بیوگرافی • جذابیت ها، بدخواهی ها و عذاب ها

لورا آنتوناز، که بعداً به لورا آنتونلی ایتالیایی تبدیل شد، در 28 نوامبر 1941 در پولا، در ایستریا (در آن زمان بخشی از ایتالیا، کرواسی کنونی) به دنیا آمد. بازیگر ایتالیایی او محبوبیت خود را مدیون فیلم‌هایی است که بین دهه‌های 70 و 80 فیلم‌برداری شده‌اند، که بسیاری از آنها اروتیک هستند و نام او را به عنوان یکی از زیباترین بازیگران زن تاریخ در تاریخ سینمای ایتالیا ثبت کرده‌اند.

از سال 1990، یک افول هنری و جسمی برای او آغاز شد که به سوء مصرف مواد مخدر و یک عمل جراحی زیبایی ناموفق مرتبط بود، که ویژگی های او را برای همیشه مشخص کرد.

زمانی که لورا آنتوناز هنوز خیلی کوچک بود، به همراه خانواده‌اش، یکی از پناهندگان به اصطلاح مهاجرت ایستریایی بود که به سمت کشور زیبا می‌رفت. در ناپل در Liceo Scientifico "Vincenzo Cuoco" تحصیل کرد و بعد از I.S.P.E.F فارغ التحصیل شد. (موسسه عالی تربیت بدنی).

در رم، که هنوز خیلی جوان بود، به عنوان معلم ژیمناستیک در Liceo Artistico در Via di Ripetta کار کرد. با این حال، در این بین، او به دلیل زیبایی اش، تبلیغات می گیرد و در بسیاری از رمان های عکس جاودانه می شود. او بین سال‌های 1964 تا 1965 در برخی فیلم‌های مهم، البته با نقش‌های بسیار کوچک ظاهر شد، مانند «کورنوتوی باشکوه» آنتونیو پیترانگلی و «شانزده ساله‌ها» لوئیجی پترینی.

سال 1971 بود که پس از آنسانسور سال 1969 برای فیلم "ناهید در خز" که تنها شش سال بعد با عنوان معروف "Le malice di Venere" اکران می شود، لورا آنتونلی در فیلم "پرنده سیاه" خود را در سراسر ایتالیا می شناسد. بازی در کنار لاندو بوزانکا به کارگردانی Pasquale Festa Campanile. در آن مناسبت، هنرپیشه بزرگ رومی درباره او گفت: « این زیباترین پشتی است که پس از مرلین مونرو روی پرده ظاهر شده است ». اشاره به پشت او به شکل ویولن سل است، همانطور که تعریف خواهد شد، یک رویای ممنوع واقعی ایتالیایی ها.

این موفقیت توسط "مالیزیا" معروف، توسط سالواتوره سامپری، از سال 1973 تکرار شده است. در اینجا آنتونلی یک پیشخدمت شهوانی در کنار توری فرو و الساندرو مومو جوان است. این فیلم حدود 6 میلیارد لیره است و فیلم تبدیل به یک فرقه واقعی از سینمای اروتیک ایتالیا می شود و این بازیگر متولد کروات را به یک "نماد سکسی" ارتقا می دهد. لورا آنتونلی با «مالیزیا» نیز برنده روبان نقره ای بهترین بازیگر نقش اول زن از سوی اتحادیه ملی روزنامه نگاران فیلم ایتالیا شد.

در این بین، در سال 1971، لورای باشکوه قلب ژان پل بلموندو را نیز تسخیر کرد، که با او در فیلم "تازه‌های سال دوم" ساخته ژان پل راپنو کار کرد.

صعود سریع و مورد تحسین عموم قرار گرفت، همچنین به لطف برخی اظهارات این بازیگر که در میان اولین ها،آنها تمام طبیعت شاداب او را آشکار می کنند و به افزایش شهرت او به عنوان یک زن کشنده در تخیل مرد کمک می کنند. در میان بسیاری، به این معروف اشاره می کنیم: " ... اساساً همه ما یک بار در روز لباس می کنیم ".

او سپس در سال 1973 "Sessomatto" را به کارگردانی دینو ریسی بزرگ ساخت. دو سال بعد با هدایت جوزپه پاترونی گریفی در «مخلوق الهی» بازی کرد. در سال 1976، حتی لوچینو ویسکونتی در فیلم معروف "بی گناه" با او سرگرم شد، جایی که لورا آنتونلی نشان داد که می داند چگونه این کار را در فیلم های مهم تر و سخت تر انجام دهد، بدون اینکه سلاح اغواگری را کنار بگذارد.

