Βιογραφία - Χημεία, μουσική και ανακαλύψεις για το μέλλον

• Morgan στη δεκαετία του 2010
• Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 2010

Γεννήθηκε με το όνομα Marco Castoldi στο Μιλάνο στις 23 Δεκεμβρίου 1972, δεύτερος γιος της Luciana και του Mario, δασκάλου δημοτικού σχολείου και τεχνίτη επίπλων αντίστοιχα. Η κλίση του για τη μουσική εκδηλώθηκε από νωρίς με την κιθάρα. Ωστόσο, ο Marco είναι αριστερόχειρας και οι δυσκολίες που αντιμετώπιζε τον έσπρωξαν προς το πιάνο. Στην πραγματικότητα στόχευσε κατευθείαν στα ηλεκτρονικά συνθεσάιζερ, αλλά η ακαμψία τωνΟ πατέρας Μάριο θα του επιτρέψει να φτάσει εκεί μόνο μετά από μια σοβαρή κλασική μελέτη του οργάνου.

Εν τω μεταξύ, η νέο κύμα και ο Morgan ανακαλύπτει το νέο ρομαντικό , ποπ ρεύμα της δεκαετίας του '80. Σπούδασε στο γυμνάσιο Appiani της Monza και στη συνέχεια στο κλασικό γυμνάσιο Zucchi, όπου όξυνε την πολεμική του φλέβα, εκφράζοντας συχνά τις διαφωνίες του με τον διευθυντή.

Ήταν το 1984 όταν κατάφερε τελικά να πείσει τους γονείς του να του αγοράσουν ένα "Poly 800 Korg", το πρώτο του συνθεσάιζερ. Δύο χρόνια αργότερα άρχισε επίσης να παίζει ηλεκτρικό μπάσο. Χωρίς να αντιστρέφει τις χορδές, όπως συνηθίζεται για τους αριστερόχειρες, μελέτησε μια τεχνική με ανάποδες θέσεις ως αυτοδίδακτος, κάνοντας αυτή την προσέγγιση δική του. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που γνώρισε τον Andrea Fumagalli (γνωστός και ως Andy)με τον οποίο δημιούργησε μια σημαντική φιλία και μια σχέση που έμελλε να διαρκέσει πολλά χρόνια. Οι δυο τους ίδρυσαν το "Lizard mixture"- ο Morgan έγραφε στίχους στα αγγλικά και το συγκρότημα άρχισε να ηχογραφεί σε κασέτα τεσσάρων στροφών. Την ίδια χρονιά, σε ηλικία μόλις δεκατεσσάρων ετών, έπιασε δουλειά σε μια ζυθοποιία στο Varese.

Την επόμενη χρονιά, σε ηλικία δεκαπέντε ετών, συνέθεσε και ενορχήστρωσε μόνος του τραγούδια, με το ψευδώνυμο Markooper, τα οποία συμπεριέλαβε σε δύο μικρά έργα με τους τίτλους "Prototype" και "Dandy bird & Mr contradiction" (1987).

Το 1988, ο Marco και ο Andy δημιούργησαν μια νέα σύνθεση, τους 'Smoking Cocks'. Μαζί με έναν φίλο τους, τον Fabiano Villa, δημιούργησαν το 'Adventures', ένα demo που κέρδισε την προσοχή της Polygram. Την ίδια χρονιά, ο Morgan αντιμετώπισε μια δύσκολη συναισθηματική περίοδο μετά το θάνατο του πατέρα του Mario Castoldi, ο οποίος αυτοκτόνησε (σε ηλικία 48 ετών) λόγωμιας ύφεσης.

Το 1989, η μπάντα του Μόργκαν δέχτηκε πρόταση από μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, αλλά ενώ ο Άντι και ο Φαμπιάνο είχαν μόλις κλείσει τα δεκαοχτώ τους χρόνια, ο Μάρκο ήταν ακόμα ανήλικος: η μητέρα του ήταν αυτή που υπέγραψε το πρώτο συμβόλαιο. Το πολύ ασεβές όνομα "Smoking Cocks" άλλαξε σε "Golden Age". Σε αυτό το σημείο, ο Μάρκο πήρε το καλλιτεχνικό όνομα Μόργκαν. Οι τρεις τους κατέληξαν σε στούντιο ηχογράφησης για πρώτη φοράεπαγγελματίας για τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ "Chains", με παραγωγή του Roberto Rossi (πρώην παραγωγός των Alberto Camerini και Enrico Ruggeri) και εξαιρετικούς καλεσμένους όπως ο Manny Elias στα τύμπανα (Tears for Fears, Tina Turner) και ο Phil Spalding στο μπάσο (Seal, Terence Trent D'Arby). Το άλμπουμ δεν σημείωσε επιτυχία, αν και προωθήθηκε από το video clip του "Secret Love", ένα single στο οποίο οι τρειςαναρρίχηση και απεμπλοκή σε πίνακες του Σαλβαδόρ Νταλί.

