بیوگرافی • تاریخچه ایتالیای کاتدی

• دزدی جسد و کشف بعدی

پسر یک پدر ایتالیایی-آمریکایی و یک مادر اهل تورین، پادشاه در 26 مه 1924 در نیویورک با نام مایکل نیکلاس سالواتوره بونگیوورنو متولد شد. او زمانی که به ایتالیا نقل مکان کرد بسیار جوان بود: دبیرستان و دبیرستان را در تورین گذراند. در طول جنگ جهانی دوم تحصیلات خود را قطع کرد و به گروه های پارتیزانی در کوهستان پیوست. او که توسط نازی ها دستگیر شد، هفت ماه را در زندان سن ویتوره میلان گذراند. بعداً او وحشت اردوگاه‌های کار اجباری آلمان را می‌داند (او همراه با روزنامه‌نگار معروف ایندرو مونتانلی است) که به لطف تبادل زندانیان بین ایالات متحده و آلمان از آن نجات می‌یابد.

پس از میزبانی برنامه رادیویی "صداها و چهره ها از ایتالیا" در ایالات متحده آمریکا در سال 1946 (برای ایستگاه رادیویی روزنامه "Il Progresso Italo-Americano")، در سال 1953 برای همیشه در ایتالیا اقامت گزید و به تلویزیون نوزادان را با برنامه ورود و خروج تجربه کنید. این برنامه در 3 ژانویه 1954 ساعت 14:30 پخش شد: اولین روز پخش از تلویزیون ایتالیا بود.

برنامه ای که مایک بونگیورنو را به عنوان یک نماد تلویزیونی معرفی می کند قطعا "ترک یا دوبل؟" است. (که الهام گرفته شده از نسخه آمریکایی "یک سوال 64000 دلاری")، اولین نمایش مسابقه بزرگ در تاریخ تلویزیونایتالیایی، موفقیت باورنکردنی، آنقدر که سینماها عصر پنجشنبه تعطیل می شوند. از سال 1955 تا 1959 پخش شد. از آن زمان مایک بونگیورنو مجموعه‌ای از موفقیت‌های باورنکردنی از جمله «Campanile Sera» (1960)، «Caccia al numero» (1962)، «La Fiera dei Sogni» (1963-1965)، بازی های خانوادگی» (1966-67)، «دیروز و امروز» (1976)، «بیایید شرط بندی کنیم» (1977)، «فلش» (1980).

اومبرتو اکو در سال 1961 در معروف خود "Fenomenologia di Mike Bongiorno" چهره ای فراموش نشدنی از رهبر ارکستر ترسیم می کند.

یکی از مهم ترین برنامه های مایک بونجورنو "ریشیاتوتو" (1970-1974) است که در آن وسایل الکترونیکی و جلوه های ویژه در تلویزیون معرفی می شوند. Sabina Ciuffini اولین دره "گفتگو" در تاریخ تلویزیون است.

در سال 1977 با سیلویو برلوسکونی ملاقات کرد. کارآفرین معروف می داند که زمان ایجاد تلویزیون خصوصی در ایتالیا فرا رسیده است. برای موفقیت، او از بزرگترین شخصیت های تلویزیونی تا آن لحظه دعوت می کند: کورادو مانتونی، رایموندو ویانلو، ساندرا مونداینی و مایک بونگیوورنو. مایک از قبل قوانین بازاریابی و مدل آمریکایی را می‌داند و اولین کسی است که حامیان مالی را به برنامه‌های خود در TeleMilano (کاناله 5 آینده) آورده است.

فصل جدیدی در تاریخ مایک بونگیورنو و از برخی جهات در کل ایتالیا باز می شود: موفقیت ها "Idreams in the drawer" (1980)، "Bis" (1981)، " Superflash " (1982-1985)، "Pentathlon" (1985-1986)،"Parole d'oro" (1987)، "TeleMike" (1987-1992) و "C'era una volta il Festival" (1989-1990). تجربه بی نظیر او باعث شد در سال 1990 معاون رئیس جمهور کانال 5 شود. مایک در سال 1992 در مورد برلوسکونی صحبت کرد: " اگر او در آمریکا به دنیا می آمد حتی می توانست رئیس جمهور شود ".

