بیوگرافی • از سوسیالیسم تا کاتولیک

چارلز پگی در 7 ژانویه 1873 در اورلئان فرانسه به دنیا آمد. او که یک مقاله‌نویس، نمایشنامه‌نویس، شاعر، منتقد و نویسنده درخشان فرانسوی است، به‌رغم نگرش انتقادی‌اش نسبت به اقتدارگرایی پاپی، به‌عنوان نقطه‌ی مرجع برای مسیحیت مدرن شناخته می‌شود.

چارلز کوچولو در یک خانواده متواضع، در روستا به دنیا آمد و بزرگ شد، که عادت داشت با کار سخت خود زندگی کند. پدرش، دزیره پگی، نجار بود، اما چند ماه پس از تولد اولین فرزندش، چارلز، بر اثر جراحات ناشی از درگیری فرانسه و پروس درگذشت. مادر، Cécile Quéré، باید حرفه ای را بیاموزد و مانند مادربزرگش که از او پیروی می کند، شروع به بافندگی صندلی می کند. با این دو شخصیت مادری است که پگی جوانی خود را سپری می کند، با مشغله زیاد به مادر و مادربزرگش کمک می کند، برای کار ساقه های کاه می کند، چاودار را با پتک می زند و اصول اولیه کار یدی را یاد می گیرد. علاوه بر این، چارلز جوان از مادربزرگش، بی سواد، اما راوی داستان های شفاهی تبار متعلق به سنت دهقانی، زبان فرانسوی را می آموزد.

در سن هفت سالگی در مدرسه ثبت نام کرد و در آنجا نیز به لطف آموزه های آموزش تعلیم و تربیت آموخت.اولین استادش، مسیو فاتراس، توسط نویسنده آینده به عنوان "مردی مهربان و جدی " تعریف شده است. در سال 1884 گواهی پایان تحصیلات ابتدایی خود را گرفت.

تئوفیل ناودی، مدیر وقت مؤسسه آموزشی، چارلز را برای ادامه تحصیل تحت فشار قرار داد. با بورسیه تحصیلی موفق به ثبت نام در دبیرستان می شود و در سال 1891 مجدداً به لطف وام شهرداری به دبیرستان لاکانال پاریس می گذرد. لحظه مناسبی برای پگی جوان و درخشان است و او تصمیم می گیرد در مسابقه پذیرش در دانشگاه شرکت کند. اما با رد شدن، برای خدمت سربازی در هنگ 131 پیاده نظام نام نویسی می کند.

در سال 1894، در دومین تلاش خود، چارلز پگی وارد اکول نرمال شد. این تجربه برای او اساسی است: این محقق برجسته پس از تحسین کلاسیک یونانی و لاتین، در دوران دبیرستان، و نزدیک شدن به مطالعه مسیحیت، به معنای واقعی کلمه عاشق ایده های سوسیالیستی و انقلابی پرودون و لرو می شود. اما نه تنها. در این دوره او با هیر سوسیالیست، فیلسوف برگسون ملاقات و معاشرت می‌کند، اما بیش از هر چیز شروع به متقاعد کردن خود می‌کند که اکنون از نظر فرهنگی آماده است تا نوشتن را آغاز کند، روی چیزی برای خودش، چیزی مهم کار کند.

ابتدا مدرک ادبیات و سپس در اوت 1895 مدرک کارشناسی علوم را دریافت کرد. اما پس از حدود دو سال، دانشگاه را رها کرد و بازگشتدر اورلئان، جایی که او شروع به نوشتن یک درام درباره ژان آرک می کند که او را برای حدود سه سال درگیر می کند.

در 15 ژوئیه 1896 مارسل بودوین، دوست نزدیک او، درگذشت. چارلز پگی تصمیم می گیرد به خانواده اش کمک کند و عاشق شارلوت، خواهر دوستش می شود که در اکتبر 1897 با او ازدواج می کند. سال بعد، اولین فرزند به نام مارسل به دنیا می آید، پس از آن شارلوت در سال 1901، پیر در سال 1903 و چارلز-پیر به دنیا می آیند. آخرین کسی که وارد شد، که اندکی پس از مرگ نویسنده، در سال 1915 به دنیا آمد.