Το 1991, διαλύθηκαν και ο καθένας τράβηξε χωριστούς δρόμους. Ο Morgan έγραψε ένα σόλο concept άλμπουμ με μάλλον προοδευτικό ήχο και ηχογράφησε δύο εκδόσεις με τον κιθαρίστα Marco Pancaldi, μία αγγλική και μία ιταλική: 'Primaluce / Firstlight'. Χωρίς δισκογραφικό συμβόλαιο το 1992, ο Morgan και ο Pancaldi συνέχισαν να εργάζονται, δημιουργώντας αυτό που θα γινόταν 'Bluvertigo'. Ο Andy επέστρεψε στοσυμπληρώνουν το ρόλο του πολυοργανίστα.

Η ανεξάρτητη μιλανέζικη δισκογραφική εταιρεία 'Cave Digital' ενδιαφέρθηκε γι' αυτούς και το 1994 κυκλοφόρησε το 'Iodio', το πρώτο single των Bluvertigo, το οποίο παρουσιάστηκε στο Sanremo giovani τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Στη συνέχεια κυκλοφόρησε το άλμπουμ 'Acidi & Basi', ακολουθούμενο από δύο βίντεο κλιπ 'Iodio' και 'LSD - la sua dimensione', τα οποία προσέλκυσαν ακόμη μεγαλύτερη προσοχή από το κοινό και τα μέσα ενημέρωσης.

Οι Bluvertigo ξεκίνησαν μια ιταλική περιοδεία ως υποστηρικτές των Oasis- στη συνέχεια δημιούργησαν μια διασκευή του "Prospettiva Nevsky" για ένα αφιέρωμα στον Franco Battiato και συμμετείχαν στη μεγάλη συναυλία της 1ης Μαΐου στη Ρώμη- μαζί με τον Mauro Pagani εγκαινίασαν τα εγκαίνια της ατομικής έκθεσης του Andy Warhol με μια συναυλία στο "Teatro delle erbe".

Εν τω μεταξύ, ο Livio Magnini - πρώην διεθνής πρωταθλητής ξιφασκίας με σπάθη - πήρε τη θέση του Pancaldi στην κιθάρα. Οι Bluvertigo - με τον Morgan όλο και περισσότερο καλλιτεχνικό διευθυντή και παραγωγό - συνέθεσαν το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο "Metallo non Metallo" το 1997. Το άλμπουμ έπεσε από τα charts μετά την πρώτη εβδομάδα, αλλά απροσδόκητα επανήλθε στα charts μετά από περισσότερο από ένα χρόνο χάρη στομια έντονη συναυλιακή δραστηριότητα που είδε το συγκρότημα να υποστηρίζει τους Tears for Fears- το αποτέλεσμα ήταν επίσης η παραγωγή τριών βίντεο κλιπ που χάρισαν στο συγκρότημα ένα βραβείο στα Ευρωπαϊκά Μουσικά Βραβεία, ως το καλύτερο συγκρότημα της Νότιας Ευρώπης.

Ο Μόργκαν επιβεβαιώνει τον εαυτό του ως ηγετική φιγούρα: είτε τον αγαπάς είτε τον απεχθάνεσαι, κάποιοι βλέπουν σε αυτόν τα καλλιτεχνικά χαρίσματα της ιδιοφυΐας και άλλοι τον βλέπουν μόνο ως έναν καραγκιόζη που φτιάχνει τον εαυτό του με eye-liner και βερνίκι νυχιών.

Morgan (Marco Castoldi)

Το 1998, συνεργάστηκε με την Antonella Ruggiero στο 'Registrazioni moderne', για την οποία έγραψε επίσης την ορχηστρική παρτιτούρα για το τραγούδι 'Amore lontanissimo', το οποίο ήρθε δεύτερο στο Φεστιβάλ του Sanremo. Την ίδια χρονιά, παρουσίασε στην Polygram το ταλαντούχο 'Soerba' από τη Monza. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με τον Franco Battiato - έναν καλλιτέχνη που ο Μιλανέζος καλλιτέχνης εκτιμά από καιρό - στο 'Gommalacca',δίσκος στον οποίο ο Morgan παίζει μπάσο και κιθάρα.

Το 1999, ακόμα μαζί με τον Franco Battiato, ο Morgan ενορχήστρωσε ολόκληρο το άλμπουμ 'Arcano Enigma' του Juri Camisasca- η εκτέλεση ανατέθηκε στον Bluvertigo (χωρίς τον Andy). Ανακάλυψε τους 'La sintesi', τους οποίους βοήθησε να κάνουν το ντεμπούτο τους, παράγοντας το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο 'L'eroe romantico', στο οποίο ο Morgan εμφανίζεται και ως τραγουδοποιός. Συνεργάστηκε και πάλι με τον Soerba στην παραγωγή του 'Noi non ci capiamo', ένα τραγούδι που παρουσιάστηκεστο Σαν Ρέμο.

