Βιογραφία - Ζεστά λάτιν vibes

Ο Carlos Santana γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1947 στο Autlan de Navarro του Μεξικού. Το πάθος του για τη μουσική του εμφυτεύτηκε από μικρή ηλικία, χάρη στον πατέρα του, ο οποίος, όντας "mariachi", δηλαδή περιπλανώμενος μουσικός, τον νανούριζε με τον ήχο γλυκών, μελαγχολικών μελωδιών. Αργότερα, ενώ συνόδευε τον πατέρα του στις συναυλίες του, το πρώτο όργανο που πήρε στα χέρια του δεν ήταν κιθάρα αλλά βιολί.

Ίσως σε αυτή τη μήτρα μπορεί κανείς να εντοπίσει την αγάπη του για τις μακρόσυρτες, κρατημένες, αναστενάζουσες και τραγουδιστές νότες, που είναι τόσο χαρακτηριστικές για το στυλ του και αποτελούν το αδιαμφισβήτητο σήμα κατατεθέν του, ένα στυλ που τον κάνει μοναδικό ανάμεσα σε όλους τους ηλεκτρικούς κιθαρίστες.

Μετά το βιολί, λοιπόν, ήρθε η κιθάρα, η οποία ήταν ευκολότερη στο χειρισμό, λιγότερο ευαίσθητη και καταλληλότερη για το λαϊκό ρεπερτόριο, αλλά κυρίως για το νέο είδος που επιβαλλόταν στον κόσμο: το ροκ.

Το να έχει μια κανονική, σταθερή δουλειά δεν περνάει καν από το μυαλό του, μια κατάσταση που είναι πλέον αδιανόητη και σχεδόν ανυπόφορη για κάποιον σαν κι αυτόν που μεγάλωσε στη σκιά ενός αδέσποτου πατέρα. Αντ' αυτού, ο Κάρλος βρίσκει την ευκαιρία να εμφανίζεται στα κλαμπ της Τιχουάνα, μιας πόλης του Μεξικού με αρκετές ψυχές που εξασφαλίζουν μια καλή κυκλοφορία πελατών.

Τη δεκαετία του 1960, η οικογένεια μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο, όπου ο πολύ νεαρός μουσικός ήρθε σε επαφή με διαφορετικά στυλ που επηρέασαν τη στάση του στη μίξη των "ειδών".

Το 1966, η "Santana Blues Band" άρχισε να αποκτά μια κάποια δημοτικότητα στο κύκλωμα των κλαμπ, αλλά όχι μόνο εκεί. Με βάση αυτή την αφετηρία, κατάφεραν να αρπάξουν το πρώτο τους δισκογραφικό συμβόλαιο, εκείνο χάρη στο οποίο κυκλοφόρησαν το δυνατό "Santana", το οποίο, αρχικά αθόρυβα και στη συνέχεια σταδιακά αυξανόμενο, κατάφερε να πουλήσει σημαντικό αριθμό αντιτύπων, γινόμενο τελικά πλατινένιο.

Σημαντικές συνεργασίες άρχισαν να ανθίζουν: το 1968, για παράδειγμα, συμμετείχε σε ένα δισκογραφικό πρότζεκτ με τον Al Kooper, στο οποίο ο Santana είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Έχοντας πλέον γίνει "όνομα", είναι υποψήφιος στη λίστα των πιθανών αστέρων που θα πρέπει να συμμετάσχουν σε ένα από τα μεγαλύτερα μουσικά γεγονότα του αιώνα, το περίφημο φεστιβάλ του Γούντστοκ, ένα τριήμερο ειρήνης, αγάπης και μουσικής (και ναρκωτικών, για να είμαστε ειλικρινείς), το οποίο θα προσελκύσει μισό εκατομμύριο ανθρώπους.

Βρισκόμαστε στο 1969: ο Santana ξεσαλώνει στη σκηνή και δίνει μια από τις πιο συναρπαστικές εμφανίσεις της καριέρας του. Το κοινό βρίσκεται σε ντελίριο: ο Santana έχει καταφέρει να επιβάλει το μείγμα ροκ και νοτιοαμερικάνικων ρυθμών, το οποίο δημιουργεί το λεγόμενο "λάτιν ροκ".

