بیوگرافی • یک پینتوریچیو معین

الساندرو دل پیرو در 9 نوامبر 1974 در کونگلیانو ونتو (تلویزیون) به دنیا آمد. او که فرزند طبقه متوسط ​​ونیزی است، همیشه با مادرش برونا بسیار صمیمی بوده است، زنی خانه دار که به اداره خانه بسیار توجه داشت و با محبت با پدر برقکار خود که متأسفانه در سال هایی از دنیا رفت. پسر الساندرو در حال رسیدن به اوج حرفه خود بود.

از نظر استعداد، مانند تمام قهرمانان بزرگ، خصوصیات ذاتی آشکار بلافاصله خود را نشان دادند. زمانی که او خیلی جوان بود، وقتی توپ را می زد، می توانستید کلاس، ظرافت و آن روش غیرقابل اغتشاش اما فریبنده در مواجهه با زمین های بازی را تحسین کنید. هر کس او را بشناسد خوب می‌داند که در پشت آن سردی ظاهری (همان چیزی که به او اجازه داد گل‌های باشکوهش "الا دل پیرو" را به ثمر برساند) یک حساسیت انسانی بزرگ و درستی سخت‌گیرانه پنهان است (او یکی از محترم‌ترین فوتبالیست‌هایی است که یکدیگر را می‌شناسند).

اولین تیمی که از او در صفوف خود استقبال می کند، تیم شهرش، سن وندمیانو است، تا سپس با کونگلیانو به رده بالاتری برود. او بلافاصله به عنوان یک گلزن متعصب استفاده شد. مادرش ترجیح می داد الکس کوچولو در دروازه بازی کند، جایی که آسیب دیدن کمتر آسان بود. خوشبختانه برادرش استفانو به مادر اصرارش اشاره کرد که "شاید" او در جلو بهتر بود، جلوتر...

در شانزده سالگی، در سال 1991، الساندرو دل پیرو به پادووا نقل مکان کرد، تیمی که در آن بلافاصله به عنوان یکی از مهمترین استعدادهای حال حاضر برجسته شد. تنها در چهار سال او از پریماورا به سطوح بالای فوتبال جهان پیش رفت.

در واقع، چشمان باشگاه های بزرگ به زودی به او متمرکز می شود و برای او رقابت می کنند. پس از مذاکرات متعدد، تنها میلان و یوونتوس در رقابت باقی مانده اند. پیرو آگرادی، مدیر ورزشی پادووا و "کاشف" الکس، گلدان را به نفع تیم تورینی سر زد: با توجه به خواسته های بازیکن، انتقال به یوونتوس قطعی شد، که معتقد است به این ترتیب آنها جایگزین روبرتو باجو را پیدا کرده اند. . به نظر می رسد انتخاب خوبی باشد، با توجه به اینکه در سال هایی که باجو به میلان نقل مکان کرد، دل پیرو رهبر بلامنازع یوونتوس شد.

در خدمت تیم ملی زیر 21 سال چزاره مالدینی، دل پیرو به موفقیت در مسابقات قهرمانی اروپا 1994 و 1996 کمک کرد. پس از تصادف بسیار جدی در اودینه رخ داد. 8 نوامبر 1998 بود که در بازی اودینزه - یوونتوس با بازیکن حریف برخورد کرد و باعث آسیب جدی به رباط های زانوی راستش شد.

بازیابی فرم پس از ضربه شدید بسیار دشوار است و همزمان با افت رگ است.دستیابی به تعداد اهداف با این حال، هم آنچلوتی و هم لیپی (مربی در آن زمان)، او را به عنوان نقطه قوتی برای شروع مجدد جاه طلبی های یوونتوس نشان می دهند.

