بیوگرافی • چشمان ذهن

گلن گولد، پیانیست کانادایی با شخصیتی چند وجهی، مفسر عالی آهنگ های باخ به ویژه (که میراثی بی نظیر از ضبط شده برای ما به جا گذاشته است) و شخصیت بحث‌برانگیز که به جریان اسطوره‌سازی برخاست، او در سن پنجاه سالگی در سال 1982، پس از تحولی در رویکرد سازش ناپدید شد.

از همان ابتدا، این پیانیست تحت نشانه یک تازگی رادیکال ظاهر شد، که بسیاری را گیج کرد و مخالفت های شدیدی را برانگیخت (همچنین به دلیل عجیب و غریب بودن تماشایی او، به ویژه در شیوه نوازندگی آشکار او) تا زمانی که نبوغ او بود. به طور کامل شناخته نشده است، تا جایی که تبدیل به یک هدف واقعی برای عبادت و الگوی زندگی می شود و همچنین باعث پیدایش نئولوژیسم هایی مانند «گولدیان» یا «گولدیسم» می شود.

از ضبط‌های گولد نه تنها برداشتی حیرت‌انگیز و جدید از وضعیت سطوح صدای ساز، بلکه کمال مطلق صدا با هدف "تقلید" از طریق استفاده لوسیفریایی از staccato، رویه معمولی صفحه کلید هارپسیکورد. کمالی که ماهیت خود ساز را با هدف بررسی رگ ایده موسیقی مانند اشعه ایکس سرمایه گذاری می کند.

گلن گولد علاوه بر اینکه یک پیانیست بود، بنابراین "یک روش جدید" در مورد موسیقی بود. آنچه در مورد باخ او گفته و نوشته استاز شوئنبرگ، از ریچارد اشتراوس یا بتهوون، از موتسارت یا بولز، گاه تیزبین است، اما همیشه چنان تیزبینی است که فرد را مجبور می کند هر از چندگاهی عقاید اکتسابی را زیر سوال ببرد.

گلن هربرت گولد در 25 سپتامبر 1932 در تورنتو در خانواده راسل هربرت و فلورانس گریگ به دنیا آمد. گوئررو، معلم اصلی کنسرواتوار تورنتو (در حال حاضر کنسرواتوار سلطنتی موسیقی)، جایی که دانش‌آموز جوان بالاترین نمرات را در کانادا کسب کرده است.

پس از یک سری اولین حضور به عنوان نوازنده ارگ ​​و به عنوان تکنواز با ارکستر، او اولین رسیتال پیانوی خود را در سالن "ایتون" در تورنتو در 20 اکتبر 1947 انجام داد و سپس یک سری کنسرت نیز برای رادیو و تلویزیون (رویدادهای بسیار مهم در پرتو تصمیم بعدی او برای کناره گیری از صحنه برای برقراری ارتباط با جهان تنها از طریق حکاکی ها و نمایش های ویدئویی).

در 2 ژانویه 1955 اولین بازی خود را در نیویورک در تاون هال انجام داد و تنها روز بعد، قراردادی انحصاری با کلمبیا رکوردز امضا کرد که "ناظران" آن تحت تأثیر عملکردهای او قرار گرفتند. اولین ضبط او از "تغییرهای گلدبرگ" باخ به سال 1956 بازمی‌گردد، یک موسیقی به یاد ماندنی متشکل از یک آریا و سی و دو واریسیون که تشکیل می‌دهند.کارت ویزیت نابغه گولد برای آینده و همچنین معروف ترین و نقل قول شده ترین قلم او.

تنها سال بعد او با نابغه دیگری به نام لئونارد برنشتاین آشنا شد که با او در سالن کارنگی نیویورک با ارکستر فیلارمونیک نیویورک در کنسرتو n دبیو کرد. 2 برای پیانو و ارکستر اثر لودویگ ون بتهوون. از این لحظه به بعد، فعالیت کنسرت گولد با سرعت تمام پیش می‌رود، حتی اگر پیانیست بلافاصله نسبت به این سبک زندگی که از سفرهای مداوم و شب‌هایی که در هتل‌های همیشه در حال تغییر است، نفرت عمیقی پیدا کند. اما این کافی نیست: خصلت شناخته شده گولدی نسبت به نهاد «شکل کنسرت» مبتنی بر تحلیل‌های پیچیده تاریخی-جامعه‌شناختی و همچنین بر ملاحظات اساسی در رابطه با نقش فناوری در زندگی ما است. این تکنیک، در واقع، اکنون به شنونده اجازه می دهد تا نقش فعالی در فرآیند گوش دادن داشته باشد و به کاربر این امکان را می دهد که خودش رویداد صوتی را بسازد. به طور خلاصه، فناوری برای گولد ابزار فوق‌العاده‌ای برای برقراری رابطه‌ای جدید و فعال‌تر بین «هنرمند» و «عمومی» است (لازم به ذکر است که پیانیست از هر دو اصطلاح به دلیل پیامدهای سلسله مراتبی آنها متنفر بود).

مفاهیم چندین بار در مصاحبه های تند، نگران کننده و گاه خنده دار او روشن شد. در یکی از آنها نوشته شده است: « به نظر من، تکنولوژی نباید باشدبه عنوان چیزی خنثی، به عنوان نوعی فضول منفعل رفتار می شود. توانایی آن در "لایه برداری"، تجزیه و تحلیل و بالاتر از همه ایده آل کردن یک برداشت معین باید مورد بهره برداری قرار گیرد [...] من به "نفوذ" فناوری ایمان دارم زیرا، اساساً، این نفوذ تحمیل می کند بعد اخلاقی در هنر که فراتر از ایده خود هنر است ."

