بیوگرافی • روزی روزگاری پادشاه

• محمد علی در مقابل سانی لیستون
• گرویدن به اسلام
• علی در مقابل فریزر و فورمن
• پایان دوران بوکس او
• دهه 90

کسی که بزرگترین بوکسور تمام دوران محسوب می شود، کاسیوس کلی با نام مستعار محمد علی (نامی که پس از گرویدن به دین اسلام انتخاب شد. ) در 17 ژانویه 1942 در لوئیزویل، کنتاکی به دنیا آمد و بوکس را به طور تصادفی پس از برخورد به یک باشگاه ورزشی در حالی که در کودکی به دنبال دوچرخه دزدیده شده خود بود، شروع کرد.

بوکس توسط یک پلیس ایرلندی اصالتا آغاز شد و در سن دوازده سالگی، قهرمان آینده جهان Cassius Marcellus Clay Jr. خیلی زود شروع به جمع آوری پیروزی در دسته های آماتور کرد. قهرمان المپیک رم در سال 1960، با این حال، او خود را در کشور مبدأ خود، ایالات متحده آمریکا، یافت، و با حریفی بسیار قدرتمندتر از هر کسی که می‌توانست در رینگ ملاقات کند مبارزه می‌کند: تفکیک نژادی . علی که نسبت به این مشکل بسیار حساس بود و تحت تأثیر روحیه جنگجو و تسلیم ناپذیر خود قرار گرفته بود، بلافاصله مسائلی را که مستقیماً بر برادران سیاهپوستش که کمتر از او خوش شانس بودند تأثیر می گذاشت، مورد توجه قرار داد.

دقیقاً به دلیل یک دوره نژادپرستی، بوکسور جوان طلای المپیک خود را به آبهای رودخانه اوهایو خواهد انداخت (فقط در سال 1996 در آتلانتا کمیته بین المللی المپیکبین المللی المپیک - به او یک مدال جایگزین پس داد).

محمد علی در مقابل سانی لیستون

که توسط آنجلو داندی آموزش دیده بود، محمد علی در سن بیست و دو سالگی با شکست دادن سانی لیستون در هفت راند به قهرمانی جهان رسید. در آن زمان بود که کاسیوس کلی شروع به معرفی خود به دلیل اظهارات تحریک آمیز و بیش از حد خود کرد که پیامد اجتناب ناپذیری داشت که باعث شد او زیاد حرف بزند. اتفاقی که شاید اگر علی، به لطف کاریزمای عظیمش در رسانه ها، نفوذ واقعی در مردم نداشت، به هر حال رخ نمی داد. در واقع، شیوه زندگی او، متکبرانه تا حد جسارت، یک تازگی «تمایز» قابل توجه برای آن زمان ها بود، که به لطف آن مکانیسم، عموم مردم را به طور فزاینده ای تشنه به اخبار و اطلاعات مربوط به فعالیت هایش می کرد.

گرویدن به اسلام

بلافاصله پس از گرفتن تاج، کاسیوس کلی اعلام کرد که به اسلام گرویده است و نام محمد علی را برگزیده است. از همان لحظه مشکلات او آغاز شد که در دعوت به سلاح او در سال 1966 پس از اصلاح چهار سال قبل به اوج خود رسید. او با ادعای اینکه "وزیر دین اسلام" است، خود را به عنوان "مخالف وظیفه شناسی" تعریف کرد که از رفتن به ویتنام امتناع می کند ( هیچ ویتکونگی تا به حال من را سیاه پوست نخوانده "، او به مطبوعات گفت:تصمیم خود را توجیه کند) و توسط هیئت منصفه کاملا سفیدپوست به پنج سال زندان محکوم شد.

این یکی از تاریک ترین لحظات زندگی قهرمان بود. او تصمیم به بازنشستگی گرفت و به دلیل تعهدش به مبارزات به رهبری مارتین لوتر کینگ و مالکوم ایکس مورد حمله قرار گرفت. او توانست دوباره در سال 1971 بجنگد که به دلیل بی نظمی در تحقیقات انجام شده در مورد او تبرئه شد.

علی در مقابل فریزر و فورمن

با شکست دادن چالش با جو فریزر در امتیاز، او تنها در سال 1974 با ناک اوت کردن جورج فورمن در کینشازا، در مسابقه ای موفق شد که دوباره قهرمان جهان AMB شود. در تاریخ ثبت شد و امروزه به عنوان یکی از بزرگترین رویدادهای ورزشی که تا به حال برگزار شده است، در کتابچه های راهنما از آن یاد می شود (که توسط فیلم مستند "وقتی پادشاهان بودیم" صادقانه جشن گرفته شد).

پایان کار بوکس او

از آنجایی که در سال 1978 لری هلمز جوان او را توسط K.O. مربی در دور یازدهم، سیر نزولی محمدعلی آغاز شد. او آخرین بازی خود را در سال 1981 انجام داد و از آن زمان به بعد بیش از پیش به گسترش اسلام و جستجوی صلح پرداخت.

دهه 1990

در سال 1991، محمد علی به بغداد سفر کرد تا شخصاً با صدام حسین صحبت کند، با هدف اجتناب از جنگ با ایالات متحده که اکنون قریب الوقوع است.

محمد علی که در سالهای آخر عمرش به بیماری وحشتناک پارکینسون مبتلا شده بود، نظر را تغییر داد.عموم مردم در سراسر جهان، آشفته از تضاد خشونت آمیز بین تصاویر پرشور و پر از زندگی گذشته و مرد رنج کشیده و محرومی که اکنون خود را به جهانیان نشان می دهد.

در بازی‌های المپیک آمریکا در آتلانتا 1996، محمدعلی با روشن کردن شعله المپیک که بازی‌ها را افتتاح کرد، همه جهان را غافلگیر کرد و در عین حال تکان داد: تصاویر بار دیگر این موضوع را نشان دادند. علائم لرزش ناشی از بیماری او. این ورزشکار بزرگ که دارای اراده و شخصیتی پولادین بود، نگذاشت از لحاظ اخلاقی در برابر بیماری ای که سی سال همراهش بود شکست بخورد و به مبارزات خود برای صلح و دفاع از حقوق شهروندی ادامه داد و همیشه ماندگار و در هر حال نمادی برای جمعیت سیاه پوست آمریکا

محمد علی در 3 ژوئن 2016 در سن 74 سالگی در فینیکس به دلیل وخامت حالش در بیمارستان بستری شد.

لیلا علی، دختر بزرگ او و قهرمان سابق بوکس، چند ساعت قبل از مرگ پدرش توییت کرد: " من عاشق این عکس پدرم و دخترم سیدنی در کودکی هستم! از همه محبت شما متشکرم. و تمام توجه شما. عشق شما را احساس می کنم و قدردان آن هستم ".