Βιογραφία - Μια Δημοκρατία για όλους

• Εκπαίδευση και πρώτες επαγγελματικές εμπειρίες
• Η δεκαετία του 1960 και η πολιτική δέσμευση
• Η δεκαετία του 1970 και η γέννηση της La Repubblica
• Eugenio Scalfari στις δεκαετίες του 1990 και 2000
• Βασική βιβλιογραφία

Eugenio Scalfari Συγγραφέας αλλά κυρίως δημοσιογράφος, γεννήθηκε στην Civitavecchia στις 6 Απριλίου 1924- ξεκίνησε το επάγγελμά του ως δημοσιογράφος ως συνεργάτης του "Mondo" του Mario Pannunzio. Το 1955 ήταν ένας από τους ιδρυτές της "L'Espresso", την οποία διηύθυνε από το 1963 έως το 1968. Σοσιαλιστής βουλευτής από το 1968 έως το 1972, το 1976 ίδρυσε την "la Repubblica", την οποία διηύθυνε μέχρι το 1996 και της οποίας παρέμεινε στη συνέχεια αρθρογράφος.

Με πολιτική έμπνευση φιλελεύθερος και κοινωνικός, ο κύριος τομέας του ήταν πάντα η οικονομία, η οποία, σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον του για την πολιτική, τον οδήγησε σε ηθικές και φιλοσοφικές αναλύσεις εθνικής σημασίας και ενδιαφέροντος- αρκεί να πούμε ότι τα άρθρα του Σκάλφαρι έδωσαν επίσης αφορμή για ιδεολογικοπολιτιστικές μάχες την περίοδο των πρώτων δημοψήφισμα για το διαζύγιο (1974) και στο έκτρωση (1981).

Εκπαίδευση και πρώτες επαγγελματικές εμπειρίες

Αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Σαν Ρέμο, όπου είχε μετακομίσει η οικογένειά του, γράφτηκε στη Νομική Σχολή της Ρώμης: ήταν ακόμη φοιτητής όταν απέκτησε την πρώτη του εμπειρία στη δημοσιογραφία, στην εφημερίδα "Roma Fascista".

Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ήρθε σε επαφή με το νεοσύστατο Φιλελεύθερο Κόμμα και γνώρισε σημαντικούς δημοσιογράφους στο περιβάλλον αυτό.

Εργάστηκε στην Banca Nazionale del Lavoro και στη συνέχεια έγινε συνεργάτης πρώτα στο "Mondo" και στη συνέχεια στο "Europeo" του Arrigo Benedetti.

Η δεκαετία του 1960 και η πολιτική δέσμευση

Όταν η Ριζοσπαστικό Κόμμα Ο Eugenio Scalfari ήταν μεταξύ των συμμετεχόντων στην ιδρυτική πράξη. Το 1963 εντάχθηκε στις τάξεις του Psi (Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα) και εξελέγη στο δημοτικό συμβούλιο του Μιλάνου. Πέντε χρόνια αργότερα, συμμετείχε στις πολιτικές εκλογές και έγινε βουλευτής της Ιταλικής Δημοκρατίας.

Ταυτόχρονα με την ένταξή του στην Psi, έγινε εκδότης της l''Espresso'': μέσα σε πέντε χρόνια, οδήγησε το περιοδικό να ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο αντίτυπα που πωλήθηκαν. Η εκδοτική επιτυχία στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στις διοικητικές και επιχειρηματικές ικανότητες του Scalfari.

Μαζί με τον Lino Jannuzzi δημοσίευσε το 1968 την έρευνα για το SIFAR που αποκάλυψε την απόπειρα πραξικοπήματος, το λεγόμενο "Piano Solo". Η ενέργεια αυτή επέφερε στους δύο δημοσιογράφους ποινή φυλάκισης δεκαπέντε μηνών.

Η δεκαετία του 1970 και η γέννηση της La Repubblica

Ήταν το 1976 όταν ο Eugenio Scalfari ξεκίνησε την εφημερίδα Η Δημοκρατία "εφημερίδα"- η εφημερίδα πρωτοεμφανίστηκε στα περίπτερα στις 14 Ιανουαρίου 1976 .

Από εκδοτική άποψη, η λειτουργία υλοποιείται χάρη στο Ομάδα "L'Espresso και "Mondadori", και στην πραγματικότητα ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ιταλική δημοσιογραφία .

Υπό την αρχισυνταξία του Σκαλφάρι, η La Repubblica σημείωσε εντυπωσιακή άνοδο στην κορυφή της κυκλοφορίας μέσα σε λίγα μόλις χρόνια, μια πρωτοκαθεδρία που θα διατηρούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα (αργότερα η Corriere della Sera θα γινόταν η κορυφαία ιταλική εφημερίδα).

Στην ιδιοκτησία της εφημερίδας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 εισήλθε ο Carlo De Benedetti, και έγινε απόπειρα εξαγοράς από τον Silvio Berlusconi κατά τη διάρκεια της "εξαγοράς" της Mondadori.

Μία από τις σημαντικότερες έρευνες της La Repubblica, που διεξήχθη υπό την ηγεσία του Scalfari, είναι το σκέλος της έρευνας για την υπόθεση ENIMONT, γεγονότα που θα επιβεβαιωθούν σε μεγάλο βαθμό μετά από δύο χρόνια από την έρευνα "Mani pulite".

Eugenio Scalfari στις δεκαετίες του 1990 και 2000

Ο Scalfari παραιτήθηκε από το ρόλο του το 1996, αφήνοντας την αρχισυνταξία στον Ezio Mauro.

Μεταξύ των πολλών τιμητικών διακρίσεων που έχει λάβει στην καριέρα του είναι το "Premio Internazionale Trento" για "Μια ζωή αφιερωμένη στη δημοσιογραφία" (1988), το "Premio Ischia" για την καριέρα του (1996), το "Premio Guidarello" για τη συγγραφική δημοσιογραφία (1998) και το βραβείο "St-Vincent" (2003).

Στις 8 Μαΐου 1996, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Oscar Luigi Scalfaro, τον ανακήρυξε Ιππότη του Μεγαλόσταυρου- το 1999, μάλιστα, έλαβε μία από τις πιο σημαντικές τιμές της Γαλλικής Δημοκρατίας, αυτή του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής.

Ο Eugenio Scalfari απεβίωσε σε ηλικία 98 ετών στις 14 Ιουλίου 2022.

Βασική βιβλιογραφία

• Η ρυτίδα στο μέτωπο, Rizzoli
• Razza padrona, γραμμένο με τον Giuseppe Turani, Baldini Castoldi Dalai (1998)
• Ο Λαβύρινθος, Rizzoli (1998)
• Αναζητώντας τη χαμένη ηθική, Rizzoli (1995)
• Το όνειρο ενός τριαντάφυλλου, Sellerio (1994)
• Meeting Io, Rizzoli (1994)
• Το έτος του Craxi
• La sera andavamo στη Via Veneto, Mondadori (1986)
• Συνεντεύξεις με τους ισχυρούς, Mondadori
• Πώς θα ξεκινήσουμε, γραμμένο με τον Enzo Biagi, Rizzoli (1981)
• Το φθινόπωρο της Δημοκρατίας