Εν τω μεταξύ, ξεκίνησε η προετοιμασία του νέου έργου των Bluvertigo, του άλμπουμ 'Zero', το τελευταίο κεφάλαιο αυτού που το συγκρότημα ορίζει ως 'Trilogia Chimica'. Η δουλειά του Morgan πάνω στους στίχους στα ιταλικά προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Bompiani, η οποία προσέφερε στον καλλιτέχνη την έκδοση ενός βιβλίου με ποιήματα και μελλοντικούς στίχους τραγουδιών- έτσι εκδόθηκε το 'Di(s)soluzione'.

Μια συνεργασία με την Subsonica είχε ως αποτέλεσμα ένα βίντεο κλιπ για κωφούς, το λεγόμενο "zero volume" project, στην πραγματικότητα ένα πολύ καινοτόμο πείραμα.

Στη συνέχεια, ο Morgan δάνεισε το ταλέντο του στον κόσμο της τηλεόρασης: εργάστηκε στην εκπομπή "Tokushò" του MTV τόσο ως συμπαρουσιαστής -μαζί με τον Andrea Pezzi- όσο και ως συγγραφέας. Για το MTV πήρε επίσης μια συνέντευξη από τους Duran Duran.

Τον Ιούνιο του 2000 ο Morgan συνδέθηκε ερωτικά με την Asia Argento: από την ένωσή τους στις 20 Ιουνίου 2001 γεννήθηκε στο Λουγκάνο ένα κοριτσάκι, η Anna Lou Maria Rio.

Το 2001, παρουσίασαν το τραγούδι 'L'assenzio' με τους Bluvertigo στο Sanremo: σε συνυπογραφή του Morgan και του Luca Urbani των Soerba, οι Bluvertigo κατέλαβαν την τελευταία θέση. Αμέσως μετά το φεστιβάλ, κυκλοφόρησε το 'Pop Tools', μια συλλογή της δουλειάς δέκα χρόνων.

Το βίντεο κλιπ του "L'assenzio" σχεδιάστηκε από τον Morgan και την Asia Argento. Γυρισμένο από την ίδια την Asia, κέρδισε το βραβείο καλύτερου ιταλικού βίντεο κλιπ στο "Festival delle etichette indipendenti" στη Faenza. Επίσης, το 2001, ο Morgan έκανε την ενορχήστρωση και την παραγωγή του άλμπουμ της Mao, "Black Mokette".

Στις 15 Ιουλίου 2002, όταν η περιοδεία είχε τελειώσει, οι Bluvertigo άνοιξαν για τον David Bowie - για το μοναδικό ιταλικό ραντεβού του στη Λούκα - ένα πρόσωπο που οι Ιταλοί θεωρούσαν ιερό τέρας του είδους τους.

Το 2003, επέστρεψε στο στούντιο για να γράψει και να ηχογραφήσει το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ: "Canzoni dell'appartamento". Πρόκειται για ένα άλμπουμ οργανικής μουσικής, στο οποίο οι ήχοι του εσωτερικού και του περιβάλλοντος χώρου του διαμερίσματος στο Μιλάνο, στο οποίο ζει, δίνουν ζωή στη μουσική που φτιάχνει το ίδιο το σπίτι: το βάζο με το χαμομήλι της κόρης, τα τραμ και τα αυτοκίνητα που ηχούν στο δρόμο περνώντας από τοπαράθυρα, πόρτες με διαφορετικούς ήχους μεταξύ τους, παντζούρια που σηκώνονται και κατεβαίνουν, κλειδιά που βγαίνουν από τις τσέπες και τοποθετούνται στην είσοδο, ακόμα και τα παιχνίδια της Anna Lou. Ο δίσκος κέρδισε το βραβείο Tenco το 2003 ως καλύτερη πρώτη δουλειά.

Ήταν το 2004 όταν συνέθεσε το πρώτο του soundtrack για την ταινία μεγάλου μήκους "Il siero della vanità" του Alex Infascelli, στην οποία ο ίδιος ο Morgan εμφανίζεται σε ένα μικρό cameo. Την επόμενη χρονιά ερμήνευσε ένα ολόκληρο remake του "Non al denaro, non all'amore, né al cielo" του Fabrizio De André, ένα άλμπουμ του 1971, το οποίο ο Morgan αναθεώρησε εξ ολοκλήρου σε μπαρόκ και σύγχρονο ύφος, προσθέτοντας κλασικά κομμάτια.

