Βιογραφία

• Προέλευση και Αποστολή του Αγίου Ανδρέα
• Θάνατος από μαρτύριο
• Τα λείψανα του Αγίου Ανδρέα του Αποστόλου
• Το Ευαγγέλιο κατά τον Ανδρέα
• Πότε γιορτάζεται ο Άγιος Ανδρέας
• Saint Andrews στη Σκωτία
• Πέρα από τη Σκωτία: ανατολικότερα
• Στην Τυρρηνική και τη Μεσόγειο
• Ο Άγιος Ανδρέας στην Ιταλία: 100 πόλεις και μεγάλοι εορτασμοί στον Νότο
• Ένας μυροβλίτης άγιος

Andrea , αδελφός του Peter , ο πρώτος απόστολος του Χριστού, γεννήθηκε στη Βηθσαΐδα, μια σημαντική παραθαλάσσια πόλη στα σύνορα με τη Γαλιλαία, το 6 π.Χ. Ήταν επίσης απόστολος του Ιησού και σήμερα είναι ιερό για την Καθολική Εκκλησία καθώς και για την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Προέλευση και Αποστολή του Αγίου Ανδρέα

Η πόλη της Βηθσαΐδας, κυριολεκτικά "το σπίτι του ψαρά", τέθηκε υπό την εξουσία του Ηρώδης Ο Φίλιππος, γιος του Ηρώδη του Μεγάλου, αναλαμβάνει ευρύτερα σύνορα και το μεσαίο όνομα "Ιουλία" για να τιμήσει την κόρη του τότε αυτοκράτορα Αυγούστου.

Από την οικογένεια των Αγίου Ανδρέα Εκτός από τον αδελφό του Σίμωνα Πέτρο, γνωρίζουμε τον πατέρα του Ιωάννη, γνωστό και ως Jonah σε διάφορα χωρία του ευαγγέλια που καθορίζουν την καταγωγή τόσο του Ανδρέα όσο και του Σίμωνα Πέτρου.

Όσον αφορά τη δραστηριότητά του, όπως ο πατέρας και ο αδελφός του, ο Αντρέα είναι ψαράς .

Ο ίδιος ο Ιησούς λέγεται ότι τον αποκάλεσε, κατά τη διάρκεια της αποστολής του, " ψαράς των ανθρώπων "ή "ψαράς ψυχών".

Είναι μαθητής του Ιωάννη του Βαπτιστή και όταν αναγνωρίζει στον Ιησού τον Μεσσία, εμπνέει τον αδελφό του: μαζί ξεκινούν την αποστολική τους δράση, αφήνοντας τα πάντα πίσω τους και ακολουθώντας τον Ιησού σε όλη του τη ζωή.

Τα Ευαγγέλια και η ιστοριογραφία μιλούν για μεγάλα ταξίδια που ακολούθησαν τον Χριστό, στη Μικρά Ασία, τη σημερινή Ρουμανία, τη Ρωσία, μέχρι την Κωνσταντινούπολη, όπου, σύμφωνα με την παράδοση, ίδρυσε την επισκοπική έδρα του Βυζαντίου, τη μοναδική επισκοπή της Ανατολής.

Θάνατος από μαρτύριο

Ο Άγιος Ανδρέας υποφέρει μαρτύριο για το σταύρωση στην Πάτρα, στη σημερινή Ελλάδα, και πέθανε στις 30 Νοεμβρίου (ή ίσως την 1η Δεκεμβρίου) του έτους 60 μ.Χ., ενώ στη Ρώμη ο αυτοκράτορας Nero .

Η παράδοση λέει ότι ο Ανδρέας ήταν δεμένος, όχι καρφωμένος, και όχι σε λατινικό σταυρό (όπως ο Ιησούς Χριστός), αλλά σε ένα σταυρός δεκαπενταγώνου ή στο σχήμα του Χ το οποίο στην πραγματικότητα μετονομάστηκε αργότερα σε σταυρός του Αγίου Ανδρέα (το ίδιο που γνωρίζουμε ότι συνδέεται επίσης με τις σιδηροδρομικές διαβάσεις, για παράδειγμα).

Λέγεται επίσης ότι είναι αυτός που ζήτησε διαφορετικό σταυρό, καθώς δεν θα τολμούσε ποτέ να βάλει τον εαυτό του στο ίδιο επίπεδο με τον δάσκαλό του στο μαρτύριο.