از سال 1989 او "چرخ ثروت" را با موفقیت بزرگ میزبانی کرد، یک نمایش بازی آمریکایی، که رکورد خیره کننده 3200 قسمت را ایجاد کرد. مایک بونگیورنو در طول کار طولانی خود، یازده نسخه از جشنواره سان رمو، مهم ترین رویداد تلویزیونی ایتالیا را به رخ می کشد. در سال 1991 او اولین نسخه ورایتی شو "براوو براویسیمو" را ارائه کرد که اکنون در دهمین دوره خود قرار دارد و برنامه جدید "باشگاه براوو براویسیمو" که توسط پسرانش طراحی شده است، از آن سرنخ می گیرد. آخرین تلاش او اجرای برنامه جدید Rete 4 "Genius" است.

مایک بونگیورنو در برخی از فیلم‌ها از جمله "توتو ترک یا دوبل؟" (1956)، "آخرین قضاوت" (1961)، "ما خیلی یکدیگر را دوست داشتیم" (1974) و "رویاهای هیولایی ممنوع" (1983).

در 1 آوریل 2001، مایک میلان را در یک سفر مستقیم به قطب شمال ترک کرد: یکی از اهداف 40 عضو اکسپدیشن، نمونه برداری (که توسط CNR انجام شد) در برف بود. کلاهک قطبی، برای تأیید هزاران نفرکیلومتر دورتر از اثرات آلودگی انسان. این اکسپدیشن که برای شرکت کنندگان ماه ها آماده سازی و دو میلیارد لیره هزینه برای حامیان مالی در نظر گرفته شد، توسط اپرای رومی پلگریناگی برای صدمین سالگرد اولین اکسپدیشن به قطب شمال که در سال 1898 توسط لوئیجی آمدئو از ساووی، دوک از ساووی سازماندهی شد، تبلیغ شد. آبروزی و سپس توسط پادشاه اومبرتو اول حمایت مالی شد.

مایک نابود نشدنی، که برخی دوست دارند مادام العمر سناتور باشد، و همچنین یکی از شخصیت هایی است که توسط کمدین های ملی تقلید می شود، پادشاه محسوب می شود. از تلویزیون، و همچنین از گاف ها: برخی از شوخی های او معروف هستند، آنقدر عجیب و غریب که او را به اندازه شعارش محبوب کردند: "شادی!".

در سال 2004، رئیس جمهور جمهوری، کارلو آزلیو چیامپی، افتخار "افسر بزرگ نشان شایستگی جمهوری" را به مایک تازه هشت ساله اعطا کرد.

در سال 2009، قرارداد با Mediaset به پایان رسید، او برای کار در پخش کننده Sky ثبت نام کرد.

در 8 سپتامبر 2009، زمانی که او در مونتکارلو بود، زندگی مایک بونگیوورنو بر اثر حمله قلبی ناگهانی کوتاه شد.

سرقت جسد و کشف متعاقب آن

در 25 ژانویه 2011، برخی افراد ناشناس جسد مجری را از قبرستان داگننته (آرونا، وارسه) دزدیدند. پس از چندین هفته، دستگیری ها و بازجویی های متعدد از افراد باج خواه، که هستندمعلوم شد که همه اسطوره‌ها بودند، تابوت هنوز دست نخورده در 8 دسامبر همان سال در نزدیکی Vittuone در نزدیکی میلان پیدا شد. دلایل و مسئولین هنوز مشخص نیست. به منظور جلوگیری از سرقت بیشتر، جسد پس از آن به تصمیم همسرش دانیلا، با توافق با فرزندان، در گورستان تاریخی تورین سوزانده شد: خاکستر در دره های Matterhorn در Valle d'Aosta پراکنده شد.

در اکتبر 2015، Via Mike Bongiorno در میلان، در منطقه بین آسمان خراش های Porta Nuova افتتاح شد.