بیوگرافی • در طی سالها زندان

جوزپه فورتونینو فرانچسکو وردی در 10 اکتبر 1813 در Roncole di Busseto، در استان پارما به دنیا آمد. پدرش، کارلو وردی، صاحب مسافرخانه است، در حالی که مادرش به عنوان نخ ریسی کار می کند. او در کودکی از ارگ نواز دهکده درس موسیقی می‌گرفت و روی یک اسپینیت که پدرش به او داده بود تمرین می‌کرد. تحصیلات او در موسیقی به این شیوه نامتعارف و نامتعارف ادامه یافت تا اینکه آنتونیو بارزی، تاجر و عاشق موسیقی اهل بوستو که به خانواده وردی و جوزپه کوچولو علاقه داشت، از او به خانه خود استقبال کرد و هزینه تحصیل منظم و آکادمیک بیشتری را پرداخت کرد.

در سال 1832 وردی سپس به میلان نقل مکان کرد و خود را در کنسرواتوار معرفی کرد، اما به طرز باورنکردنی به دلیل موقعیت نادرست دست هنگام بازی و رسیدن به محدودیت سنی پذیرفته نشد. مدت کوتاهی پس از آن او به Busseto فراخوانده شد تا موقعیت معلم موسیقی شهر را پر کند در حالی که در سال 1836 با دختر بارزی، Margherita ازدواج کرد.

ویرجینیا و ایسیلیو در دو سال بعد به دنیا آمدند. در همین حال، وردی شروع به جوهره بخشیدن به رگ آهنگسازی خود می کند، که قبلاً به طور قطعی به سمت تئاتر و اپرا گرایش داشته است، حتی اگر محیط میلانی، تحت تأثیر تسلط اتریش، او را با رپرتوار کلاسیک وین، بالاتر از هر چیز زهی آشنا کند. کوارتت .

در سال 1839 اولین بازی خود را در اسکالا در میلان با "Oberto, Conte di San" انجام داد.بونیفاسیو" با موفقیتی متوسط، متأسفانه تحت الشعاع مرگ ناگهانی، در سال 1840، ابتدا مارگریتا، سپس ویرجینیا و ایسیلیو. سجده و دل شکسته، تسلیم نشد. درست در این دوره، اپرای کمیک "یک روز از" را نوشت. پادشاهی "، که با این حال معلوم می شود که یک فاجعه است. وردی تلخ، به این فکر می کند که موسیقی را برای همیشه کنار بگذارد، اما تنها دو سال بعد، در سال 1942، "نابوکو" او به موفقیت باورنکردنی در لا اسکالا دست یافت، همچنین به لطف تفسیر ستاره ای از اپرای آن زمان، سوپرانو جوزپینا استرپونی.

آغاز چیزی که وردی آن را "سالهای زندان" می نامد، یعنی سالهایی که به دلیل درخواست های مداوم و زمان کم همیشه با کار بسیار سخت و خستگی ناپذیر مشخص شده است. از 1842 تا 1848 او با سرعتی بسیار سریع آهنگسازی کرد. عناوینی که او به وجود آورد از "I Lombardi alla prima crociata" تا "Ernani"، از "I due foscari" تا "Macbeth" و گذر از "I Masnadieri" متغیر بود. و "لوئیزا میلر" همچنین در این دوره، از جمله، رابطه او با جوزپینا استرپونی شکل می گیرد.

در سال 1848 او به پاریس نقل مکان کرد و زندگی مشترک خود را در نور خورشید با استرپونی آغاز کرد. رگ خلاق او همیشه هوشیار و پربار بود، به طوری که از سال 1851 تا 1853 او "سه گانه مردمی" معروف را ساخت که به دلیل سه عنوان اساسی موجود در آن، یعنی "ریگولتو"، "ترواتوره" و "تراویاتا" معروف بود. که اغلب اضافه می شوندو با کمال میل نیز "I vespri siciliani").

موفقیت این آثار طنین انداز است.

پس از به دست آوردن شهرت مناسب، به همراه استرپونی به مزرعه سنت آگاتا، دهکده ای از ویلانوا سول آردا (در استان پیاچنزا) نقل مکان کرد، جایی که بیشتر اوقات در آنجا زندگی خواهد کرد.

در سال 1857 "سایمون بوکانگرا" به صحنه رفت و در سال 1859 "Un ballo in maschera" اجرا شد. در همان سال سرانجام با شریک زندگی خود ازدواج کرد.

از سال 1861، تعهد سیاسی به زندگی هنری او اضافه شد. او به عنوان معاون اولین پارلمان ایتالیا انتخاب شد و در سال 1874 به عنوان سناتور منصوب شد. در این سال‌ها او «La forza del destino»، «Aida» و «Messa da Requiem» را ساخت که به عنوان جشنی برای مرگ الساندرو مانزونی نوشته و تصور می‌شد.

در سال 1887 او "اتللو" را خلق کرد و بار دیگر با شکسپیر روبرو شد. در سال 1893 - در سن باورنکردنی هشتاد سالگی - با اپرای کمیک "فالستاف" که شاهکار بی نظیر و مطلق دیگری بود، از تئاتر خداحافظی کرد و به سنت آگاتا بازنشسته شد. جوزپینا در سال 1897 درگذشت.

جوزپه وردی در 27 ژانویه 1901 در هتل بزرگ و دی میلان، در آپارتمانی که در زمستان در آن اقامت داشت، درگذشت. او که در اثر بیماری گرفتار شده بود، پس از شش روز درد و رنج از بین می‌رود. تشییع جنازه او همانطور که او خواسته بود، بدون هیاهو و موسیقی، ساده، همانطور که زندگی او همیشه بوده، برگزار می شود.