Ο Άγιος Ανδρέας ο Απόστολος στο Σταυρό

Τα λείψανα του Αγίου Ανδρέα του Αποστόλου

Υπάρχουν πολυάριθμες εκδηλώσεις που σχετίζονται με την λείψανα του Αγίου Ανδρέα οι οποίοι από την αυγή του θανάτου του έκαναν μακρινά ταξίδια μεταξύ Ανατολής και Δύσης, μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας.

Μετά το θάνατό του, τα λείψανα μεταφέρθηκαν στην πόλη της Κωνσταντινούπολης. Ορισμένοι λένε ότι πουλήθηκαν στους Ρωμαίους, άλλοι ότι μεταφέρθηκαν στη σημερινή Τουρκία με εντολή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κωνστάντιου Β' το 357.

Σε κάθε περίπτωση, τα λείψανα του Αγίου Ανδρέα παρέμειναν στην Κωνσταντινούπολη σίγουρα μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 200, όταν ο καρδινάλιος Πιέτρο Καπουάνο τα μετέφερε στην ιταλική πόλη Αμάλφι.

Μερικοί αιώνες περνούν όταν ένα άλλο κειμήλιο, αυτή τη φορά το κεφάλι , μεταφέρθηκε στη Ρώμη και συγκεκριμένα τοποθετήθηκε σε αναθηματικό ιερό σε έναν από τους τέσσερις πυλώνες της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου. Μέρος αυτού, καθώς και ένα δάχτυλο, ωστόσο, δόθηκαν στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Πάτρας το 1964, ως ένδειξη ανοίγματος, από τον Πάπα Παύλο ΣΤ'.

Ένα χέρι και ένας βραχίονας παραχωρούνται από τον Πάπα Γρηγόριο Α' στον επίσκοπο της Λούνι στον Βενάντιο.

Αργότερα, μια εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ανδρέα χτίστηκε στο Sarzana Αυτός ο καθεδρικός ναός έγινε η σημαντικότερη κατοικία των λειψάνων του Αγίου Ανδρέα, που μεταφέρθηκαν απευθείας από την Κωνσταντινούπολη. Ο Άγιος Ανδρέας είναι έκτοτε ο προστάτης άγιος της πόλης.

Επίσης, στην Ιταλία υπάρχει μια λειψανοθήκη στο Πόλη του Castello στην Ούμπρια, στην Pinacoteca del Comune (Δημοτική Πινακοθήκη): φυλάσσεται το οστό ενός χεριού που δώρισε ο Πάπας Σελεστίνος Β', που καταγόταν από το Τυφούρ, σε ένα τοπικό μοναστήρι όπου διέμενε η αδελφή του.

Και πάλι, στο Pienza , στην επαρχία της Σιένα, στην Τοσκάνη, η κάτω γνάθος σώζεται σήμερα. Σήμερα στην Πιέτζα, στον καθεδρικό ναό, μπορεί κανείς να θαυμάσει επίσης την προτομή της κεφαλής σε λειψανοθήκη που παρήγγειλε ο Πίος Β' για τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη, την οποία δώρισε ο Πάπας στην πόλη ενόψει της απομάκρυνσης των λειψάνων υπέρ της Ελλάδας.

Υπάρχει επίσης ένα λείψανο, ένα υποτιθέμενο οστό από το χέρι του αγίου, στη Μητέρα Εκκλησία του San Nicola στο Gesualdo, στην επαρχία Avellino της Καμπανίας, το οποίο δώρισε η ηγουμένη Eleonora της μονής Goleto στα τέλη του 16ου αιώνα.

Η τελική μετακίνηση των λειψάνων χρονολογείται το 2007 με το ταξίδι της λάρνακας από το Αμάλφι στον καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου στην Κωνσταντινούπολη, έδρα του πατριαρχείου.