سال 1981 بود که او مجبور شد با بازیگران زن به همان اندازه زیبا و جوان‌تری که به جای او برای نقش‌های اصلی در فیلم‌های مهمی مانند "Passione d'amore" ساخته اتوره اسکولا انتخاب شده بودند، سر و کار داشته باشد. همین اتفاق در مورد مونیکا گوریتوره که با آنتونلی به سینما فراخوانده شد، اما در نقش بزرگتر، برای فیلم "La venexiana"، با جیسون کانری (پسر شان کانری) در سال 1985 اتفاق می افتد.

او پس از آن راضی است. ، با سینمای کمدی ایتالیایی در حال ظهور. او در کنار دیگو آباتانتونو در فیلم "Viuuuulamente...mia" اثر کارلو وانزینا، محصول 1982 است. او در همان دوره در فیلم همیشه سبز "انبارهای گراندی" ساخته کاستلانی و پیپولو بازی کرد. موفقیت عالی با فیلم "ریمینی ریمینی" محصول سال 1987 به دست می آید، زمانی که او عاشق مائوریتزیو میشلی می شود که با این حال او دقیقاً در فیلم قطع می شود.زیبا توسط آدریانو پاپالاردو، که در فیلم شوهر حسود (و خشن) آنتونلی است.

لحظه حساس زندگی او و همچنین دردناک ترین آن در سال 1991 است، زمانی که کارگردان سالواتوره سامپری و تولید فیلم او را متقاعد می کنند که برای بازسازی فیلم معروف مالیزیا تحت عنوان دقیقا "مالزیا 2000" تحت عمل جراحی زیبایی قرار گیرد. ". با این حال، اندکی قبل از آن، آنتونلی در کمین پلیس می افتد: در شب 27 آوریل 1991، 36 گرم کوکائین در ویلای او در Cerveteri که برای برخی موارد پر جنب و جوش بود، پیدا شد.

این بازیگر توسط کارابینری ها دستگیر و به زندان Rebbibia منتقل می شود و پس از اعطای حبس خانگی فقط چند شب در آنجا می ماند. او در مرحله اول به اتهام خرید و فروش مواد مخدر به 3 سال و 6 ماه زندان محکوم شد. نه سال بعد، به لطف اصلاح قانون، او توسط دادگاه استیناف رم برای استفاده شخصی تبرئه شد.

در هر صورت، به این موضوع قضایی که آنتونلی به تنهایی مسئول آن است، موردی را اضافه می کنیم که به عمل جراحی او در حین ساخت «مالیزیا 2000» انجام شده است.

به هنرپیشه کلاژن تزریق می شود، اما عمل موفقیت آمیز نبوده و آنتونلی خود را بد شکل می بیند. سپس احضار جراح، کارگردان فیلم و کل تولید به دادگاه بی فایده است. در حقیقتهمه چیز از بین می رود زیرا به نظر می رسد علت یک واکنش آلرژیک بوده است.

روزنامه ها خشمگین هستند و بازگشته اند تا در مورد بازیگر زن کروات اصلی صحبت کنند، اما مهمتر از همه برای نشان دادن چهره او که زمانی زیبا و ویران شده توسط عواقب بعدی جراحی بود. برای تشدید شرایط روانی از قبل حساس آنتونلی، طول این پروسه است که سیزده سال طول می کشد و تأثیرات شدیدی بر سلامتی او دارد. این بازیگر چندین بار در مرکز سلامت روان سیویتاوکیا بستری شد و این امر باعث شد وکلای او از وزارت دادگستری شکایت کنند و از دولت ایتالیا غرامت کافی برای موکلش بخواهند.

در سال 2003، در وهله اول، مبلغی معادل ده هزار یورو به او اعطا شد. با این حال، وکلا که اصلا از غرامت نمادین راضی نیستند، پرونده را به دادگاه عالی حقوق بشر در استراسبورگ نیز ارسال می کنند. در 23 مه 2006، دادگاه استیناف پروجا غرامت 108000 یورویی به اضافه بهره را برای صدمه به سلامتی و چهره آنتونلی صادر کرد. دادگاه تجدیدنظر نیز با حکمی از 5 ژوئن تا 24 اکتبر 2007، این حکم را مشروعیت بخشید.

در 3 ژوئن 2010، بازیگر لینو بانفی از صفحات Corriere della Sera درخواست تجدید نظر کرد، زیرا دوست او لورا آنتونلی، از جمله نهایی، هرگز دریافت نکرده استغرامت صادر شده توسط دادگاه در 28 نوامبر 2011، به مناسبت هفتادمین سالگرد تولدش، او مصاحبه ای با Corriere della Sera انجام داد و در آن اعلام کرد که در لادیسپولی زندگی می کند و به دنبال آن یک مراقب زندگی می کند.

در 22 ژوئن 2015، خدمتکار او را در خانه‌اش در لادیسپولی بی‌جان پیدا کرد: مشخص نیست که بازیگر چقدر مرده است.