Biografie - Een doodskist in het ijs

Roald Engelbert Amundsen, de beroemde ontdekkingsreiziger, werd op 16 juli 1872 geboren in Borge, in de buurt van Oslo. Volgens de verwachtingen van de familie had hij medicijnen moeten gaan studeren, maar in plaats daarvan voelde hij zich, gedreven door een aangeboren avontuurlijke geest, aangetrokken tot een bewogener en gevaarlijker leven.

Hij besloot daarom dienst te nemen bij de marine, een keuze die hem later in staat stelde om deel te nemen aan de eerste poolexpeditie van zijn leven, die met de 'Belgica' in de jaren tussen 1897 en 1899. Het harde leven aan boord van het schip temperde de Noor en diende als voorbereiding op toekomstige avonturen in de Arctische omgeving.

Een van zijn eclatante successen, als bewijs van zijn aangeboren gave voor het oplossen van extreme situaties, vond een paar jaar later plaats, aan het begin van de 20e eeuw, toen hij, onder commando van het schip 'Gjöa', als eerste de route door de verschrikkelijke Noordwestelijke Doorvaart voltooide en de positie van de boreale magnetische pool bepaalde. Deze prestatie zette hem aan tot het ondernemen van andereHij was al bezig met het organiseren van een expeditie toen hij ontdekte dat hij was voorgegaan door Peary, die zijn bestemming bereikte in 1909. Na het veroveren van één Pool was er echter nog een andere...

Amundsen veranderde toen zijn bestemming, maar maakte dat vreemd genoeg niet bekend en vertelde het aan niemand. Integendeel, hij kocht in het geheim het schip 'Fram', dat al door Nansen in het noordpoolgebied was gebruikt, vulde zich met schulden en vertrok naar de Zuidpool.

Hij weet echter niet dat hij moet concurreren met de Engelsman Scott, die ook op weg is naar dezelfde bestemming met een tot in de puntjes georganiseerde expeditie en met heel andere middelen. Op dit punt begint de uitputtende en angstaanjagende uitdaging voor de twee grote ontdekkingsreizigers, die vastbesloten zijn alles te doen om als eerste de vlag van hun land aan het verste eind van de wereld te planten.ontoegankelijk van Planeet Aarde.

Op 14 december 1911 plantten de vijf leden van de groep de Noorse vlag op de Zuidpool. De foto die het moment vereeuwigde is nu historisch. Op 25 januari 1912 was de expeditie terug in het basiskamp na 2.980 km afgelegd te hebben in 99 dagen; 11 van de 13 honden waren nog over, terwijl de mannen sneeuwblindheid, bevriezing en brandwonden door de wind hadden opgelopen. Een maand later arriveerde ook ScottDe Engelsman en zijn metgezellen wacht echter een slechte afloop: ze worden doodgevroren teruggevonden in de winter van 1913, op slechts 18 km van het basiskamp dat hen in staat zou hebben gesteld om te overleven.

Tevreden dat hij zijn levensdroom had verwezenlijkt, was de ontdekkingsreiziger hiermee zeker niet tevreden. Terug thuis en na het afbetalen van zijn schulden, organiseerde hij nieuwe reizen. In 1918/20 reisde hij de Noord-Oost Passage in de voetsporen van Baron Nordenskjold, en in 1925 slaagde hij erin 88° Noord te bereiken per vliegtuig. In 1926 vloog hij samen met de Italiaan Nobile en de Amerikaan Ellsworth over de Noordpool in deluchtschip Norge.

Na enige controverse die na de reis ontstond, spraken Amundsen en Nobile niet meer met elkaar. Maar toen Nobile na het bereiken van de Noordpool met het luchtschip Italia op het pak neerstortte, aarzelde de Noorse ontdekkingsreiziger niet om hem te hulp te schieten.

Amundsen vertrok, om nooit meer terug te keren, op 17 juni 1928 vanuit Tromsø aan boord van de Latham 47, in een vliegtuig dat ter beschikking was gesteld door de Franse regering. Een paar maanden later werd een wrak van zijn vliegtuig gevonden ten noorden van de noordkust van Noorwegen. Er werd niets meer vernomen van Roald Amundsen.