در سال 1897 پگی موفق شد "ژان آو آرک" را منتشر کند، اما به طور کامل توسط مردم و انتقادها نادیده گرفته شد. متن به سختی نسخه ای را به فروش می رساند. با این حال، تمام اندیشه‌های پگی در آن سال‌ها در آن متراکم شده است، متعهد و آغشته به سوسیالیسم، اما با توجه به میل و اراده‌ای کاملاً معطوف به یک رستگاری رادیکال، که در آن جا برای همه وجود دارد، تصور می‌شود. همان ژان آرک که در اثرش توصیف می‌کند، پارادایم است: در او، نیاز به رستگاری مطلقی که نویسنده جوان به دنبال آن است و از ایمان سیاسی خود می‌خواهد.

در این مدت باید اضافه کرد که چارلز پگی ضمن تدریس و فعالیت سیاسی، در پرونده معروف «دریفوس» نیز به دفاع از مقام یهودی دولت فرانسه که به ناحق متهم شده بود، موضعی فعال داشت. جاسوسی به نفع آلمانی ها

شور سوسیالیستیPéguy خاموش می شود. او در اول ماه مه 1898 در پاریس «کتابخانه بلی» را در نزدیکی سوربن تأسیس کرد و در تجربیاتش قدرت فیزیکی و اقتصادی از جمله جهیزیه همسرش را به کار گرفت. اما این پروژه در مدت زمان کوتاهی با شکست مواجه می شود.

او سپس مجله "Cahiers de la Quinzaine" را با هدف تحقیق و برجسته کردن استعدادهای جدید ادبی و انتشار آثار آنها تأسیس کرد. این سرآغاز کار ویراستاری اوست که با دیگر چهره‌های برجسته فرهنگ ادبی و هنری فرانسه در آن سال‌ها مانند رومن رولان، ژولین بندا و آندره سوارس نیز تلاقی می‌کند. این مجله سیزده سال به طول انجامید و هر دو هفته یکبار منتشر شد، در مجموع 229 شماره و با اولین شماره به تاریخ 5 ژانویه 1900.

در سال 1907 چارلز پگی به کاتولیک گروید. و به این ترتیب او به نمایشنامه ژان آو آرک باز می گردد و بازنویسی تب و تاب آوری را آغاز می کند که به یک "معمایی" واقعی زندگی می بخشد، همانطور که در "کاهیر" 1909 نوشته شده است، و این با وجود سکوت تماشاگران، پس از مدتی کوتاه. و علاقه اولیه، به نظر می رسد او کار نویسنده را چندان دوست ندارد.

Péguy، با این حال، ادامه می دهد. او دو «راز» دیگر می‌نویسد: «رواق راز فضیلت دوم»، مورخ 22 اکتبر 1911، و «راز معصومین مقدس»، مورخ 24 مارس 1912. کتاب‌ها فروخته نمی‌شوند، مشترکان مجله از دست می‌دهند. و مؤسس «کاهیرها»، در یافت می شوددشواری او که سوسیالیست‌ها به خاطر تغییر مذهبش از او متنفرند، حتی به قلب کاتولیک‌ها نفوذ نمی‌کند، که او را به خاطر برخی انتخاب‌های مشکوک زندگی، مانند عدم تعمید فرزندانش برای برآورده کردن خواسته‌های همسرش، سرزنش می‌کنند.

در سال 1912، پسر کوچکترش پیر به شدت بیمار شد. پدر نذر می کند که در صورت بهبودی به زیارت شارتر برود. این از راه می رسد و پگی یک سفر 144 کیلومتری را در سه روز انجام می دهد، تا کلیسای جامع شارتر، در اواسط تابستان. این بزرگترین نمایش ایمان اوست.

در دسامبر 1913، که در آن زمان یک نویسنده کاتولیک بود، شعری عظیم نوشت که عموم و منتقدان را متحیر کرد. عنوان آن «حوا» است و از 7644 بیت تشکیل شده است. تقریباً همزمان یکی از جدل‌آمیزترین و درخشان‌ترین مقالات او نور را می‌بیند: «پول».

در سال 1914، جنگ جهانی اول آغاز شد. نویسنده به عنوان داوطلب ثبت نام می کند و در 5 سپتامبر 1914، اولین روز نبرد معروف و خونین مارن، چارلز پگی می میرد، درست در جبهه هدف گلوله قرار می گیرد.