Το Ευαγγέλιο κατά τον Ανδρέα

Ξέρουμε ότι έχουν έρθει σε εμάς, σε μια ολοκληρωμένη και αναγνωρισμένη μορφή, τέσσερα ευαγγέλια Τέσσερις αφηγήσεις της ζωής του Χριστού από την οπτική γωνία τεσσάρων αποστόλων:

• Matthew
• Μάρκο
• Luca
• John

Υπάρχουν, ωστόσο, όπως είναι γνωστό, οι λεγόμενες Απόκρυφα ευαγγέλια δηλαδή λιγότερο διαδεδομένες και λιγότερο γνωστές γραφές που έχουν εξαιρεθεί από την αφήγηση της χριστιανικής Βίβλου. Στα απόκρυφα κείμενα περιλαμβάνονται επίσης τα Πράξεις του Ανδρέα .

Τα συγγράμματα αυτά, όπως και άλλα, απορρίφθηκαν από την Εκκλησία. Συγκεκριμένα, ήταν ο 49ος επίσκοπος Ρώμης, ο Γελάσιος Α΄, που απέκλεισε το Ευαγγέλιο του Ανδρέα Αργότερα, οι πράξεις αναδιατάχθηκαν, εκδόθηκαν και δημοσιεύθηκαν από τον Γερμανό θεολόγο και φιλόλογο Konstantin von Tischendorf στο "Acta apostolorum apocrypha" το 1821.

Και πάλι τον 19ο αιώνα, αλλά προς το τέλος, οι πράξεις του Αποστόλου Ανδρέα εμφανίζονται στο "Passio Andreae, Ex Actis Andreae Martyria Andreae- Acta Andreae Et Matthiae- Acta Petri Et Andreae- Passio Bartholomaei- Acta Joannis- Martyrium Mattaei", ένα ιστορικό έργο του Max Bonnet ακόμα τυπωμένο και προς πώληση σήμερα.

Πότε γιορτάζεται ο Άγιος Ανδρέας

Την ημέρα της λατρεία είναι αυτή του θανάτου ή της 30 Νοεμβρίου Η ημέρα αυτή γιορτάζεται στην Εκκλησία στη Δύση όπως και στην Ανατολή και αποτελεί ημέρα μεγάλης γιορτής στη Σκωτία.

Ο κύριος ναός του Αγίου Ανδρέα βρίσκεται στην Πάτρα, στην Ελλάδα.

Τα χαρακτηριστικά, στη λατρεία και την εικονογραφία, που συνδέονται με τον άγιο είναι:

• ο σταυρός του δεκαπενταγώνου
• ψάρια
• το δίχτυ αλιείας

Για το λόγο αυτό προστάτης των αλιέων , ιχθυοπωλεία και επίσης κατασκευαστές σχοινιών .

Επιπλέον, η λατρεία, ως μάρτυρα, τον συνδέει, με την προσευχή, με τον παραλυτικά και επηρεάζεται από πόνος στα οστά χρόνια και σοβαρή δερματικές λοιμώξεις .

Saint Andrews στη Σκωτία

Υπάρχει ένας πολύ ισχυρός δεσμός μεταξύ της ανθρώπινης ιστορίας και της λατρείας του Αγίου Ανδρέα και της Σκωτία Μπορούμε να αναφερθούμε, για παράδειγμα, στα λείψανα που λέγεται ότι μεταφέρθηκαν "υπερφυσικά" από την Κωνσταντινούπολη στη σκωτσέζικη πόλη του Αγίου Ανδρέα. Μπορούμε επίσης να αναφερθούμε στον δεκαπενταετή σταυρό, που μετονομάστηκε σε Σταυρό του Αγίου Ανδρέα, ο οποίος βρίσκεται στο Σημαία της Σκωτίας (και επίσης σε εκείνη του Ηνωμένου Βασιλείου).

Μπορεί κανείς να πει, και πάλι, από την " ευλογία "Το "σύννεφο" του Αγίου Ανδρέα πέρασε στους Σκωτσέζους με τη μορφή του βασιλιά Ungo και των ανδρών του στις μάχες με τους Άγγλους στα τέλη του 8ου αιώνα.

Αλλά η πραγματική αναγνώριση του Αγίου βρίσκεται στο Σύνοδος του Whitby του 7ου αιώνα, μια πράξη με την οποία η Κέλτικη Εκκλησία με επικεφαλής τον Άγιο Columba, κατοχυρώνει τη σημασία του Αγίου Ανδρέα, τοποθετώντας τον πάνω από τον αδελφό του, τον Σίμωνα Πέτρο.