Η μυστικιστική και θρησκευτική συνιστώσα δεν παραβλέπεται επίσης στην παραγωγή του. Από τη δεκαετία του '70 και μετά, ο μουσικός ακολούθησε αδιάκοπα μια μουσική πορεία διαποτισμένη από μυστικιστικά στοιχεία και ηχητική έρευνα. Εκείνα τα χρόνια κυκλοφόρησε το "Abraxas", το οποίο, με οδηγό θρυλικά κομμάτια όπως τα "Black magic woman", "Oye como va" και "Samba pa ti", έφτασε στην πρώτη θέση των αμερικανικών charts για τοπέντε εβδομάδες στη σειρά.

Την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε το "Santana III" (ίσως το απόλυτο αριστούργημά του), το οποίο παρέμεινε στο νούμερο 1 στις ΗΠΑ για ενάμιση μήνα. Ο μουσικός πήρε μια από τις πολλές "διακοπές" του από το γκρουπ για μια ζωντανή ηχογράφηση με τον ντράμερ Buddy Miles, κάτι που δεν ήταν ασυνήθιστο στη συνέχεια. Σύντομα, όμως, προέκυψε δυσφορία. Η επικάλυψη μεταξύ των υποθέσεων του γκρουπ και της σόλο καριέρας άρχισε να γίνεταιπροβληματική.

Σε στιλιστικό επίπεδο, αναδύεται μια βαθιά αλλαγή ύφους, σε τέτοιο βαθμό που το τέταρτο άλμπουμ, το "Caravanserai", μοιάζει με μια μακρά, αόριστα τζαζ σουίτα, γεγονός που ωθεί μερικούς από τους πιο "ροκ" συνεργάτες της εποχής να εγκαταλείψουν το συγκρότημα για να ιδρύσουν τους Journey.

Εν τω μεταξύ, ο Santana εμβάθυνε το ενδιαφέρον του για την πνευματικότητα και μαζί με τον πιστό John McLaughlin (οι δύο μοιράζονται τον ίδιο γκουρού), δημιούργησε ένα άλμπουμ εμπνευσμένο από αυτά τα θέματα, το "Love Devotion and Surrender".

Η καριέρα του Santana είναι μια συνεχής ταλάντευση μεταξύ των fusion projects με φίλους όπως ο Herbie Hancock και ο Wayne Shorter και του πιο ορθόδοξου ροκ, του αγαπημένου του κοινού.

Τη δεκαετία του 1980 είδε το φως της δημοσιότητας περισσότερες ηχογραφήσεις με διάσημους καλεσμένους, μια περιοδεία με τον Bob Dylan και το soundtrack του "La Bamba" (1986).

Το 1993, ίδρυσε τη δική του δισκογραφική εταιρεία, Guts and Grace, και το 1994, επέστρεψε συμβολικά στο Woodstock για την 25η επέτειο του φεστιβάλ που τον ανέδειξε- ηχογράφησε επίσης το "Brothers" με τον αδελφό του Jorge και τον ανιψιό του Carlos. Το 1999, με περισσότερους από 30 εκατομμύρια πωληθέντες δίσκους, άλλαξε δισκογραφική εταιρεία, και με μερικούς διάσημους καλεσμένους από τον κόσμο του hip-hop, ηχογράφησε το "Supernatural".(εταιρεία Arista), μια ηχηρή επιτυχία που τον οδήγησε στο βραβείο Grammy. Μια σημαντική διάκριση, χωρίς αμφιβολία, ακόμη και αν, για τους παλιούς οπαδούς, ο ηλικιωμένος κιθαρίστας μοιάζει πλέον αγνώριστος και απελπιστικά επιρρεπής στις απαιτήσεις και τις στρατηγικές της "εμπορικής" βιομηχανίας.

Οι τελευταίες του δουλειές είναι το "Shaman" (2002) και το "All that I Am" (2005), γεμάτες εξαιρετική μουσική και διακεκριμένους καλεσμένους.