, Little Tony πέθανε από καρκίνο στις 27 Μαΐου 2013.