بیوگرافی

• دهه 70 و آهنگ ها به زبان ایتالیایی
• ریکاردو کوکیانته در دهه های 80 و 90
• دهه های 2000 و 2010
• کنجکاوی

Riccardo Vincent Cocciante در 20 فوریه 1946 در سایگون، ویتنام، از مادری فرانسوی و پدری ایتالیایی، اصالتاً اهل روستای کوچکی در استان لاکویلا، روکا دی مزو، به دنیا آمد. او در سن یازده سالگی به دنبال خانواده اش به رم نقل مکان کرد و در لیسه شاتوبریاند ثبت نام کرد. مدت کوتاهی پس از اینکه او شروع به نواختن با گروهی به نام Nations در کلوپ های رومی کرد و آهنگ هایی را به زبان انگلیسی پیشنهاد می کرد.

Riccardo Cocciante که تصمیم گرفت خود را وقف دنیای موسیقی کند، پس از انجام چندین تست آزمایشی، قراردادی را با شرکت ضبط RCA Talent منعقد کرد. این لیبل اولین کار خود را در سال 1968 با نام هنری Riccardo Conte با دور 45 در دقیقه که هیچ رد خاصی از خود به جای نمی گذارد، انجام داد.

متعاقباً مورد توجه پائولو دوسنا و ماریو سیمون قرار می‌گیرد که به او پیشنهاد می‌کنند که به Delta، برچسب آنها تغییر مکان دهد. او با آنها در سال 1971 " Down memory lane/Rhythm " را ضبط کرد، 45 دور که با نام مستعار Richard Cocciante منتشر شد. پس از مدت کوتاهی ضبط آهنگ « من را زمین نگذارید » که بخشی از موسیقی متن فیلم کارلو لیزانی، «Roma bene» است، انجام شد.

دهه 70 و آهنگ ها به زبان ایتالیایی

در همین حال، ریکاردو کوکیانته با دو نویسنده، آمریگو پائولو، در تماس است.کاسلا و مارکو لوبرتی همچنین به لطف دانش آنها است که تصمیم می گیرد شروع به ساخت آهنگ به زبان ایتالیایی کند. پس از امضای قرارداد با RCA Italiana، در سال 1972 او " Mu " را منتشر کرد، یک آلبوم مفهومی که تأثیرات پراگرسیو راک را نشان می دهد و در آن او داستان مو، قاره ای گم شده را روایت می کند. به همین مناسبت او این فرصت را دارد که با پائولو روستیچلی، کیبورد نواز دو نفره Rustichelli و Bordini، و با Joel Vandroogenbroeck نوازنده فلوت، همکاری کند.

در سال 1973 "Poesia" را به دنیا آورد، دومین LP او که با نام ریچارد کوکیانته منتشر شد، که عنوان آهنگ آن نیز توسط Patty Pravo ضبط شد.

در سال 1974 اولین آلبوم خود را با امضای نام نویسنده ایتالیایی Riccardo Cocciante منتشر کرد. این آلبوم " Anima " است که حاوی آهنگ معروف " Bella sans anima " است. در آن موفقیت های دیگری مانند "بوی نان" نیز وجود دارد که قبلا در آلبوم "Io più te" اثر Don Backy قرار گرفته بود. همچنین شایان ذکر است «روش من» که دو سال بعد توسط گروه Schola Cantorum برای آلبوم «Coromagia vol. 2» پوشش داده می شود. آهنگ Qui که توسط Rossella در جشنواره Sanremo ارائه شد. "When a love ends" (ترانه ای که وارد نمودارهای ایالات متحده شد و در دهه 1990 توسط مارکو بورساتو به هلندی ترجمه و خوانده شد).

در سال 1975 ریکاردو کوکیانته ضبط کرد" L'alba "، آلبومی که شامل آهنگی به همین نام و قطعات دیگری مانند "Canto Popolare" است که توسط Ornella Vanoni ضبط شده است، و "Era قبلا همه چیز پیش بینی شده بود". ".

سال بعد، اما، او " Concerto per Margherita " را ضبط کرد، آلبومی که شامل موفقیت " Margherita " بود، که با آن مقام اول را در آلبوم به دست آورد. نمودار در کشورهای مختلف آمریکای جنوبی، و همچنین در فرانسه و اسپانیا.

در پایان دهه هفتاد او " Riccardo Cocciante " را ضبط کرد، آلبومی حاوی آهنگ "A mano a mano" و "...E io canto" که شامل تک آهنگ " من می خوانم ". او سپس همکاری خود را با Mogol آغاز کرد که باعث شد آلبوم "Cervo a primavera" (هشتمین آلبوم او که شامل آهنگ معروفی به همین نام است) را ضبط کند که در سال 1980 منتشر شد.