Μετά από πολλά σκαμπανεβάσματα, σκαμπανεβάσματα, σκαμπανεβάσματα, ο έρωτας με την Asia Argento έληξε. Στα τέλη Ιουνίου του 2007 κυκλοφόρησε το "Da A ad A", η δεύτερη σόλο δουλειά του, ένα πολύπλοκο άλμπουμ με πολλαπλά αρμονικά επίπεδα, πλούσιο σε κλασικές (από τον Μπαχ έως τον Βάγκνερ) και ποπ αναφορές (από τους Pink Floyd έως τους Beatles, τους Beach Boys και τον Franco Battiato), καθώς και σε λογοτεχνικό πάθος (Έρασμος του Ρότερνταμ, Μπόρχες και Καμύ).

Το 2008, επέστρεψε στο προσκήνιο χάρη στην ιταλική εκδοχή του "X Factor" (Rai Due), ενός μεγάλου ευρωπαϊκού επιτυχημένου "talent show" (με οικοδεσπότη στην Ιταλία τον Francesco Facchinetti), στο οποίο ο Morgan είναι κριτής μαζί με τη Mara Maionchi και τη Simona Ventura. Δημοσίευσε ένα βιογραφικό βιβλίο-συνέντευξη με τίτλο "In part Morgan", και στη συνέχεια επέστρεψε στον πάγκο των κριτών για τη δεύτερη έκδοση (2009) του"X-Factor". Στο τέλος του talent show δήλωσε ότι δεν θα είναι πλέον κριτής στην επόμενη έκδοση.

Morgan στη δεκαετία του 2010

Λίγους μήνες αργότερα ανακοίνωσε τη συμμετοχή του στο Φεστιβάλ του Σανρέμο το 2010, παρουσιάζοντας το τραγούδι "La sera". Μετά από συνέντευξη στην οποία ισχυρίστηκε ότι έπαιρνε κοκαΐνη σε καθημερινή βάση, αποκλείστηκε, ωστόσο, από τον διαγωνισμό τραγουδιού.

Τον Σεπτέμβριο του 2010, έλαβε το βραβείο Fabrizio De André με το κίνητρο: ". Για την επανερμηνεία του άλμπουμ του Fabrizio, "Non al denaro, non all'amore, né al cielo", με λεπτότητα και μεγαλοπρέπεια- αλλά και για το ότι πάντα απέφευγε, στην τέχνη και στην ιδιωτική ζωή, την υποκρισία, τον προφανή λόγο και το ανομολόγητο. ".

Προς το τέλος του 2012, στις 28 Δεκεμβρίου, γεννήθηκε η δεύτερη κόρη του, η Λάρα. Jessica Mazzoli , ανταγωνιστής της X Factor 5 (2011-2012) και Big Brother 16 (2019).

Πίσω στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο το 2016 στο τμήμα 'Campioni' με το Bluvertigo με το τραγούδι Απλά Το συγκρότημα αποκλείστηκε πριν από τον τελικό.

Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 2010

Από τις 2 Απριλίου 2016, ο Morgan είναι κριτής στο serale της 15ης έκδοσης του Φίλοι , το σόου ταλέντων του Maria De Filippi Επέστρεψε στο Amici την επόμενη χρονιά, όπου αυτή τη φορά ήταν ο πρωταγωνιστής μιας διαμάχης που είχε τεράστια απήχηση στα μέσα ενημέρωσης. Για μόλις τέσσερα επεισόδια, ο Μόργκαν ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στο Amici serale: μετά από επανειλημμένες διαφωνίες με την ομάδα παραγωγής και τα ίδια τα αγόρια από το λευκή ομάδα Η Maria De Filippi ανακοίνωσε τον αποκλεισμό της από το πρόγραμμα μέσω δελτίου τύπου.

Τον Οκτώβριο του 2018, ο Morgan είναι συν-διοργανωτής της 42ης Ανασκόπησης της Τραγουδοποιίας, που προωθείται από το Λέσχη Tenco Με την ευκαιρία αυτή εμφανίζεται επίσης με τον Zucchero Fornaciari στις νότες του "Love Is All Around".

Στις αρχές του 2019, παρουσιάζει την εκπομπή "Freddie - Morgan racconta i Queen" στο Rai 2. Στη συνέχεια εντάσσεται στην ομάδα των κριτών του talent show "The Voice of Italy", επίσης στο ίδιο δίκτυο. Την επόμενη χρονιά, το 2020, επιστρέφει για να διαγωνιστεί στο Sanremo, αυτή τη φορά ως ντουέτο με τον Bugo: το τραγούδι που παρουσιάζουν έχει τίτλο "Sincero".

Το 2020 έγινε πατέρας για τρίτη φορά: γεννήθηκε η κόρη του Μαρία Έκο από τη σύντροφό του Αλεσάντρα Κατάλντο, με την οποία διατηρεί σχέση από το 2015.