Βιογραφία - Ένας σύγχρονος γοητευτικός πρίγκιπας

Βρισκόμαστε στην Ιταλία, στη δεκαετία του 1970: τα τραγούδια των Camaleonti, Formula 3 και Dik Dik τρελαίνονται στα πικάπ και ο Mal, ένας ηθοποιός αλλά και τραγουδιστής που συναρπάζει με την "ιταλοαμερικανική" φωνή του, αρχίζει να μπαίνει στις καρδιές των νέων.

Στα πρώτα βαριετέ, στα τηλεπαιχνίδια και στο Καροσέλο εμφανίζονταν πάντα οι ίδιοι χαμαιλεοντικοί χαρακτήρες: άλλοτε παρουσιαστές, άλλοτε τραγουδιστές και ενίοτε ηθοποιοί. Στη μάχη των σόουμαν, ο κόσμος των photostories Είναι το "αγόρι της διπλανής πόρτας", το ιδανικό αγόρι που κάθε μητέρα θα ήθελε να έχει η κόρη της: πρόσωπο καλού παιδιού, γαλανά μάτια, μαλλιά με χρυσές αγγελικές μπούκλες και... αυτή η σέξι ουλή που λιώνει τις καρδιές τόσων πολλών γυναικών.

Έντονο βλέμμα, φουσκωμένα χείλη, κατακτά τα πάντα. Για γενιές. Μια αειθαλής σωματική διάπλαση που βρίσκει αμέσως το σωστό συνειρμό στα σκηνικά των παραθαλάσσιων διακοπών, των βραδιών που περνάμε μπροστά από φωτιές στην παραλία με μια κιθάρα και κουβεντιάζοντας κάτω από ομπρέλες.

Διστάζει να είναι γολγοθάς, παρόλο που του αρέσει να διασκεδάζει με την παρέα, μεγάλος εραστής και εραστής, αλλά ο πιστός τύπος, ο τύπος που μπορείς να παντρευτείς. Έμεινε ορφανός σε ηλικία 14 ετών και αμέσως άρχισε να σηκώνει τα μανίκια για να δουλέψει. Η τύχη του ήταν ότι είχε ένα πρόσωπο που δεν περνούσε απαρατήρητο, τόσο που άρχισε να εργάζεται ως ηθοποιός φωτορεπορτάζ σε πολύ νεαρή ηλικία για το εβδομαδιαίο "Grand Hotel",πετυχαίνοντας αμέσως τον καθαγιασμό και τη φήμη του, σε σημείο που να μετακινηθεί απροσδόκητα στον κινηματογράφο, γεγονός που του χάρισε άμεση πανελλήνια φήμη.

Με λαμπερά γαλάζια μάτια, απαλά ξανθά μαλλιά και αδύνατη αλλά καλοφτιαγμένη σωματική διάπλαση, ο Μάσιμο Τσιαβάρο -γεννημένος στη Ρώμη στις 7 Νοεμβρίου 1957- έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην ταινία του Αλφρέντο Ρίτσο "Sorbole... che romagnola!" (1976) με τον Μάριο Πίσου και τον Τζίμι τον Φενόμενο. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980 έγινε ένα πραγματικό σύμβολο του σεξ για το γυναικείο εφηβικό κοινό που τον ακολουθούσε στον κινηματογράφο σερόλο σε μια σειρά από ιταλικές κωμωδίες όπως οι "Sapore di mare 2" (1982), "Chewingum" και "Celluloide" (1996) του Carlo Lizzani. Ο ρόλος που καλείται να παίξει σε αυτές τις ταινίες είναι λίγο πολύ πάντα ο ίδιος, δηλαδή αυτός του ντροπαλού και λιγομίλητου ωραίου άντρα που καταφέρνει πάντα να κάνει το πέρασμα στην καρδιά της πιο όμορφης και ποθητής κοπέλας της παρέας. Αυξάνει τη φήμη του και μπαίνει στην καρδιά τηςτων μητέρων κυρίως χάρη στην τηλεόραση με τις μίνι σειρές "Yesterday - Vacanze al mare" (1985), "Grand Hotel" (1986) και το μυθιστόρημα "Affari di famiglia" (1986).