بعد از تقریباً نه ماه، پینتوریکیو (لقبی که طرفدار بزرگش، آووکاتو آنیلی به او داده بود) به میدان باز می گردد. بنابراین، پس از غلبه بر آسیب، بلافاصله می‌تواند نشان دهد که هنوز همان حیوان خالصی است که همیشه بوده است. همچنین به لطف گل‌های او در برابر مارچلو لیپی در برابر یوونتوس در سال 1995، سه قهرمانی جام حذفی اسکودتو-ایتالیا-سوپر جام لیگا موفق شد، در حالی که در سال 1996 لیگ قهرمانان اروپا، سوپرکاپ اروپا و جام بین قاره‌ای از راه رسید.

حتی مربیان تیم ملی ایتالیا، ابتدا زوف و سپس تراپاتونی، همیشه او را در ذهن داشتند. متأسفانه در فصل 2000/2001 (فصل اسکودتو مقابل رم پس از یک بازی رودررو با یووه تا پایان) الکس دوباره مصدوم شد و یک ماه بیرون ماند.

بسیاری آن را تمام شده می‌دانند، اما پس از مرگ پدرش جینو، "پینتوریکیو" در بازگشت به باری یک شاهکار معتبر انجام می‌دهد و از اینجا زندگی جدید او به طور قابل توجهی آغاز می‌شود.

قهرمانی 2001/2002 با یک دل پیرو در فرم عالی آغاز می شود که در غیاب زیدان (انتقال به رئال مادرید) به عنوان رهبر بلامنازع یوونتوس که روی جادوی خود برای بردن همه چیز حساب می کند تجدید می شود.

بازیکن بزرگبا استعداد، تخیل و استاد در ضربات آزاد، دل پیرو یک حرفه ای بزرگ است که دارای ویژگی های غیر معمول شخصیتی است، که به او کمک کرده است در لحظات تعالی سر خود را از دست ندهد و به مشکلات، چه ورزشی و چه شخصی واکنش نشان دهد.

برای قهرمانی ایتالیا در سال 2005، اگرچه فینال با اصطکاک بین بازیکن ستاره و مربی فابیو کاپلو مشخص شد، الساندرو دل پیرو تعیین کننده ترین بازیکن (از نظر گل های زده) برای کسب 28 ام بود. اسکودتو یوونتوس

حتی در فصل جدید 2005/2006، آقای کاپلو مشکلی برای نگه داشتن الکس روی نیمکت ندارد. با وجود این، به مناسبت بازی یوونتوس-فیورنتینا (4-1) کوپا ایتالیا، الکس دل پیرو 3 گل به ثمر رساند و به رکورد باورنکردنی 185 گل سیاه و سفید رسید: او از جیامپیرو بونیپرتی پیشی گرفت و بهترین گلزن تاریخ شد. در تاریخ باشکوه یوونتوس

در جام جهانی 2006 در آلمان، دل پیرو رویایی را تحقق بخشید: در نیمه نهایی مقابل آلمان، او در آخرین ثانیه وقت اضافه گل 2-0 را به ثمر رساند. سپس در پایان ایتالیا-فرانسه به میدان می‌رود. یکی از ضربات پنالتی که ایتالیا را برای چهارمین بار در تاریخ خود قهرمان جهان می کند، بزن و گل بزند.

بازگشت در سری آ در سال 2007 با یوونتوس، در 22 اکتبر همان سال پدر شد: همسرش سونیا اولین پسرشان توبیاس را به دنیا آورد. دومیندختر، Dorotea، در می 2009 می آید.

در پایان آوریل 2012، او کتاب "Giochiamo ancora" را منتشر کرد. در پایان قهرمانی، به نظر می رسد که او قصد دارد به حرفه خود پایان دهد و کفش هایش را آویزان کند، اما در سپتامبر 2012 تصمیم می گیرد به بازی در زمین های بازی ادامه دهد، اما در آن سوی جهان: پس از 19 سال حضور در یوونتوس، تیم جدیدش. پیراهن سیدنی در استرالیا است که پیراهن شماره 10 در انتظار اوست.