بیوگرافی • تابوتی در یخ

رولد انگلبرت آموندسن، کاشف مشهور، در 16 ژوئیه 1872 در بورگه، نزدیک اسلو به دنیا آمد. طبق انتظارات خانواده، او باید خود را وقف مطالعات پزشکی می کرد، با این حال، با هدایت روحیه ماجراجویی ذاتی، جذب یک زندگی پر حادثه و پرخطر می شود.

بنابراین او تصمیم می گیرد در نیروی دریایی ثبت نام کند، انتخابی که بعداً به او امکان می دهد در اولین سفر قطبی زندگی خود شرکت کند، سفری که با "بلژیکا" در سال های 1897 تا 1899 انجام شد. زندگی سخت در کشتی نروژی را خشمگین می کند و او را آماده می کند تا برای ماجراجویی های آینده در محیط قطب شمال آماده شود.

یکی از موفقیت‌های غم‌انگیز او، به عنوان مدرکی بر استعداد ذاتی او برای حل موقعیت‌های شدید، چند سال بعد، در آغاز قرن بیستم رخ داد، زمانی که او به فرماندهی کشتی "Gjöa" موفق شد ابتدا مسیر عبور از گذرگاه وحشتناک شمال غربی را تکمیل کند و موقعیت قطب مغناطیسی شمالی را مشخص کند. این نتیجه او را وادار می کند که بخواهد سفرها و اکتشافات دیگری را انجام دهد. ذهن او به سمت قطب شمال و سپس یک سرزمین ناشناخته می رود. او قبلاً در حال سازماندهی یک اکسپدیشن بود که متوجه شد پیری از او پیشی گرفته است، که در سال 1909 به هدف خود رسید. با این حال، پس از فتح یک قطب، همیشه یکی دیگر باقی مانده بود...

سپس آموندسن مقصدش را تغییر داد امابه اندازه کافی عجیب، او آن را عمومی نمی کند و به کسی در مورد آن نمی گوید. در واقع، او مخفیانه کشتی "فرام" را می خرد که قبلاً در قطب شمال توسط نانسن استفاده می شد و خود را با بدهی پر می کند و عازم قطب جنوب می شود.

اما او نمی داند که در رقابت با انگلیسی ها است. اسکات، او نیز با یک اکسپدیشن سازماندهی شده تا کوچکترین جزئیات و با وسایل بسیار متفاوت، به همان مقصد رفت. در این مرحله چالش طاقت فرسا و وحشتناکی آغاز می شود که دو کاشف بزرگ را به عنوان قهرمانان می دید، مصمم به انجام هر کاری تا اولین کسانی باشند که پرچم کشورشان را در غیر قابل دسترس ترین انتهای سیاره زمین نصب می کنند.

در 14 دسامبر 1911، پنج عضو گروه پرچم نروژ را در قطب جنوب نصب کردند. عکسی که این لحظه را جاودانه می کند اکنون تاریخی است. در 25 ژانویه 1912، اکسپدیشن پس از طی 2980 کیلومتر در 99 روز به کمپ اصلی بازگشت. از هر 13 سگ 11 سگ رها شدند در حالی که مردان دچار برف کوری، سرمازدگی و باد سوختگی شدند. یک ماه بعد اسکات نیز در محل حاضر می شود و پیامی را می بیند که خدمه نروژی به جا گذاشته اند. با این حال، پایان بدی در انتظار انگلیسی و همراهانش است: آنها در زمستان 1913 در 18 کیلومتری کمپ اصلی که به آنها اجازه زنده ماندن می داد، مرده یخ زده پیدا می شوند.

کاوشگر که از تحقق رویای همیشگی خود راضی است، مطمئناً راضی نیستاین. با بازگشت به وطن و پرداخت بدهی های خود، سفرهای جدیدی ترتیب می دهد. در سال 1918/20 او گذرگاه شمال شرقی را در رد پای بارون نوردنسکیولد طی کرد در حالی که در سال 1925 توانست با هواپیما به 88 درجه شمالی برسد. در سال 1926، همراه با ناو ایتالیایی نوبیل و السورث آمریکایی، با کشتی هوایی نورج بر فراز قطب شمال پرواز کرد.

به دنبال برخی اختلافاتی که پس از سفر به وجود آمد، آموندسن و نوبیله دیگر با یکدیگر صحبت نکردند. با این حال، هنگامی که Nobile با کشتی هوایی ایتالیا سقوط می کند، پس از رسیدن به قطب شمال، کاوشگر نروژی برای نجات او تردیدی نخواهد داشت.

آموندسن در 17 ژوئن 1928 با هواپیمای لاتهام 47 از ترومسو، هرگز بازنگشت، با هواپیمایی که توسط دولت فرانسه در دسترس قرار گرفت. چند ماه بعد یک لاشه هواپیمای او در سواحل شمالی نروژ پیدا شد. دیگر خبری از رولد آموندسن نبود.