Το ίδιο επαναλαμβάνεται και με την Δήλωση Arbroath του 1320, μια πράξη ανεξαρτησίας της Σκωτίας στην οποία διαβάζουμε την αναφορά στον Άγιο Ανδρέα ως "πρώτος να γίνει απόστολος" .

Σε ολόκληρη τη Σκωτία υπάρχουν δεκάδες εκκλησίες και κοινότητες αφιερωμένη στον άγιο, όπως συμβαίνει και στη Ρώμη με την εκκλησία Sant'Andrea degli Scozzesi στην περιοχή Trevi.

Πέρα από τη Σκωτία: ανατολικότερα

Στη Ρουμανία, ο Άγιος Ανδρέας αναγνωρίζεται ως ο πρώτος πρεσβευτής της χριστιανοσύνης. Η λατρεία του γιορτάζεται σε ένα σπηλιά όπου λέγεται ότι έμεινε- και στο χωριό Copuzu, στο δήμο Balaciu, όπου πολλές εκστρατείες εκχριστιανισμού λέγεται ότι συνδέονται στενά με όλους τους αποστόλους και επίσης με τον Άγιο Ανδρέα.

Ανατολικότερα, στην Ουκρανία, η ιστορία του ευαγγελισμού που πραγματοποίησε ο Άγιος Ανδρέας στα νότια της χώρας, κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας και του ποταμού Νίπρο, μέχρι την πόλη του Κιέβου.

Στην Τυρρηνική και τη Μεσόγειο

Η λατρεία του Αγίου Ανδρέα είναι πολύ αισθητή στο Κορσική με το τέλος του φθινοπώρου, σε μια γιορτή κατά την οποία ο πληθυσμός γιορτάζει το μοίρασμα και την αλληλεγγύη, χτυπώντας από σπίτι σε σπίτι, μεταμφιεσμένοι, σε αναζήτηση τροφίμων με αντάλλαγμα μια προσευχή στον άγιο.

Υπάρχουν επίσης ίχνη της λατρείας του Αγίου Ανδρέα στο Μάλτα όπου οι αναφορές για ένα μικρό παρεκκλήσι αφιερωμένο στην Αγία στην πόλη Luga χρονολογούνται από τα τέλη του 15ου αιώνα. Εδώ ξεχωρίζει ένα τέμπλο που απεικονίζει τη Μαρία με τους Αγίους Ανδρέα και Παύλο, ζωγραφισμένο από τον Μαλτέζο ζωγράφο Filippo Dingli. Επίσης στην πόλη Luga, μια ψαροχώρια και ως εκ τούτου ιδιαίτερα συνδεδεμένη με τη λατρεία της 'ψαράς ψυχών' μπορεί κανείς να θαυμάσει ένα ξύλινο άγαλμα του αγίου, από τον Giuseppe Scolarone το 1779, και η απεικόνιση του μαρτυρίου του Αγίου Ανδρέα, στην κύρια Αγία Τράπεζα, ζωγραφισμένη από τον Mattia Pretine το 1687.

Ο Άγιος Ανδρέας στην Ιταλία: 100 πόλεις και μεγάλοι εορτασμοί στον Νότο

Sant'Andrea, στην Ιταλία, είναι προστάτης πάνω από 100 πόλεων σε ένα ταξίδι σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ιταλίας, από το Cartosio στην επαρχία Alessandria του Πιεμόντε μέχρι το Andrano στην περιοχή Salento, από το Pozzuolo del Friuli στην επαρχία Udine μέχρι το Milo στις πλαγιές της Αίτνας στην Κατάνια.

Δύο πόλεις έχουν γίνει πιο εμφανείς με την πάροδο του χρόνου: η πρώτη είναι η Gesualdo , στην επαρχία Αβελίνο της Καμπανίας, όπου, όπως είδαμε, φυλάσσεται λείψανο του αγίου στη μητρική εκκλησία του Αγίου Νικόλα. Κάθε χρόνο, στις 30 Νοεμβρίου, μια μεγάλη φωτιά από τον 19ο αιώνα. Η πράξη αυτή θυμίζει όταν πυρπολήθηκε μια φλαμουριά στην κεντρική πλατεία, από το ξύλο της οποίας κατασκευάστηκε το άγαλμα του αγίου.

