ជីវប្រវត្តិ • ស្នេហាវិស័យភាពយន្ត

Stefania Sandrelli កើតនៅថ្ងៃទី 5 ខែមិថុនា ឆ្នាំ 1946 នៅ Viareggio (Lucca)។ ឪពុកម្តាយរបស់នាង Florìda និង Otello គ្រប់គ្រងប្រាក់សោធនតូចមួយ ហើយ Stefania តាំងពីនាងនៅក្មេង សុបិនចង់រៀនរបាំ និងតន្ត្រីនៅសាលា maestro Ugo Dallara ក្នុង Genoa ដូចបងប្រុសរបស់នាងឈ្មោះ Sergio ដែលនឹងក្លាយជា តន្ត្រីករកោតសរសើរ។ ប៉ុន្តែ​ជោគវាសនា​បញ្ចប់​ដោយ​បណ្តោយ​ឱ្យ​ចំណង់ចំណូលចិត្ត​របស់គាត់​សម្រាប់​វិស័យ​ភាពយន្ត​។ ចំណង់​ចំណូល​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង​ដើម្បី​ជំរុញ​ឱ្យ​នាង​ក្លែង​ខ្លួន​ដើម្បី​ចូល​រោងកុន​ដែល​បង្ហាញ​ភាពយន្ត​សម្រាប់​មនុស្ស​ពេញវ័យ។ មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ Stefania សាកល្បង​ទេពកោសល្យ​របស់​នាង​ក្នុង​នាម​ជា​តារា​សម្ដែង​ដោយ​ការ​ថត​ខ្សែ​ភាព​យន្ត 8mm ជាមួយ​បង​ប្រុស​របស់​នាង។

នៅអាយុត្រឹមតែដប់ប្រាំប៉ុណ្ណោះនាងបានឈ្នះការប្រកួតសម្រស់នៅក្នុងទីក្រុងរបស់នាង។ វាជាជំហានដំបូងដែលនាំនាងឆ្ពោះទៅកាន់ពិភពភាពយន្ត។ តាមពិតទៅ អ្នកថតរូបម្នាក់ឆ្លងកាត់ Viareggio គឺ Paolo Costa ថតរូបរបស់នាងដែលបញ្ចប់ក្នុង "Le Ore" ប្រចាំសប្តាហ៍។ Pietro Germi បន្ទាប់ពីឃើញរូបថតនោះ កោះហៅនាងឱ្យចូលសវនកម្ម ប៉ុន្តែត្រូវរង់ចាំពីរខែមុននឹងសម្រេចចិត្ត។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ Stefania Sandrelli ចូលរួមក្នុងខ្សែភាពយន្តចំនួនពីរគឺ "Youth at night" ដោយ Mario Sequi និង "The Federal" ដោយ Luciano Salce ។

ទោះបីជា Stefania ខកចិត្តមិនរង់ចាំក៏ដោយ Germi សម្រេចចិត្តហៅនាងឱ្យចូលរួមសម្តែងក្នុងខ្សែភាពយន្តរបស់គាត់ "Divorzio all'italiana" (1961) ដែលក្រោយមកបានឈ្នះពានរង្វាន់ Academy សម្រាប់ការចាក់បញ្ចាំងល្អបំផុត។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ Stefania Sandrelli មានតែដប់ប្រាំមួយ។មានអាយុច្រើនឆ្នាំ នាងបានធ្លាក់ក្នុងអន្លង់ស្នេហ៍ជាមួយតារាចម្រៀង Gino Paoli ដែលនាងរស់នៅជាមួយទំនាក់ទំនងស្នេហាដ៏ស្វិតស្វាញ។

Germi សរសេរម្តងទៀតសម្រាប់ខ្សែភាពយន្ត "Seduced and Abandoned" (1964) ។ សម្រាប់ការថតរឿង នាងត្រូវបង្ខំចិត្តចាកចេញទៅស៊ីស៊ីលី ហើយចម្ងាយធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងជាមួយ Gino Paoli មានការពិបាកយ៉ាងខ្លាំង រហូតដល់មួយរំពេចនៃការអស់សង្ឃឹម និងពពកដោយសារការសេពគ្រឿងស្រវឹង គាត់បានរងរបួសដោយគ្រាប់កាំភ្លើង។ Stefania ប្រញាប់ប្រញាល់ទៅក្បែរគ្រែរបស់គាត់ ហើយស្ថានភាពរវាងអ្នកទាំងពីរត្រូវបានរលូនចេញផងដែរ ដោយសារតែកំណើតកូនស្រី Amanda ក្នុងឆ្នាំ 1964 ។ នាងក៏នឹងត្រូវបានគេស្គាល់នៅក្នុងពិភពភាពយន្តដូចជា Amanda Sandrelli ដែលសន្មតថានាមត្រកូលរបស់ម្តាយនាង។

