بیوگرافی

• زندگی آلوار آلتو
• حرفه ای به عنوان یک معمار
• مهم ترین همکاری ها
• انتقال به هلسینکی
• نمایشگاه های موفق
• نمایشگاه جهانی نیویورک
• کار در ایالات متحده
• مرگ آینو
• تقدیر آثار و جوایز
• آخرین چند سال

آلوار آلتو، متولد هوگو آلوار هنریک آلتو، متولد کوورتان (فنلاند) در 3 فوریه 1898 و درگذشته در هلسینکی در 11 مه 1976، معمار، طراح و دانشگاهی فنلاندی است. به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چهره‌های معماری قرن بیستم شناخته می‌شود و همراه با شخصیت‌های بسیار مهم دیگری مانند لودویگ میس ون در روه، والتر گروپیوس، فرانک لوید رایت و لوکوربوزیه به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های شناخته می‌شود. استادان جنبش مدرن .

زندگی آلوار آلتو

متولد اتحاد یک مهندس فنلاندی، هنریک آلتو، متخصص در ژئودزی و نقشه برداری، و یک پست زن سوئدی، سلی (سلما) ماتیلدا آلتو، آلوار جوان او فعالیت خود را در استودیوی پدرش آغاز کرد.

او تقریباً تمام دوران کودکی خود را بین آلاجاروی و جیواسکیلا گذراند و در آنجا به دبیرستان رفت. در سال 1916 به هلسینکی نقل مکان کرد و در پلی تکنیک (Teknillenen Korkeakoulu) رفت و در آنجا معمار آرماس لیندگرن را به عنوان معلم یافت که تأثیر بسیار زیادی بر او گذاشت.

حرفه ازمعمار

پس از اتمام تحصیلات خود در سال 1921 در رشته معماران ثبت نام کرد و در سال 1922 اولین مقاله خود را در مجله " Arkkitehti نوشت". در سال 1923 او به Jyvaskyla بازگشت و استودیوی خود را افتتاح کرد. در سال 1924 او اولین سفر خود را به ایتالیا انجام داد و فقط یک سال بعد با آینو مارسیو، شریک سابق خود در پلی تکنیک، که یک سال قبل از او فارغ التحصیل شد، ازدواج کرد، و او نیز با او شروع به کار کرد (در واقع تا 25 سال بعد، یعنی تا زمانی که با مرگ آینو، تمام پروژه های آلوارو آلتو دارای امضای مشترک هر دو خواهد بود).

در سال 1927 تجارت خود را به تورکو نقل مکان کرد و در سال 1929 در دومین کنگره بین المللی معماری مدرن CIAM در فرانکفورت شرکت کرد و در آنجا با زیگفرید گیدیون آشنا شد و با هنرمندان مختلف اروپایی ارتباط برقرار کرد.

مهم ترین همکاری ها

مهم ترین همکاری ها برای شکل گیری نابغه آینده الوار آلتو به همین سال ها برمی گردد که در میان آنها همکاری با اریک بریگمن وجود دارد. با سازمانی که نمایشگاه 700 سالگرد شهر تورکو را برگزار می کند.

انتقال به هلسینکی

در سال 1931 به هلسینکی نقل مکان کرد و در سال 1933 در چهارمین CIAM و در تدوین منشور آتن شرکت کرد. در سال 1932 او یک سری لیوان با نوارهای دایره ای روی هم قرار داد و یک کیاروسکورو تزئینی طراحی کرد که به گرفتن کمک می کند.

در سال 1933 آیمبلمان او در زوریخ و لندن به نمایش گذاشته می شود و سال بعد شرکت "آرتک" را برای تولید انبوه مبلمان خود ایجاد می کند.

نمایشگاه های موفق

از این لحظه او شروع به نمایش معتبرترین آثار خود در کشورهای مختلف کرد: در ایتالیا (پنجمین ترینال میلان در سال 1933)، در سوئیس (زوریخ)، دانمارک (کپنهاگ) و ایالات متحده (MoMA) و در سال 1936 گلدان معروف خود را Savoy ساخت.

در سال 1938 موما (موزه هنر مدرن) در نیویورک نمایشگاهی از آثار او ترتیب داد که بلافاصله در شهرهای مختلف جهان پخش شد.

نمایشگاه جهانی نیویورک

در سال 1939 آلوار آلتو برای اولین بار به مناسبت نمایشگاه جهانی نیویورک به ایالات متحده رفت، جایی که ویترین های خود را به نمایش گذاشت. در غرفه فنلاند کار می کند. در طول این رویداد او همچنین در دانشگاه ییل سخنرانی می کند.

کار در ایالات متحده

در سال 1940 او پای معروف "Y" را اختراع کرد که پس از آن چهارده سال بعد (در سال 1954) مجدداً طراحی شد و به‌عنوان یک پای فن که از یک سری ورق از تخته سه لا خوب.

از سال 1945 به طور همزمان در آمریکا و فنلاند شروع به کار کرد و در سال 1947 مأمور ساخت خوابگاه خانه دانشجویی موسسه فناوری ماساچوست در کمبریج شد. در همان سال به او می رسدمدرک افتخاری توسط دانشگاه پرینستون اعطا شد.

در سال 1948 او برنده مسابقه ساخت موسسه فنلاند برای بازنشستگی اجتماعی در هلسینکی شد که بین سالهای 1952 و 1956 ساخته شد و آلتو برای ساخت آن با استفاده از مواد جاذب صدا و سیستمی از مواد جاذب صدا آزمایش کرد. گرمایش تابشی

مرگ آینو

در سال 1949 همسرش آئینو درگذشت که تا آن زمان با او تمام پروژه های خود را ایجاد و امضا کرده بود. بین سال‌های 1949 و 1951 او ساختمان شهرداری سایناسالو را ساخت و با الیسا مکینیمی دوباره ازدواج کرد.

تقدیم آثار و جوایز

بین سالهای 1958 و 1963 در آلمان مرکز فرهنگی ولفسبورگ و بین سالهای 1961 تا 1964 اپرای اسن را ایجاد کرد. اما در ایتالیا مرکز فرهنگی سیه نا (1966) و کلیسای ریولا در نزدیکی بولونیا را طراحی کرد.

از دهه 1950، او شروع به کسب برخی از معتبرترین جوایز بین المللی کرد، از جمله مدال طلا از موسسه سلطنتی معماران بریتانیا در سال 1957 و مدرک افتخاری از پلی تکنیک میلان. با این حال، در سال 1965، پس از برگزاری یک نمایشگاه بزرگ در Palazzo Strozzi در فلورانس، او به طور قطعی به عنوان یکی از بهترین هنرمندان اروپا در قرن شناخته شد.

در میان اشیاء طراحی معروف Poltrona 41 (یا صندلی راحتی Paimio) او را به یاد می آوریم ،ساخته شده در سال 1931.

چند سال گذشته

در سال 1967 موزه آلوار آلتو در Jyvaskyla افتتاح شد که توسط خود او طراحی شده بود، که به فهرست نویسی، حفاظت و نمایشگاه می پردازد. کار معمار فنلاندی آخرین پروژه او که به سال 1975 برمی گردد، پروژه ای برای منطقه دانشگاهی ریکیاویک در ایسلند است. او در 11 می 1976 در هلسینکی در سن 78 سالگی درگذشت.