Βιογραφία - Τάξη και εκλέπτυνση

Ο Γκόρντον Μάθιου Σάμνερ, γνωστός και ως Στινγκ, γεννήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1951 στο Γουόλσεντ του Νορθάμπερλαντ, στη βιομηχανική περιοχή του Νιούκαστλ, σε μια ασκητική καθολική οικογένεια ιρλανδικής καταγωγής. Γιος ενός κομμωτή και ενός μηχανικού, είναι το μεγαλύτερο από τα τέσσερα παιδιά (δύο αδέρφια και δύο αδερφές). Στα νεανικά του χρόνια, λόγω του ότι ο πατέρας του απολύθηκε από τη δουλειά του, παρά τις υψηλές ικανότητές τουτεχνικές, πέρασε κάποιες πραγματικά δύσκολες οικονομικές στιγμές. Βρίσκοντας ξαφνικά την ανάγκη να βοηθήσει την οικογένειά του, ανέλαβε τις πιο απίθανες δουλειές, όπως όταν προσλήφθηκε στο τοπικό εργοστάσιο γάλακτος.

Αλλά η επιθυμία του νεαρού Γκόρντον να αναδειχθεί ήταν ισχυρότερη από κάθε δυσκολία: δεν είναι τυχαίο ότι η φιλοδοξία και η ασυνήθιστη ευφυΐα του είναι γνωστές στο κοινό που τον ακολουθεί. Ο τομέας στον οποίο αποφασίζει να ασχοληθεί (αφού έχει υπάρξει δάσκαλος ούτως ή άλλως, προπονητής ποδοσφαίρου μιας τοπικής ομάδας και η περιστασιακή δουλειά ως "σκαφτής τάφρου"), είναι ένας από τους πιο δύσκολους και υψηλού κινδύνου, υπό την προϋπόθεση ότιΜιλάμε, φυσικά, για την τέχνη των επτά νοτών, μια βιομηχανία που έχει δει δεκάδες και δεκάδες μουσικούς να λιμοκτονούν, περιοριζόμενοι να παίζουν μόνο σε μικρά κλαμπ.

Ο νεαρός Στινγκ μασάει λίγο πιάνο χάρη στις διδαχές της μητέρας του, αλλά παίζει και ηλεκτρικό μπάσο, έχοντας εγκαταλείψει την κιθάρα (την οποία έμαθε από την επιθυμία του να ασχοληθεί με το ρεπερτόριο της νεανικής μουσικής της εποχής: Beatles και Rolling Stones πάνω απ' όλα) για την αγάπη της τζαζ. Στην αρχή της καριέρας του, εκτός από το να παίζει σε διάφορα σύνολα, ίδρυσε και το δικό του τζαζ συγκρότημα, τους"The Phoenix Jazzplayers", μια συνεχής παρουσία σε μια παμπ που ονομαζόταν "Wheatsheaf", και περίπου εκείνη την εποχή κάποιος του έδωσε το παρατσούκλι Sting.

Ο ίδιος αφηγείται: Υπήρχε ένας τρομπονίστας που με βρήκε να μοιάζω με μέλισσα φορώντας την κίτρινη και μαύρη ριγέ ποδοσφαιρική μου φανέλα. Άρχισε να με αποκαλεί Stinger ("αυτός που τσιμπάει"), το οποίο αργότερα συντόμευσε σε Sting ("κεντρί"). Στο κοινό άρεσε και έτσι κράτησα αυτό το όνομα "Αργότερα έπαιξε με ένα γνωστό συγκρότημα τζαζ του Νιούκαστλ, τους "The Riverside Men". Επίσης, εκείνα τα χρόνια, έπαιξε στην "Newcastle Big Band", ένα συγκρότημα που συμμετείχε σε διάφορα φεστιβάλ τζαζ στην Ισπανία και τη Γαλλία για δύο χρόνια.

Το 1972, αυτός και άλλα τρία μέλη της "Newcastle Big Band" εγκατέλειψαν το συγκρότημα και δημιούργησαν τους "Last Exit" των οποίων ο Sting, είναι ο ηγέτης και τραγουδιστής (το πρώτο παράδειγμα τραγουδιστικής απόδοσης του Sting είναι το single "Whispering voices").

Το 1976, το μελλοντικό ροκ είδωλο άφησε τη διδασκαλία, την οποία ασκούσε ακόμα για να τα βγάλει πέρα σε ένα σχολείο ξένων γλωσσών για κορίτσια, για να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη μουσική. Εκείνη τη χρονιά, οι Last Exit μετακόμισαν στο Λονδίνο για να αποκτήσουν δισκογραφικό συμβόλαιο, αν και, δεδομένων των απογοητευτικών αποτελεσμάτων, επέστρεψαν στο Νιούκαστλ, όπου κλήθηκαν να παίξουν ως support για το "ManchesterSymphony Orchestra", μέλος της οποίας ήταν ο κιθαρίστας Andy Summers.