ریکاردو کوکیانته در دهه های 80 و 90

در سال 1983 با کاترین بوته، کارمند سابق یک شرکت ضبط پاریسی ازدواج کرد، که در طول زندگی حرفه ای خود دائماً او را دنبال می کرد.

همکاری با لوبرتی، نویسنده و تهیه کننده تاریخی خود را در دهه هشتاد به پایان رساند. در "جشنواره سن رمو".

یکی دیگر از آهنگ های معروف او به سال 1985 باز می گردد، "Questione di feeling" که در آن با مینا دوئت می کند.

در سپتامبر 1990، او پدر داوود شد.

او در سال 1991 روی صحنه آریستون رفت و با " اگر با هم باشیم برنده جشنواره سان رمو شد". در همان سال با پائولا تورچی در آهنگ "و دریا به سوی من می آید" دوئت می کند. سپس با ماسیمو بیزاری تراستور 90 را می خواند.

در سال 1994 او دوباره با مینا مازینی در آهنگ "Amore" که در آلبوم "یک مرد شاد" موجود است، دوئت می‌کند، جایی که او به همراه Mietta می‌خواند. ("E فکر می کنم من فکر می کردم که شما حداقل کمی در مورد من فکر می کنید"). در همان سال او با اسکارلت فون ولنمن ، در "Io vivo per te" (1994) و با مونیکا نارانجو در "Sobre tu piel" (1995) دوئت کرد. او دوستی عمیقی با اسکارلت فون ولنمن برقرار می‌کند: خواننده بریتانیایی در سال‌های اخیر قربانی یک تصادف شده است که او را مجبور می‌کند روی ویلچر زندگی کند. کوکیانته دوستی است که او را متقاعد می کند حتی پس از تصادف به آواز خواندن ادامه دهد.

در سال 1995 سه آهنگ را برای ستون انیمیشن "داستان اسباب بازی" ضبط کرد. این در مورد "آیا شما یک دوست درمن، "Che strane cose" و "Io non volarò più". آنها اقتباس های ایتالیایی از "تو در من دوست داری"، "چیزهای عجیب" و "من دیگر قایقرانی نخواهم کرد" هستند.

دهه های 2000 و 2010

در اوایل دهه 2000، کوکیانته خود را وقف نمایش موزیکال و تئاتر کرد و اپرای محبوب "نوتردام پاریس" (الهام گرفته از آثار ویکتور هوگو)، "پرنس کوچک" (Le Petit Prince) را ساخت. فقط در فرانسه، با الهام از آثار سنت اگزوپری) و «رومئو و ژولیت» (با الهام از آثار شکسپیر). ]، واقعاً یک اپرای راک بود، ژانری که من همیشه آن را خیلی دوست داشتم، حتی اگر بعد از آن به سمت دیگری رفتم. اما با ملودیک همیشه سعی کردم این دو چیز را با هم ترکیب کنم: حتی در نوتردام پاریس هم وجود دارد. آنها قطعات بسیار ملودیک هستند، بلکه قطعاتی کاملاً ریتمیک هستند، و حتی بیشتر از آن در رومئو و ژولیت.

در 14 نوامبر 2007، Riccardo Cocciante توسط دادگاه تجدیدنظر فرانسه به سه سال حبس تعلیقی محکوم شد. به دلیل کلاهبرداری، به جرم فرار از مالیات بر درآمد در سال 2000.

در سال 2013 او به عنوان یکی از مربیان شوی استعدادیابی "صدای ایتالیا" که در Raidue پخش شد، همراه با رافالا کارا، نومی و پیرو پلو. الحیدا دانی، هنرمندی که در تیم او حضور دارد، برنده فینال این برنامه شد. برای او کوکیانته تک آهنگ "عشق نامت را می خواند" می نویسد که با همکاریروکسان سیمن.

کنجکاوی

Riccardo Cocciante 158 سانتی متر قد دارد.

بسیاری از آهنگ‌های موفق او در طول زمان توسط خوانندگان دیگر مورد توجه قرار گرفته‌اند. در میان اینها ما " A mano a mano " (از سال 1978)، خوانده شده توسط Rino Gaetano را به یاد می آوریم، که در یک آلبوم دو نفره با خود رینو با کمک گروه پروگ New Perigeo گنجانده شده است. همین قطعه در سال 2013 توسط Andrea Bocelli ضبط شد. "A mano a mano" نیز دوباره در Sanremo 2016 در شبی که به کاور اختصاص داده شده است، توسط Alessio Bernabei پیشنهاد شده است که آن را به همراه دو نفر Benji و Fede می خواند (بنجامین ماسکولو و فدریکو روسی).

"Io canto" (از سال 1979) در سال 2006 توسط Laura Pausini احیا شد، که همچنین آن را به عنوان عنوان آلبوم cover.ce خود انتخاب کرد