Biografie - Er was eens een koning

• Mohammed Ali tegen Sonny Liston
• Bekering tot de islam
• Ali tegen Frazier en Foreman
• Het einde van een bokscarrière
• De jaren 1990

De man die wordt beschouwd als de grootste bokser aller tijden, Cassius Clay aka Muhammad Ali (een naam die hij aannam nadat hij zich bekeerde tot het islamitische geloof) werd geboren op 17 januari 1942 in Louisville, Kentucky en begon met boksen door een gelukkig toeval, nadat hij toevallig een gymzaal tegenkwam toen hij als kind op zoek was naar zijn gestolen fiets.

De toekomstige wereldkampioen, die door een politieagent van Ierse afkomst werd ingewijd in het boksen, was pas twaalf jaar oud. Cassius Marcellus Clay Jr. Hij begon al snel triomfen te oogsten in de amateurcategorieën. In 1960 werd hij Olympisch kampioen in Rome, maar in zijn thuisland, de Verenigde Staten van Amerika, vocht hij tegen een tegenstander die veel geduchter was dan iedereen die hij in de ring kon ontmoeten: rassenscheiding Zeer gevoelig voor het probleem en gedreven door zijn vechtlust en ontembare geest, nam Ali onmiddellijk de kwesties ter harte die zijn minder fortuinlijke zwarte broeders en zusters persoonlijk troffen.

Het was precies vanwege een episode van racisme dat de jonge bokser zo ver ging dat hij zijn eigen Olympische gouden medaille in het water van de Ohio rivier gooide (pas in 1996 in Atlanta kende het IOC - Internationaal Olympisch Comité - hem een vervangende medaille toe).

Mohammed Ali tegen Sonny Liston

Gecoacht door Angelo Dundee, Muhammad Ali Het was in deze periode dat Cassius Clay bekend begon te worden om zijn provocerende en over-the-top uitspraken, die het onvermijdelijke gevolg hadden dat mensen veel over hem gingen praten, iets wat misschien niet zou zijn gebeurd als Ali, dankzij zijn enorme charisma, ook in de media, niet echt grip had gehad op de belangrijkste spelers ter wereld.In feite was zijn manier van doen, branie tot op het bot, een opmerkelijke 'spectaculaire' nieuwigheid voor die tijd, die een onmiddellijke fascinatie uitoefende op het publiek, dat dankzij dat mechanisme steeds dorstiger werd naar nieuws en informatie over zijn activiteiten.

Bekering tot de Islam

Meteen na het winnen van de kroon kondigde Cassius Clay aan dat hij zich had bekeerd tot de Islam en de naam aannam van Muhammad Ali Vanaf dat moment begonnen ook zijn problemen, die culmineerden in zijn oproep om de wapens op te nemen in 1966, nadat hij vier jaar eerder gereformeerd was. Hij beweerde een 'predikant van de islamitische religie' te zijn, noemde zichzelf een 'gewetensbezwaarde' en weigerde naar Vietnam te vertrekken (" Geen Vietcong heeft me ooit een neger genoemd ', vertelde hij de pers om zijn beslissing te rechtvaardigen) en werd door een volledig blanke jury veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf.

Dat was een van de donkerste momenten in het leven van de kampioen. Hij besloot met pensioen te gaan en werd aangevallen vanwege zijn betrokkenheid bij de gevechten onder leiding van Martin Luther King en Malcolm X. Hij kon weer vechten in 1971 toen hij werd vrijgesproken vanwege een onregelmatigheid in het onderzoek naar hem.

Ali tegen Frazier en Foreman

Nadat hij de uitdaging op punten had verloren van Joe Frazier, slaagde hij er pas in 1974 weer in wereldkampioen AMB te worden door George Foreman in Kinshasa knock-out te slaan, in een gevecht dat de geschiedenis is ingegaan en nog steeds in de schoolboeken wordt herinnerd als een van de grootste sportevenementen aller tijden (getrouw gevierd door de documentairefilm 'When We Were Kings').

Het einde van een bokscarrière

Maar sinds de jonge Larry Holmes hem versloeg door technisch knock-out in de 11e ronde in 1978, begon Muhammad Ali's neerwaartse parabool. Hij had zijn laatste gevecht in 1981 en ging zich vanaf dat moment steeds meer inzetten voor de verspreiding van de islam en het zoeken naar vrede.

De jaren 1990

In 1991 reisde Muhammad Ali naar Bagdad om persoonlijk met Saddam Hoessein te spreken, met als doel een oorlog met de Verenigde Staten, die voor de deur stond, te voorkomen.

Muhammad Ali werd in de laatste jaren van zijn leven getroffen door de vreselijke ziekte van Parkinson. Hij bracht de publieke opinie over de hele wereld in beroering, die werd verstoord door het gewelddadige contrast tussen de uitbundige en levenslustige beelden van zijn vroegere ik en de lijdende en behoeftige man die hij nu aan de wereld voorstelde.

Op de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta, Muhammad Ali Hij verraste en ontroerde tegelijkertijd de hele wereld door de Olympische vlam te ontsteken die de Spelen inluidde: de beelden toonden opnieuw de duidelijke tekenen van trillingen als gevolg van zijn ziekte. De grote atleet, begiftigd met een wilskracht en een karakter van staal, liet zich niet moreel verslaan door de ziekte die hem dertig jaar lang vergezelde en bleef vechten tegen zijnvredesgevechten, ter verdediging van burgerrechten, altijd een symbool gebleven voor de zwarte Amerikaanse bevolking.

Muhammad Ali overleed op 3 juni 2016 in Phoenix op 74-jarige leeftijd, opgenomen in het ziekenhuis vanwege zijn verslechterende conditie.

Laila Ali, zijn oudste dochter en voormalig bokskampioene, schreef een paar uur voor de dood van haar vader op Twitter: ' Ik hou van deze foto van mijn vader en mijn dochter Sidney als kind! Bedankt voor al je liefde en zorg. Ik voel je liefde en waardeer het. ".