Biografie

• De jaren 1970 en liedjes in het Italiaans
• Riccardo Cocciante in de jaren 1980 en 1990
• De jaren 2000 en 2010
• Curiosa

Riccardo Vincent Cocciante werd geboren op 20 februari 1946 in Saigon, Vietnam, uit een Franse moeder en een Italiaanse vader, oorspronkelijk uit een klein dorpje in de provincie L'Aquila, Rocca di Mezzo. Hij verhuisde op elfjarige leeftijd met zijn familie naar Rome en schreef zich in aan het Lycée Chateaubriand. Kort daarna begon hij te spelen met een band, de Naties in Romeinse clubs, met liedjes in het Engels.

Riccardo Cocciante besloot zich toe te leggen op de wereld van de muziek en kreeg na verschillende audities een contract bij het platenlabel RCA Talent. Het label debuteerde hem in 1968 onder de artiestennaam Riccardo Conte met een 45 toeren die geen bijzondere sporen achterlaat.

Hij werd toen opgemerkt door Paolo Dossena en Mario Simone, die hem voorstelden over te stappen naar Delta, hun label. Met hen nam hij in 1971 ' Down memory lane/Ritme ', een 45-toerenplaat uitgebracht onder het pseudoniem van Richard Cocciante Dit werd kort daarna gevolgd door de opname van het nummer '. Zet me niet neer ', die deel uitmaakt van de soundtrack van Carlo Lizzani's film 'Roma bene'.

De jaren 1970 en liedjes in het Italiaans

Ondertussen, Riccardo Cocciante komt in contact met twee auteurs, Amerigo Paolo Cassella en Marco Luberti. Het is mede dankzij hun kennismaking dat hij besluit te beginnen met het maken van liedjes in het Italiaans Na het tekenen van een contract bij RCA Italiana, bracht hij in 1972 ' Mu "een conceptalbum met progressieve rockinvloeden waarin hij het verhaal vertelt van Mu, een verloren continent. Voor de gelegenheid werkt hij samen met Paolo Rustichelli, toetsenist van het duo Rustichelli en Bordini, en fluitist Joel Vandroogenbroeck.

In 1973 bracht hij 'Poesia' uit, zijn tweede LP onder de naam Richard Cocciante, waarvan het titelnummer ook werd opgenomen door Patty Pravo .

In 1974 bracht hij zijn eerste plaat uit onder de naam van de Italiaanse auteur Riccardo Cocciante Het is het album ' Anima "waarin het beroemde lied '. Mooi zonder ziel "Het bevat ook andere hits zoals 'L'odore del pane', dat eerder was opgenomen in Don Backy's album 'Io più te'. Ook het vermelden waard is 'Il mio modo di vivere', dat twee jaar later zou worden gecoverd door de Schola Cantorum groep voor het album 'Coromagia vol. 2'. Het nummer 'Qui', dat werd gepresenteerd door Rossella op het 'Festival di Sanremo'. 'Quando finisce un amore'(een nummer dat in de Amerikaanse hitlijsten kwam en in de jaren 90 door Marco Borsato in het Nederlands werd vertaald en gezongen).

In 1975 nam Riccardo Cocciante '. Dawn ', een album met het gelijknamige nummer en andere stukken zoals 'Canto popolare', ook opgenomen door Ornella Vanoni en "Alles was al gepland".

Het jaar daarop nam hij echter '. Concert voor Margaret ', een album met de hit ' Margaret "waarmee het nummer één bereikte in de hitlijsten in verschillende Zuid-Amerikaanse landen, evenals in Frankrijk en Spanje.

Eind jaren 1970 nam hij " Riccardo Cocciante ', een album met het nummer 'A mano a mano', en '...E io canto', met daarop de single 'A mano a mano'. Ik zing "Daarna begon hij een samenwerking met Mogol Dit bracht hem ertoe om 'Deer in Spring' op te nemen (zijn achtste album, dat het beroemde gelijknamige nummer bevat), dat werd uitgebracht in 1980.

