Βιογραφία - Ενάντια στην κυριαρχία των ξένων

Ο Τσίρο Μενότι γεννήθηκε στο Κάρπι (Μόντενα) στις 22 Ιανουαρίου 1798. Σε νεαρή ηλικία, έγινε ένα από τα μέλη της ιταλικής Καρμπονιέρας. Αντιτάχθηκε στην αυστριακή κυριαρχία στην Ιταλία, υποστηρίζοντας αμέσως την ιδέα μιας ενωμένης Ιταλίας. Στόχος του ήταν να απελευθερώσει το δουκάτο της Μόντενα από την κυριαρχία των Αψβούργων. Στα νεανικά του χρόνια, παρακολουθούσε τα γεγονότα στη Γαλλία, όπου κυριαρχούσε ο κυρίαρχοςLouis-Philippe d'Orléans, δημιουργώντας επίσης δεσμούς με τους γαλλικούς φιλελεύθερους κύκλους της εποχής.

Έχει πολύ καλές σχέσεις με τους εξόριστους Ιταλούς δημοκράτες, όπως η Βιτόρια ντέι Γκεραρντίνι και η Κριστίνα Τριβούλτσιο Μπελγκιόζο. Τα χρόνια αυτά το μικρό δουκάτο της Μόντενα κυβερνά ο δούκας Φραγκίσκος Δ΄ των Αψβούργων-Έστε, αρχιδούκας της Αυστριακής Αυτοκρατορίας. Διαθέτει μια πολύ πλούσια αυλή στην πόλη της Μόντενα, αλλά θα ήθελε να έχει πολύ μεγαλύτερα εδάφη για να κυβερνήσει. Ο Φραγκίσκος Δ΄ έχει λοιπόν μιααμφίσημη στάση, αφού από τη μια πλευρά προσποιείται ότι υποστηρίζει τις εξεγέρσεις του Risorgimento που ετοιμάζουν οι Carbonari, αλλά από την άλλη προσπαθεί να τις εκμεταλλευτεί προς όφελός του.

Σύντομα θα ενδιαφερθεί πολύ για τη διαδοχή του θρόνου της οικογένειας της Σαβοΐας, καθώς είναι παντρεμένος με την κόρη του βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ Α΄, τη Μαρία Βεατρίκη της Σαβοΐας. Στην πραγματικότητα, ο αρχιδούκας δεν επωφελείται από τη διαδοχή του θρόνου, καθώς δεν έχει καμία πιθανότητα να διαδεχθεί το θρόνο της Σαρδηνίας.

Ο Τσίρο Μενότι και οι σύντροφοί του προσπαθούν να πείσουν τον αρχιδούκα της Αυστρίας να υποστηρίξει τη συνωμοσία που θα ήθελαν να πραγματοποιήσουν. Αρχικά ο Φραγκίσκος Δ' είναι πολύ αμφίβολος για το τι πρέπει να κάνει, μάλιστα φαίνεται ότι βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις με τον δικηγόρο Ενρίκο Μίσλεϊ, ο οποίος υποστηρίζει τα φιλελεύθερα ιδεώδη και είναι συχνός επισκέπτης στην αυλή του αρχιδούκα.

Στην αρχή, λοιπόν, ο αρχιδούκας φάνηκε να υποστηρίζει τη συνωμοσία που οργάνωναν ο Menotti και οι σύντροφοί του. Τον Ιανουάριο του 1831, ο νεαρός Ιταλός πατριώτης οργάνωσε με κάθε λεπτομέρεια την εξέγερση, έχοντας επίσης την υποστήριξη των φιλελεύθερων κύκλων που είχαν ιδρυθεί εκείνη την εποχή στην ιταλική χερσόνησο.

Τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους, συγκέντρωσε περίπου σαράντα άνδρες για να συμμετάσχουν στην εξέγερση στο σπίτι του, το οποίο βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από το παλάτι των Δόγηδων.

Εν τω μεταξύ, όμως, ο Φραγκίσκος Δ', μη σεβόμενος τα σύμφωνα, αποφασίζει να ζητήσει την υποστήριξη των χωρών που ανήκουν στην Ιερή Συμμαχία: της Ρωσίας, της Γαλλίας, της Αυστρίας και της Πρωσίας. Στόχος του, λοιπόν, είναι να καταπνίξει την εξέγερση εν τη γενέσει της ζητώντας την υποστήριξη αυτών των μεγάλων χωρών που θα εξομάλυναν την κατάσταση με τη βία.

Ο δούκας διέταξε τη φρουρά του να περικυκλώσει το σπίτι του Menotti- πολλοί άνδρες που είχαν συμμετάσχει στη συνωμοσία κατάφεραν να διαφύγουν και να σωθούν, ενώ άλλοι, όπως ο Ciro Menotti, όχι. Ο Menotti συνελήφθη στη συνέχεια από τους άνδρες του Francesco IV. Παρόλο που η απόπειρα συνωμοσίας καταπνίγηκε, ξέσπασαν αμέτρητες εξεγέρσεις στη Μπολόνια και σε ολόκληρη την Εμίλια Ρομάνια.Με την ευκαιρία αυτή, ο αρχιδούκας αποφασίζει να εγκαταλείψει τη Μόντενα και να φύγει για τη Μάντουα, παίρνοντας μαζί του τον κρατούμενο. Φτάνοντας στο Κάρπι, καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να σώσει τη ζωή του Τσίρο Μενότι, ζητώντας να μην εκτελεστεί.

Ένα μήνα μετά τη φυλάκισή του, ακολούθησε τον δούκα πίσω στη Μόντενα. Η δίκη που θα οδηγούσε αργότερα στη θανατική καταδίκη του Ιταλού πατριώτη έλαβε χώρα στην πόλη.

Στο σύντομο χρονικό διάστημα που περνάει στη φυλακή, ο Μενότι γράφει μια δραματική και συγκινητική επιστολή στη γυναίκα και τα παιδιά του, στην οποία τους λέει ότι πρόκειται να πεθάνει για έναν ανώτερο σκοπό, δηλαδή την απελευθέρωση της περιοχής του από την ξένη κυριαρχία.

Πριν καταδικαστεί, έδωσε σε έναν από τους εξομολογητές πατέρες, που ήταν στη φυλακή για να τον στηρίξει πριν από την εκτέλεσή του, την επιστολή που έπρεπε να δώσει στη γυναίκα του. Η επιστολή αυτή δεν έφτασε στον προορισμό της μέχρι το 1848, καθώς κατασχέθηκε από τον εξομολογητή από τις εκεί αρχές. Ο Κύρος Μενότι πέθανε με απαγχονισμό στις 26 Μαΐου 1831 σε ηλικία 33 ετών.