សន្តិភាពរវាង Stefania និងតារាចម្រៀង Genoese មិនស្ថិតស្ថេរយូរទេ៖ អ្នកទាំងពីរមានក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់ភាពជាក់លាក់មួយនៅឆ្នាំ 1968។ ប្រសិនបើជីវិតស្នេហារបស់នាងកាន់តែលំបាក អាជីពរបស់នាងនឹងធ្លាក់ចុះ សូម្បីតែអន្តរជាតិជាមួយនឹងខ្សែភាពយន្ត "The Conformist " (1970) ដោយ Bernardo Bertolucci ។ ការសម្តែងដ៏ជោគជ័យជាមួយ Bertolucci ត្រូវបានបន្តដោយខ្សែភាពយន្តសំខាន់ៗមួយចំនួនដូចជា៖ "យើងស្រឡាញ់គ្នាខ្លាំងណាស់" (1974) ដោយ Ettore Scola និង "ឱកាសចម្លែកទាំងនោះ" (1976) ជាមួយ Alberto Sordi ។

ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ Stefania Sandrelli បានរៀបការជាមួយអ្នកកីឡា Nicky Pende ក្នុងឆ្នាំ 1972 ដែលនាងមានកូនប្រុសទីពីររបស់នាង Vito ក្នុងឆ្នាំ 1974 ។ ប៉ុន្តែ Pende គឺជាអ្នកកម្សាន្តពេលរាត្រីរបស់រ៉ូម៉ាំងញឹកញាប់ ហើយទំនាក់ទំនងដ៏លំបាករបស់ពួកគេរួចទៅហើយ ត្រូវបានដាក់ចូលទៅក្នុងវិបត្តិដោយទំនាក់ទំនងខ្លីៗរបស់Stefania ជាមួយតារាសម្តែងជនជាតិបារាំង Gerard Depardieu បានជួបគ្នានៅក្នុងឈុតនៃខ្សែភាពយន្ត "Novecento" (1976) ដោយ Bernardo Bertolucci ។ ដូច្នេះហើយ ទើបនាងបែកគ្នាពី Pende បន្ទាប់ពីរៀបការបានបួនឆ្នាំ។

ចាប់ពីពេលនេះតទៅ ចាប់ផ្តើមរយៈពេលដ៏ស្មុគស្មាញមួយ ដែលបង្កើតឡើងដោយទំនាក់ទំនងខ្លីៗជាមួយជាងចម្លាក់មកពី Abruzzo Mario Ceroli ជាមួយផលិតករជនជាតិបារាំង Humbert Balsan និងជាមួយមិត្តភ័ក្តិវ័យកុមារគឺ Dodo Bertolli ។ សូម្បីតែតាមទស្សនៈការងារក៏ដោយ ក៏តារាស្រីរូបនេះធ្វើការជ្រើសរើសយ៉ាងក្លាហាន ដែលដាក់រាងកាយរបស់នាងនៅចំកណ្តាលនៃការសម្ដែង៖ ក្នុងឆ្នាំ ១៩៨៣ នាងបានថតរឿង "The Key" ដោយ Tinto Brass ។ ខ្សែភាពយន្តនេះទទួលបានភាពជោគជ័យយ៉ាងខ្លាំងជាមួយសាធារណជន និងបង្ហាញពីផ្នែកដែលបំពានកាន់តែខ្លាំងរបស់ Stefania ដែលបានបង្ហាញខ្លួននៅលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍រួចហើយនៅក្នុងភាពអាក្រាតកាយពេញលេញនៅក្នុងខ្សែភាពយន្ត "Lulu" (1980) ដោយ Mario Missiroli ។

