بیوگرافی • کاوش در اعماق ایتالیا

• دهه 2000
• نیمه دوم دهه 2000
• ماریو جووردانو در دهه 2010
• نیمه دوم دهه 2010

ماریو جوردانو در 19 ژوئن 1966 در الساندریا در پیمونت به دنیا آمد. او یک روزنامه نگار ایتالیایی و همچنین نویسنده مقاله است و برای کارگردانی بسیار محبوب است. اخبار ایتالیا 1 "مطالعه آزاد".

به نظر می رسد جوردانو به آرزویش رسیده است. در واقع او از سال‌های تحصیل، روزنامه‌نگاری را تنها علاقه‌اش داشته است. او به مناسبت کتاب «سنگیسوگه» که توسط موندادوری در سال 2011 منتشر شد و مورد استقبال منتقدان و عموم مردم قرار گرفت، گفت: «در تمام زندگی‌ام همیشه آرزوی روزنامه‌نگاری را داشته‌ام ». وی همچنین در حاشیه همین بیانیه به عنوان تاییدی بر تعهد و تجربه طولانی خود افزود که « چند سال است که تنها آرزوی بازنشستگی را دارد ». بنابراین هر دو جمله در پشت جلد مقاله فوق الذکر آمده است.

در هر صورت، شروع کار کارگردان آینده "Studio Aperto" در تورین، نزدیک به خانه، در اوایل دهه 1990 در مجله "Il nostro tempo" اتفاق افتاد. این یک هفته نامه نسبتاً محبوب کاتولیک در پایتخت Piedmontese است که توسط مخاطبان عادی نیز خریداری شده است. از جمله اولین موضوعاتی که او به آن می پردازد، چند قطعه با ماهیت ورزشی و مقالات مرتبط با آن استدنیای کشاورزی

در سال 1994، ماریو جووردانو جوان به "L'Information" رسید، جایی که او برجسته بود. این دوره کارآموزی زیاد دوام نیاورد زیرا در سال 1996 ویتوریو فلتری، مدیر وقت روزنامه "Il Giornale" او را "سپرد".

در سال 1997 با روزنامه نگار و مدیر سابق Tg1 گاد لرنر ملاقات کرد. دومی او را با او در نمایش "پینوکیو" می خواهد، جایی که جوردانو نقش "کریکت سخنگو" را بازی می کند. در همان سال، روزنامه نگار Piedmontese شروع به رفت و آمد در اتاق نشیمن مائوریتزیو کوستانزو کرد و به عنوان ستون نویس در برنامه تلویزیونی به همین نام شرکت کرد که سال هاست در بین عموم مردم بسیار محبوب بوده است.

در همان زمان، او با اولین مقاله از یک سری طولانی از مقالات امضا شده توسط او، نتیجه پرس و جوهای انجام شده برای گاد لرنر و ویتوریو فلتری، به کتابفروشی می رود. کتاب او که توسط موندادوری منتشر شده است با عنوان «سکوت ربوده شده» است.

لرنر می خواهد او را سال بعد، دوباره در نمایش "پینوکیو" برگرداند. با این حال، جووردانو شروع به حک کردن فضای خود می کند و کمی قبل از ویرایش دوم برنامه لرنر، قالب تحلیل سیاسی "از بادها به بادها" را که از RaiTre پخش می شود، به خود سپرد.

همچنین در سال 1998 دومین کتاب خود را با عنوان "چه کسی واقعاً در ایتالیا فرماندهی می کند. قبایل قدرت که برای همه ما تصمیم می گیرند" منتشر کرد که توسط موندادوری نیز منتشر شده است. حتی زمان برای درک فروش نیست، کهجووردانو مقاله جدیدی می نویسد که در ابتدای سال 1999 منتشر می شود، همیشه برای همان انتشارات: "واترلو! فاجعه ایتالیایی. ایتالیا که کار نمی کند".

