Βιογραφία - Eternal Wanderer

Η μισή Ιταλία εξακολουθεί να τραγουδάει τα τραγούδια του με ένταση, άμεσα και άμεσα, μελαγχολικά αλλά χωρίς φτιασιδώματα, όπως ακριβώς ήταν κι εκείνος. Με τον τραγικό θάνατο του Augusto Daolio από μια επιθετική μορφή καρκίνου του στομάχου, φάνηκε ότι και το συγκρότημά του Nomadi θα έμπαινε στη δίνη. Ευτυχώς, τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος μπόρεσαν να αντιδράσουν και οι Nomadi είναιεξακολουθούν να πρωταγωνιστούν στην ιταλική σκηνή σήμερα με τα υπέροχα τραγούδια τους.

Ο Augusto Daolio γεννήθηκε στη Novellara (Reggio Emilia) στις 18 Φεβρουαρίου 1947. Η περιπέτειά του στον κόσμο της μουσικής ξεκίνησε ως έφηβος με το συγκρότημα "Nomadi": το συγκρότημα έμελλε να γίνει ένα cult συγκρότημα στην ιστορία της ιταλικής ποπ μουσικής.

Η τρυφερή και συγχρόνως πληθωρική προσωπικότητα του Augusto σημάδεψε βαθιά τη μοίρα των Nomads. Η μοναδική φωνή του, ελαφρώς ρινική αλλά ικανή για χίλιες διαβαθμίσεις, ο τρόπος που ήταν στη σκηνή, η ικανότητά του να παρασύρει το κοινό μαζί του, τον έκαναν από την αρχή ένα είδος ναυαρχίδας, καθώς και σύμβολο και ψυχή του συγκροτήματος.

Η δημιουργική του φλέβα είναι επίσης απαράμιλλη. Συγγραφέας όμορφων στίχων, που αργότερα έγιναν ακρογωνιαίοι λίθοι του τεράστιου ρεπερτορίου του Nomadi, οι ύμνοι και οι ποιητικές του επινοήσεις είναι θεμελιώδεις για πολλούς νέους των δεκαετιών του 1960 και του 1970.

Η καλλιτεχνική δραστηριότητα του Daolio δεν εκφράζεται μόνο στη μουσική. Χύνει την ξεχειλίζουσα όρεξή του για ζωή και στη ζωγραφική και τη γλυπτική, με αποτελέσματα που δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα. Το χέρι του καθοδηγείται από μια μεγάλη φαντασία που τον οδηγεί στην αναζήτηση ενός απόλυτα μαγικού τρόπου και ύφους.

Η σύντροφος της ζωής του ήταν η Rosanna Fantuzzi, η οποία ίδρυσε την Ένωση "Augustus for Life" μετά το θάνατό του.

Η σχέση του με το κοινό του ήταν πάντα υπέροχη. Ο Augusto δεν θεωρούσε ποτέ τον εαυτό του μεγάλο "αστέρι", του άρεσε να είναι με τους απλούς ανθρώπους, με τους θαυμαστές του, ή μάλλον, τους φίλους του που συνέρρεαν μαζικά στις διάφορες συναυλίες. Ένα από τα κύρια προσόντα του ήταν η απλότητά του.

Ακόμη και στα τελευταία στάδια της ασθένειάς του, συνέχισε να έχει αυτή τη δύναμη, αυτό το πείσμα που τον είχε κάνει τον σπουδαίο άνθρωπο που ήταν.

Ο Augusto Daolio απεβίωσε στις 7 Οκτωβρίου 1992.

Στις 13 Μαρτίου 1993, μετά από μεγάλη θλίψη, η μπάντα επανέλαβε τη δραστηριότητά της.

Για να κρατήσουν ψηλά τη σημαία του Nomadi, και εμμέσως τη σημαία του Augusto, ο Danilo Sacco (φωνή και κιθάρα) και ο Francesco Gualerzi (φωνή και διάφορα όργανα) προστέθηκαν στο συγκρότημα.