ឆ្នាំ 1983 ក៏ជាឆ្នាំដ៏សំខាន់សម្រាប់ជីវិតឯកជនរបស់គាត់ផងដែរ ដោយសារគាត់បានរកឃើញស្នេហាដែលមិនទាន់បានប្រកាសពី Giovanni Soldati កូនប្រុសរបស់អ្នកនិពន្ធដ៏ល្បីល្បាញ Mario Soldati ។ Giovanni ធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដើម្បីឱ្យនាងមាននៅក្នុងកំណែទូរទស្សន៍របស់គាត់ "The Marshal's Tales" ដោយផ្អែកលើប្រលោមលោករបស់ឪពុកគាត់ដែលមានឈ្មោះដូចគ្នា។ ក្នុង​ឈុត​នេះ នាយក​ប្រកាស​ខ្លួន​ឯង ហើយ​តាំង​ពី​ពេល​នោះ​មក អ្នក​ទាំង​ពីរ​មិន​ដែល​បែក​គ្នា​ទេ។

បន្ទាប់ពីបទពិសោធន៍នៃរឿង "The key" Stefania Sandrelli ត្រលប់មកសម្តែងក្នុងខ្សែភាពយន្តដែលមិនមានលក្ខណៈស្រើបស្រាល រួមទាំងរឿង "Mi face sue" (1984) ដោយ Steno, "Segreti misteri" (1985) ដោយ Giuseppe Bertolucci, " តោះ សង្ឃឹមថាវាជាក្មេងស្រី" (1986) ដោយ Mario Monicelli "Mignon បានចាប់ផ្តើម" (1988) ដោយFrancesca Archibugi, "For love only for love" (1993) ដោយ Giovanni Veronesi, "Weddings" (1998) ដោយ Cristina Comencini, "La cena" (1998) ដោយ Ettore Scola, "The Last kiss" (2001) ដោយ Gabriele Muccino ។

នៅដើមទសវត្សរ៍ទី 90 នាងបានត្រលប់មកស្លៀកពាក់ជាតួភាពយន្តវិញ ដោយដើរតួជាស្ត្រីដែលមានការចោទប្រកាន់ពីបទរំលោភបំពានយ៉ាងខ្លាំង។ ខ្សែភាពយន្ត "Prosciutto Prosciutto" (1992) មានហត្ថលេខារបស់ Bigas Luna ហើយ Stefania ដើរតួជាមួយ Penelope Cruz និង Anna Galiena ។

បន្ថែមពីលើបទពិសោធន៍ភាពយន្ត Stefania Sandrelli ក៏មានបទពិសោធន៍ទូរទស្សន៍ជាច្រើនផងដែរ ដូចជារឿង "Il maresciallo Rocca" ចំនួនបីរឿង និងរឿង "Il bello delle donne" ជាដើម។

ក្នុងឆ្នាំ 2010 គាត់បានធ្វើការដឹកនាំរឿងដំបូងរបស់គាត់ដែលថតខ្សែភាពយន្តជីវប្រវត្តិ "Christine Cristina" ដែលកូនស្រីរបស់គាត់ Amanda Sandrelli ដើរតួជាតួឯក Cristina da Pizzano ។

ក្នុងចំណោមការខិតខំប្រឹងប្រែងផ្នែកភាពយន្តរបស់នាងក្នុងនាមជាតារាសម្តែងក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 2010 គឺខ្សែភាពយន្ត "Tutta Blame della Musica" (2011) ដោយ Ricky Tognazzi ។ ខ្សែភាពយន្តជាបន្តបន្ទាប់គឺ "ថ្ងៃបន្ថែម" (2011, ដោយ Massimo Venier); "ត្រី scallop" (2013, ដោយ Maria Pia Cerulo); "បញ្ហាកម្មផល" (2017, ដោយ Edoardo Falcone); "ឧក្រិដ្ឋកម្មមិនចូលនិវត្តន៍" (2017, ដោយ Fabio Fulco); "A casa tutti bene" (2018, ដោយ Gabriele Muccino); "នារីល្អ" (ឆ្នាំ 2019 ដោយ Michela Andreozzi ជាមួយ Ambra Angiolini និង Ilenia Pastorelli )។

នៅឆ្នាំ 2021 គាត់បានចូលរួមក្នុងខ្សែភាពយន្ត "នាងនៅតែនិយាយជាមួយខ្ញុំ" ដោយ Pupiទៅមុខ។