Παραμένοντας στην Καμπανία, η δεύτερη πόλη που είναι πολύ αντιπροσωπευτική για τη λατρεία του Αγίου Ανδρέα είναι η Αμάλφι . Εδώ περισσότερα εορτασμοί που συνδέονται με τον άγιο: 28 Ιανουαρίου η εορτή του λειψάνου- εορτασμοί του Πάσχα και της Δευτέρας του Πάσχα- 7 και 8 Μαΐου για την ανάμνηση της μετάφρασης των λειψάνων- 26 και 27 Ιουνίου για τον εορτασμό του θαύματος- 29 και 30 Νοεμβρίου η σημαντικότερη ημέρα του πολιούχου.

Ο πιο ιδιαίτερος είναι ο εορτασμός στα τέλη Ιουνίου. Στις 26 Ιουνίου, το άγαλμα είναι εκτεθειμένο μέχρι το βράδυ: την επόμενη μέρα γίνεται πομπή στους δρόμους της πόλης με μουσική και πυροτεχνήματα πάνω από τη θάλασσα. Το ίδιο, αλλά με μικρότερο τρόπο, συμβαίνει και για τους φθινοπωρινούς εορτασμούς στις 29 και 30 Νοεμβρίου.

Ένας μυροβλίτης άγιος

La ιστορική τοποθεσία του Αγίου Ανδρέα προσδιορίζει τη μεγάλη κεντρική της σημασία σε σχέση με την ίδρυση της Καθολικής Εκκλησίας και επίσης σε σχέση με τη μεγάλη διαδικασία ευαγγελισμού από την Ανατολή προς τη Δύση που λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της ζωής του Χριστού και στη συνέχεια.

Ο Άγιος Ανδρέας, ωστόσο, γιορτάζεται επίσης πολύ επειδή είναι ιερό miroblita Δηλαδή, ανήκει σε εκείνους τους θαυμαστούς ανθρώπους της πνευματικότητας των οποίων οι σώμα πριν ή μετά το θάνατο, εκπέμπει αρώματα ή stille έλαια Αυτή η ισχυρή πράξη αγιότητας ανήκει σε διάφορες ιστορίες του χριστιανικού πολιτισμού που καθορίζουν πώς ένα τέτοιο δώρο ανήκει, θαυμαστά, όχι μόνο στο σώμα αλλά και, μετά θάνατον, στα λείψανα. Εξ ου και στην ιστορία των τιμημένων λειψάνων του Αγίου Ανδρέα, τα πολλά ταξίδια μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινούπολης και πέρα από αυτήν.

Το θαύμα αυτό συνδέεται με πολλές προσωπικότητες και αγιότητες που πέρασαν επίσης από την ιταλική ιστορία:

• Ο Άγιος Μηνάς, ένας Αιγύπτιος ερημίτης που έζησε μεταξύ του τρίτου και τέταρτου αιώνα, του οποίου υπάρχουν ίχνη και στη χώρα μας.
• Ο Άγιος Νικόλαος των Μύρων του οποίου τα λείψανα βρίσκονται στο Μπάρι
• Ο Άγιος Φαντίνος, ο οποίος έζησε στην Καλαβρία την εποχή του Κωνσταντίνου
• San Felice di Nola
• Santa Franca της Piacenza
• Ο Άγιος Σαβίνος που ήταν επίσκοπος της Canosa
• San Venerio, ερημίτης στο νησί Tino στον κόλπο της Γένοβας

Για το θέμα αυτό, τέλος, η θαύμα της Αγίας Φιλομήνης Λέγεται ότι μια γυναίκα, κατά τη λατρεία του ιερού σώματος της Αγίας Φιλομήνης, στην εκκλησία του Mugnano del Cardinale, στην επαρχία Avellino της Καμπανίας, αλείφει τα χέρια της με λάδι από τη λάμπα που είναι τοποθετημένη κοντά στο σώμα της Αγίας και το περνά πάνω από τα μάτια του τυφλού γιου της, αποκαθιστώντας του αμέσως την όραση. Κάθε χρόνο το γεγονός αυτό γιορτάζεται με το χρίσμα των πιστών της Αγίας Φιλομήνης απόαπό τον επίσκοπο ή τον καρδινάλιο στην ίδια εκκλησία, που σήμερα είναι ιερό.