بیوگرافی • ولگرد ابدی

نیمی از ایتالیا هنوز آهنگ های او را با صدای بلند، مستقیم و بی واسطه، غمگینانه، اما بدون زواید، دقیقاً مانند او می خواند. با مرگ غم انگیز آگوستو دائولیو به دلیل نوع تهاجمی سرطان معده، به نظر می رسید که گروه او، Nomads نیز در گرداب قرار می گیرند. خوشبختانه سایر اعضای گروه توانستند واکنش نشان دهند و Nomadi هنوز هم با آهنگ های فوق العاده خود قهرمان صحنه ایتالیا هستند.

آگوستو دائولیو در 18 فوریه 1947 در نوولارا (رجیو امیلیا) به دنیا آمد. ماجراجویی او در دنیای موسیقی از نوجوانی و بلافاصله با گروه "Nomadi" آغاز شد: این گروه قرار بود به یک فرقه تبدیل شود. گروهی در تاریخ موسیقی پاپ ایتالیا.

شخصیت لطیف و در عین حال مملو از آگوستوس عمیقاً سرنوشت عشایر را رقم زد. صدای منحصربه‌فرد او، کمی ناز، اما توانایی هزاران انحراف، نحوه حضورش روی صحنه، توانایی‌اش در کشیدن تماشاگر، بلافاصله آن را به نوعی پرچم و همچنین نماد و روح مجموعه تبدیل می‌کند.

رگ خلاق او نیز در رتبه دوم قرار دارد. نویسنده اشعار زیبا، که بعدها سنگ بنای کارنامه گسترده عشایری شد، سرودهای او، اختراعات شعری او برای بسیاری از جوانان دهه 60 و 70 اساسی است.

فعالیت هنریدی دائولیو در موسیقی بیان نمی شود. او همچنین اراده سرشار خود را برای زندگی در نقاشی و مجسمه سازی می ریزد، با نتایجی که به هیچ وجه نفرت انگیز نیست. دست او توسط یک تخیل بزرگ هدایت می شود که او را به جستجوی یک راه و سبک کاملاً جادویی سوق می دهد.

همراه مادام العمر او روزانا فانتوزی است که پس از مرگ فاخر، انجمن "Augusto per la vita" را تأسیس می کند.

ارتباط با مخاطبان او همیشه فوق العاده بوده است. آگوستو هرگز خود را یک "ستاره" بزرگ نمی دانست، او عاشق بودن در کنار مردم عادی، با طرفدارانش، یا بهتر است بگوییم، دوستانش بود که به تعداد زیادی به کنسرت های مختلف می رفتند. یکی از ویژگی های اصلی او سادگی بود.

حتی در آخرین مراحل بیماری، همچنان آن قدرت را داشت، آن سرسختی که او را به مرد بزرگی تبدیل کرده بود.

آگوستو دائولیو در 7 اکتبر 1992 درگذشت.

در 13 مارس 1993، پس از درد شدید، گروه فعالیت خود را از سر گرفت.

دانیلو ساکو (آواز و گیتار) و فرانچسکو گوالرزی (آواز و سازهای مختلف) بعداً به گروه پیوستند تا پرچم Nomadi و بطور ضمنی پرچم آگوستوس را بالا نگه دارند.