این سالها بود که روزنامه نگار اهل الساندریا بین اخبار Rai 1 به کارگردانی لرنر و روزنامه فلتری، "Il Giornale" در نوسان بود. اما با اولی، استعفای خود را که پس از چند ماه رهبری صورت می گیرد، به اشتراک می گذارد. با این حال، با دومی، تجربه کاری ادامه دارد و تا سال 2000 به همکاری ادامه می دهد. امسال برای ماریو جووردانو بسیار مهم است. یک روز بعدازظهر، همانطور که خودش در یک مصاحبه معروف نقل می کند، تماس تلفنی فرا می رسد که در سن سی و چهار سالگی زندگی او را به معنای واقعی کلمه تغییر می دهد.

دهه 2000

در 4 آوریل 2000 به عنوان مدیر برنامه خبری جوان "Studio Aperto" منصوب شد. محبوبیت او از این لحظه به اوج خود می رسد و با اولین تقلیدهای تقلید شده توسط هنرمندان و کمدین های تلویزیون و رادیو، با تمرکز بر صدای زنگ دار و گاه تیزش، و همچنین بر روی نوع پخش خبری که کارگردانی می کند، که در آن شایعات پخش می شود، نیز متعادل می شود. و آب و هوا، و همچنین نظرسنجی‌های با قابلیت اطمینان مشکوک، نقش‌های مهمی را با توجه به برنامه‌های معمول خبری ملی ایفا می‌کنند. انتقاد حتی از سوی همکاران مطبوعاتی کم نیست. اما آمار مخاطبان بالاست و به نظر می رسد که با آن موافق هستندکارگردان جوان

سال بعد، در سال 2001، او با یک مقاله جدید به کتابفروشی بازگشت که ثابت شد که بسیار مورد استقبال عموم قرار گرفت. عنوان آن "اتحادیه کلاهبردار است. هر آنچه در مورد اروپا از شما پنهان کرده اند" است که بار دیگر توسط موندادوری منتشر شده است.

فرمت‌های "Lucignolo" و "L'alieno" که فرزندان مستقیم استودیو Aperto هستند، هر دو در طول تجربه او به عنوان مدیر برنامه خبری موفق ایتالیا 1 پخش می‌شوند که تا سال 2007 ادامه داشت. بنابراین، ماریو جوردانو، که کارگردانی دو برنامه تلویزیونی را امضا می‌کند که مخاطبان متملقش مهارت او را در تهیه آن‌ها تایید می‌کند.

در همین حال، روزنامه نگار پیدمونتی به عنوان یک ستون نویس، دائماً در صفحات روزنامه "Il Giornale" ظاهر می شود. او به تجربه خود به عنوان مقاله نویس ادامه می دهد و تحقیقات "مراقب کوپن ها باشید. کلاهبرداری ها و دروغ های پنهان در پشت همبستگی" منتشر شده در سال 2003، "Siamo fritti" در سال 2005، و "ببین چه کسی صحبت می کند. سفری در ایتالیا که به خوبی موعظه می کند" را منتشر می کند. و نژادپرستانه بد»، منتشر شده در سال 2007. یک بار دیگر، ناشر مرجع آن Mondadori است.

نیمه دوم دهه 2000

در 10 اکتبر 2007، او به عنوان مدیر روزنامه "Il Giornale" به جای همکارش Maurizio Belpietro، فراخوانده شد. نقش کارگردان هفته نامه معروف «پانوراما» را به عهده بگیرید. جووردانو سپس وارد تجربه جدید می شودکاغذ چاپ شده، با ترک جهت "مخلوق" خود، Open Studio. استقرار در via Negri روز بعد، 11 اکتبر انجام می شود. با این حال، تجربه او در روزنامه ای که توسط ایندرو مونتانلی بزرگ تأسیس شد، کمتر از حد انتظار است. دو سال بعد، به‌عنوان مدیر مسئول، به دلیل مقاله‌ای در روزنامه‌اش که در آن ژاپنی‌ها با عبارت ناراحت‌کننده «گوک» خوانده می‌شد، درگیر یک پرونده سیاسی شد. این امر باعث درخواست عذرخواهی رسمی از وزیر و معاون رئیس مأموریت، شینسوکه شیمیزو می شود.