Σε αυτή την περίοδο γνώρισε και τον Stewart Copeland, ο οποίος, κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας με τους "Curved Air", παρακολούθησε μια παράσταση του "Last Exit" σε μια παμπ και εντυπωσιάστηκε θετικά από την έντονη παρουσία του Sting. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ο Copeland έπεισε τον Sting να σχηματίσει την πρώτη σύνθεση των "Police" με τον ίδιο και τον Henry Padovani του. Ο Padovani σύντομα θα αντικατασταθεί από τον Andy Summers: οισυγκρότημα κυριάρχησε στη μουσική σκηνή μεταξύ των δεκαετιών 1970 και 1980.

Οι "Police" ήταν πράγματι ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο φαινόμενο της ροκ σκηνής, αλλά μετά από δέκα χρόνια και πολλά αξέχαστα άλμπουμ (θυμηθείτε: "Outlandes D'Amour", "Reggatta De Blanc", "Zenyatta Mondata", "Ghost in the Machine", "Syncronicity"). Μεταξύ 1985 και 1986, ο Sting αποφάσισε να ακολουθήσει σόλο καριέρα. Είχαν ήδη υπάρξει κάποιες ενδείξεις για την επιθυμία του για μεγαλύτερη αυτονομία:είχε ηχογραφήσει μια εκδοχή του κλασικού τραγουδιού της δεκαετίας του 1930 "Spread a little happiness" για την ταινία "Brimstone and Treacle" και είχε συμμετάσχει στην επιτυχία των Dire Straits "Money for nothing", καθώς και στη συνεργασία με τον Phil Collins στο άλμπουμ "No jacket required".

Στην πρώτη του σόλο δουλειά, "The dream of the blue turtles" - δίσκος που περιέχει τις δύο μεγάλες επιτυχίες "If You Love Somebody" και "Russians" - ο Sting συνδυάζει τις ιστορίες του με αυτές τεσσάρων σημαντικών μουσικών της τζαζ, του Branford Marsalis στο σαξόφωνο, του Kenny Kirkland στα πλήκτρα, του Omar Hakim στα τύμπανα και του Darryl Jones στο μπάσο.

Το 1986, ο Michael Apted κινηματογράφησε την περιοδεία του Sting και των Blue Turtles. Από αυτή την εμπειρία προέκυψε το διπλό live άλμπουμ "Bring on the night". Στη συνέχεια ήρθε η σειρά του "Nothing like the sun", στο οποίο υπάρχει ένα διαμάντι όπως το "They dance alone", και το μελαγχολικό "Fragile", το οποίο έχει γίνει ένα από τα κλασικά κομμάτια του ρεπερτορίου του.

Το 1988, ο Sting έλαβε μέρος στην περιοδεία της Διεθνούς Αμνηστίας και αφιέρωσε τα επόμενα δύο χρόνια στην προστασία του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. Το 1991 κυκλοφόρησε το "Soul cages" (με τη νέα επιτυχία "All this time"), ένα αυτοβιογραφικό άλμπουμ όπως και το μετέπειτα "Ten summoner's tales", που περιείχε μεταξύ άλλων δύο ανεπανάληπτες επιτυχίες όπως τα "If I ever lose my faith in you" και "Fields of gold".

Μετά από μια μακρά παύση, ο Άγγλος τραγουδιστής εμφανίστηκε ξανά το 1996 με το "Mercury Falling", ένα άλμπουμ ασταθές και ανήσυχο, όπως ήδη καταγγέλλει ο τίτλος του, ενώ τρία χρόνια αργότερα ήταν η σειρά του "Brand New Day", ενός πραγματικά αξέχαστου άλμπουμ, όπου η αινιγματική και εκλεπτυσμένη αγγλική ιδιοφυΐα εξερευνά έναν καλειδοσκοπικό κόσμο μουσικών στυλ και γλωσσών, ενσωματώνοντας απόηχους του Miles Davis και της γρηγοριανής ψαλμωδίας.μεσαιωνική, αλγερινή ποπ και αμερικανική κάντρι μουσική.

Ο Sting είναι ένας πολύπλευρος χαρακτήρας: έχει συνεργαστεί με πολλούς διεθνείς καλλιτέχνες εκτός από αυτούς που αναφέρθηκαν μέχρι τώρα, μεταξύ των οποίων και ο Ιταλός Zucchero, ενώ έχει παίξει και σε πολλές ταινίες, μεταξύ των οποίων δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την ταινία λατρεία "Dune" (1984, υπό το οραματικό χέρι του σκηνοθέτη David Lynch), ταινία βασισμένη στο μυθιστόρημα του Frank Herbert.

Αγαπάει την Ιταλία και διαθέτει μια όμορφη βίλα στην Τοσκάνη. Ο Στινγκ αναδεικνύεται συχνά σε κακόβουλα κουτσομπολιά επειδή ισχυρίζεται (που επιβεβαιώνεται σε συνεντεύξεις της συζύγου του) ότι ασκεί την πειθαρχία του ταντρικού σεξ, καυχιέται για ερωτικές παραστάσεις που διαρκούν πάνω από πέντε συνεχόμενες ώρες.