بنابراین گولد در سال 1964 در سی و دو سالگی فعالیت کنسرت خود را رها کرد تا به یک آرامگاه نامشخص کانادا پناه برد. (احتمالا رزیدنس) و صرفاً خود را وقف ضبط رکوردها و ضبط برنامه های تلویزیونی و رادیویی در مقادیر استثنایی کند.

به نظر می رسید زندگی او اکنون با یک انزوای فیزیکی شدیدتر مشخص شده بود، تنهایی که هنرمند نشان می داد. نه تنها برای "آفرینش" بلکه برای زندگی نیز ضروری به نظر می رسد.

گلن گولد در 4 اکتبر 1982 بر اثر سکته درگذشت و میراث گرانبهایی از ضبط ها و نوشته ها و همچنین خلاء عظیمی از هوش و حساسیت به جای گذاشت.

توماس برنهارد، یکی از بزرگترین نویسندگان آلمانی زبان معاصر، یک سال پس از مرگش او را به قهرمان "غایب" رمان خود "ناموفق" تبدیل کرد. درام گلن نبودن گولد آنچه گولد در رمان نشان می دهد در واقع کمال است. و این دقیقاً کمال اوستاجرای «تغییرهای گلدبرگ» باخ، یکی از قله‌های تفسیری تمام دوران، که عموماً، هرچند تقلیل‌آمیز، همچنان با آن همراه است.

کتابشناسی:

- جاناتان کوت، گفتگو با گلن گولد - نسخه جدید (EDT، 2009)

- گلن گولد - نه، من یک آدم عجیب و غریب نیستم. مصاحبه ها و ویرایش توسط برونو مونساینجئون (EDT)

- گلن گولد - بال هوشمند توربین، نوشته هایی در مورد موسیقی (آدلفی)

- گلن گولد - نامه ها (روزلینا آرچینتو)

- مایکل استگمن، گلن گولد - زندگی و کار (پایپر).

- توماس برنهارد - ناموفق (آدلفی)

دیسکوگرافی پیشنهادی:

- باخ: کنسرتو ایتالیایی، پارتی، توکات

- باخ: L' هنر فوگ، هندل: سوئیت‌ها برای شماره‌های هارپسیکورد. 1-4

- باخ: کنسرتو برای پیانو و ارکستر - (نسخه گلن گولد جلد 1)

- باخ: تغییرات گلدبرگ 1955 - (نسخه گلن گولد جلد 1)

- باخ: اختراعات دو و سه صدا - (نسخه گلن گولد جلد 2)

- باخ: پارتیتاس BWV 825-830، پیش درآمدهای کوچک، فوگهای کوچک - (نسخه گلن گولد جلد 4)

- باخ: کلاویه خوش خلق، کتاب اول - (نسخه گلن گولد جلد 4)

- باخ: کلاویه خوش خلق، کتاب دوم - (نسخه گلن گولد جلد. 4)

- باخ: سوئیت انگلیسی، BWV 806-811 - (نسخه گلن گولد جلد 6)

- باخ: سوئیت فرانسوی، BWV 812-817، Ouverture inسبک فرانسوی - (نسخه گلن گولد جلد 6)

- باخ: توکاته - (نسخه گلن گولد جلد 5)

- باخ: سونات برای ویولن و هارپسیکورد، سونات برای ویولا دا گامبا e clav. (نسخه گلن گولد جلد 6)

- باخ: تغییرات گلدبرگ (1981، نسخه دیجیتال) - (نسخه گلن گولد جلد 2)

- بتهوون: سونات های پیانو، جلد من، نه. 1-3، 5-10، 12-14 - (نسخه گلن گولد جلد 5)

- بتهوون: سونات های پیانو، جلد دوم، شماره های. 15-18, 23, 30-32 - (Glenn Gould Edition Vol. 5)

- Beethoven: Piano Sonatas, nos. 24 و 29 - (نسخه گلن گولد جلد 3)

- بتهوون: سه سونات آخر پیانو

- بتهوون: 32 واریاسیون با موضوع "Eroica" Woo 80, 6, Variations Op. 34, Bagatelle Opp. 33 و 126 - (نسخه گلن گولد جلد 1)

- بتهوون: کنسرتوهای پیانو و ارکستر، شماره. 1-5 - (Glenn Gould Edition Vol. 1)

- Beethoven: Concerto Piano No. 5 Strauss: Burlesque

- Byrd, Gibbons, Sweelinck: Consort Of Musicke - (Glenn Gould Edition Vol. 3)

- Wagner: Piano Transscriptions, Siegfried Idyll (Glenn Gould Edition Vol. 5)

- Grieg: Sonata Op. 7; Bizet: Premier Nocturne، Variations Chromatiques; سیبلیوس: سه سوناتینا اپوس 67، 3 قطعه غنایی اپوس 41 - (نسخه گلن گولد جلد 1)

- اشتراوس: لیدر دی اوفلیا اپوس 67; Enoch Arden Op. 38, Piano Sonata Op. 5, 5 Pieces forپیانو Op. 3 - (Glenn Gould Edition Vol. 1)

- Berg/Krenek: Sonatas; وبرن: تغییرات برای پیانو. دبوسی: راپسودی شماره. 1 برای کلارینت و پیانو؛ راول: لا والس - (نسخه گلن گولد جلد 7)

- شونبرگ: قطعات پیانو، کنسرتو برای پیانو و ارکستر، فانتزی، قصیده ناپلئون بناپارت، پیروت لونر - (نسخه گلن گولد جلد 6)

- Schönberg: Lieder - (Glenn Gould Edition Vol. 7)

توجه: همه دیسک ها توسط Sony Classical منتشر شده اند