بنابراین، در 20 آگوست همان سال، برای کارگردانی "اخبار ابتکارات جدید" به Mediaset بازگشت. این مقدمه بازگشت به استودیو آپرتو است که از سپتامبر 2009 به عنوان کارگردان وارد شده است. در این بین، او "پنج در رفتار. هر آنچه باید در مورد فاجعه مدرسه بدانید" را دوباره برای موندادوری منتشر کرد.

ماریو جووردانو در دهه 2010

در مارس 2010 یک بار دیگر استودیو Aperto را ترک کرد، که به جیووانی توتی، یکی از کارگردانان سابق سریال مستقر تلویزیونی می رسد. سمت جدیدی که جووردانو بر عهده می گیرد، مدیر NewsMediaset، دکل اطلاعاتی گروه Cologno Monzese است. در همان زمان امضای او دوباره در روزنامه via negri ظاهر می شود، اما به عنوان یک ستون نویس.

در سال 2011 او یک کتاب تحقیقی دیگر، همیشه منتشر کردبرای موندادوری عنوان "زالوها. پانسیون های طلایی که جیب ما را خالی می کند" است، که در عرض چند ماه ثابت می کند که یک موفقیت واقعی در بین مردم است، به طوری که آن را از همان خطوط اولیه خود، بیش از صد هزار نسخه به فروش رساند. در سال 2012 به "لیبرو" بازگشت.

کتابهای بعدی او عبارتند از: "Tutti a casa! ما رهن می دهیم، آنها ساختمانها را می گیرند" (2013); "ارزش یک لیره نیست. یورو، ضایعات، حماقت: اینگونه اروپا ما را از گرسنگی می کشد" (2014); "کوسه ها. کسانی که جیب خود را پشت کشور در حال غرق شدن می بندند" (2015).

نیمه دوم دهه 2010

در ژوئیه 2016، لیبرو را ترک کرد تا به دنبال مائوریتزیو بلپیترو در بنیاد "لا وریتا"، روزنامه جدیدی که اولین شماره آن در 20 سپتامبر 2016 منتشر شد. در این بین، "Profugopoli. کسانی که جیب خود را با تجارت مهاجر" (2016) و

"خون آشام ها. تحقیقات جدید در مورد حقوق بازنشستگی طلایی" (2017) می نویسد و منتشر می کند. ). در 12 آوریل 2018 او مدیریت TG4 را ترک کرد و مارچلو وینونووو جای او را گرفت. در همان سال او نوشت "کرکس ها. ایتالیا می میرند و ثروتمند می شوند. آب، زباله، حمل و نقل. فاجعه ای که جیب های ما را خالی می کند. این است که برنده می شود".

Mario Giordano تا 6 می 2018 مدیر TG4 باقی می ماند، زیرا او به عنوان مدیر Strategies and Information Development Mediaset منصوب شد. در راستای اخبار ازرته 4 توسط Rosanna Ragusa، یکی از کارگردانان Videonews از سال 2016 جانشین شد. در سپتامبر همان سال، او مجری برنامه جدید با عنوان "Fuori dal coro" است، یک استریپ روزانه اختصاص داده شده به امور جاری که در ساعت 19:35 از Rete 4 پخش می شود.

از سال 2018 او ستون پایانی "Il" را ویرایش کرده است. Grillo Parlante" در پانوراما. از سال 2019، "Fuori dal coro" او در ساعات پربیننده می آید: اجرای برنامه در طول زمان به طور فزاینده ای با نگرش های اغراق آمیز و عمداً بیش از حد او مشخص می شود که به دلقکی نیز منجر می شود. با این حال، مهر ارتباطی جدید انتخاب شده توسط ماریو جوردانو، با توجه به رتبه‌بندی‌ها و اجماع‌هایی که جمع‌آوری می‌کند، حق او را ثابت می‌کند. در سال 2020 کتاب جدید او "Sciacals. ویروس، سلامت و پول: چه کسی روی پوست ما ثروتمند می شود" منتشر شد.