Το 1987, είχε μια εξαιρετική παρτενέρ στην τηλεοπτική ταινία "Ένας Αυστραλός στη Ρώμη", όπου γνώρισε τη ντίβα Νικόλ Κίντμαν, με την οποία διατηρούσε στενή φιλία (αλλά ο κακόβουλος και κουτσομπολίστικος Τύπος φημολογούσε ότι υπήρχε πολύ περισσότερο μεταξύ των δύο). Αν και τον φαντάζεται πάντα στο πλευρό της όμορφης συναδέλφου του Ιζαμπέλα Φεράρι, η καρδιά του είναι βαθιά αφοσιωμένη σε μια άλλη συνάδελφό του, την ηθοποιό Eleonora Giorgi , την εμβληματική ερμηνεύτρια ιταλικών κωμωδιών της δεκαετίας του 1980, με την οποία - μετά από μακροχρόνιο αρραβώνα - παντρεύτηκε το 1993, αποκτώντας μαζί της έναν γιο, τον Πάολο.

Η Eleonora Giorgi με τον Massimo Ciavarro το 2016

Εν τω μεταξύ, ο Ciavarro συνέχισε να παίζει στην τηλεόραση με τα δράματα "E non se ne vogliono andare!" (1988) και "E se poi se ne vanno?" (1989), και στον κινηματογράφο με την ταινία "Fiori di zucca" (1989) του Stefano Pomilia, στην οποία εμφανίστηκε στο πλευρό των Marina Suma, Enzo Decaro, Sandro Ghiani και Toni Ucci.

Παρά τη δημοτικότητα που έχει επιτύχει και τα πολυάριθμα σενάρια που του έχουν υποβληθεί, ο Τσιαβάρο αποφασίζει να εγκαταλείψει τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, να εγκαταλείψει τον κόσμο του τζετ σετ και της φήμης και να αποσυρθεί στην ύπαιθρο. Σταματά την υποκριτική και προτιμά τη βουκολική, ήσυχη ζωή της διεύθυνσης μιας εταιρείας κρασιού, παίρνοντας μαζί του τη γυναίκα και το παιδί του. Μετά από χρόνια σιωπής και μόνο αργότερανα χωρίσουν με Eleonora Giorgi , ο Ciavarro επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη, αρχικά ως ηθοποιός ("Celluloid", 1995, με τον Christopher Walken) και στη συνέχεια ως παραγωγός. Η καριέρα του συνεχίστηκε κυρίως στη μικρή οθόνη, η οποία τον υποδέχτηκε ξανά στην αγκαλιά της για ρόλους "σύγχρονου πρίγκιπα": "Commesse" (1999), "Sei forte, maestro" (2000), "Provincia segreta 2" (2000), "Valeria medico legale" (2001), "Una donna per amico 3"(2001), "Esperança" (2002) και "Questa è la mia terra" (2006) σε σκηνοθεσία Raffaele Mertes.

Αφοσιωμένος, αφοσιωμένος, ικανός στην υποκριτική, ήταν μια από τις καρδιές που χτυπούσαν στην Ιταλία των κωμωδιών και του ρομαντισμού. Σήμερα ζει στη Ρώμη όπου, μεταξύ άλλων, διατηρεί ένα αγρόκτημα.

Τα τελευταία χρόνια εναλλάσσει το επάγγελμα του ηθοποιού με αυτό του παραγωγού ταινιών μαζί με την πρώην σύζυγό του Eleonora Giorgi- θα θέλαμε να αναφέρουμε τις ταινίες του ως παραγωγός: "Uomini & donne amori & bugie" (2003) και "Agente matrimoniale" (2007). Μεταξύ των πιο πρόσφατων εργασιών του είναι τα γυρίσματα, μεταξύ Ρώμης και Λαμπεντούζα, της ταινίας "L'ultima estate" (2008) με την Eleonora Giorgi.Το φθινόπωρο του 2008, επέστρεψε στο προσκήνιο χάρη στη συμμετοχή του στην επιτυχημένη εκπομπή "Το νησί των διάσημων".

Το 2015 δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του με τίτλο "The Power to Change" (Η δύναμη της αλλαγής), την οποία έγραψε σε συνεργασία με τη δημοσιογράφο Susanna Mancinotti.