Riccardo Cocciante in de jaren 1980 en 1990

In 1983 trouwde hij met Catherine Boutet, een voormalig ambtenaar van een Parijse platenmaatschappij, die hem gedurende zijn hele carrière voortdurend zou volgen.

Nadat de samenwerking met Luberti, zijn historische medeschrijver en producer, in de jaren 80 eindigde, componeerde Cocciante 'La Fenice', een nummer dat deelnam aan de sectie Nieuwe Voorstellen op het 'Festival di Sanremo' in 1984.

Een ander beroemd nummer van hem dateert uit 1985, 'Questione di feeling', waarin hij duetteert met Mina .

In september 1990 werd hij vader van David.

Hij stond in 1991 op het podium van Ariston en won het Sanremo Festival met ' Als we samen zijn "In hetzelfde jaar duetteert hij met Paola Turci In het lied 'E mi arriva il mare' zingt hij 'Trastevere '90' samen met Massimo Bizzarri.

In 1994 duetteert hij opnieuw met Mina Mazzini in het nummer 'Amore', opgenomen in het album 'Un uomo felice', waar hij ook samen zingt met Mietta ('And to think I thought you thought about me at least a little'). Ook in hetzelfde jaar duet hij met Scarlett Von Wollenmann Cocciante, in 'Io vivo per te' (1994) en met Monica Naranjo in 'Sobre tu piel' (1995). Hij sloot een hechte vriendschap met Scarlett Von Wollenmann: de Britse zangeres kreeg in deze jaren een ongeluk waardoor ze in een rolstoel moest leven; Cocciante was de vriend die haar overtuigde om door te gaan met zingen na het ongeluk.

In 1995 nam hij drie liedjes op voor de soundtrack van de animatiefilm 'Toy Story': de Italiaanse bewerkingen van 'You got a friend in me', 'Strange things' en 'I will go sailing no more'.

De jaren 2000 en 2010

Begin jaren 2000 legde Cocciante zich toe op musicals en theater. Hij componeerde de populaire opera's 'Notre Dame de Paris' (geïnspireerd op de opera van Victor Hugo), 'Le Petit Prince' (alleen in Frankrijk, geïnspireerd op de opera van Saint-Exupéry) en 'Juliet en Romeo' (geïnspireerd op de opera van Shakespeare).

Op 14 november 2007 kreeg Riccardo Cocciante een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie jaar opgelegd door het Franse Hof van Cassatie wegens fraude, schuldig aan het ontduiken van inkomstenbelasting in 2000.

In 2013 werd hij gekozen als een van de coaches van de talentenjacht 'The Voice of Italy', uitgezonden op Raidue, samen met Raffaella Carrà, Noemi en Piero Pelù. Elhaida Dani, een artiest uit zijn team, won de finale van het programma. Voor haar schreef Cocciante de single 'Love Calls Your Name', gecomponeerd met medewerking van Roxanne Seeman.

Curiosa

Riccardo Cocciante is 158 centimeter lang.

Er zijn veel van zijn hits die in de loop der tijd weer bekend zijn geworden door andere zangers, waaronder ' Van hand tot hand " (uit 1978), gezongen door Rino Gaetano opgenomen in een duoalbum met Rino zelf, bijgestaan door de proggroep New Perigeo. Hetzelfde nummer is in 2013 opgenomen door Andrea Bocelli A mano a mano' werd ook opnieuw uitgevoerd tijdens Sanremo 2016 op de avond die was gewijd aan covers, door Alessio Bernabei die het samen zingt met het duo Benji en Fede (Benjamin Mascolo en Federico Rossi).

"Io canto' (uit 1979) werd in 2006 nieuw leven ingeblazen door Laura Pausini die het ook als titel van zijn coveralbum koos.ce