Biografie - Muziek, altijd

De zanger Giovanni Di Tonno, bekend onder zijn artiestennaam Giò Di Tonno, werd geboren in Pescara op 5 augustus 1973. Hij begon zijn benadering van muziek al op jonge leeftijd: al op achtjarige leeftijd studeerde hij piano. Tijdens zijn klassieke middelbare schooljaren bracht zijn passie voor muziek hem dichter bij de figuur van de singer-songwriter, als een dichter die verhalen vertelt door te zingen. Zijn iconische auteurs zijn De André, Guccini, Fossati: ookGiovanni begon met het schrijven van liedjes. Al in zijn tienerjaren zong hij bij verschillende groepen, pianobars en nam hij deel aan verschillende evenementen en wedstrijden.

Hij ontwikkelde zijn eigen muzikale persoonlijkheid, waardoor hij in 1993 - Giò Di Tonno was pas 20 jaar oud - naam kon maken op Sanremo Giovani, waar hij deelnam met het lied 'La voce degli ubriachi'. Het lied gaf hem het jaar daarop toegang tot het Sanremo Festival: hij presenteerde het lied 'Senti uomo', deed mee aan de finale en eindigde op de tiende plaats. Onder de platenmaatschappijen die hem opmerkten was Franco Bixio (CinevoxHier begint Giò Di Tonno's reis naar de professionele muziek.

In de tussentijd begon hij literatuur te studeren aan de universiteit, maar door zijn toewijding aan de muziek besloot hij al snel zijn academische studie te verlaten.

Hij nam ook deel aan het Sanremo Festival in 1995; zijn lied 'Padre e padrone' haalde de finale niet maar werd door iedereen goed ontvangen, zowel door critici als publiek. Zijn eerste album 'Giò Di Tonno' werd kort daarna uitgebracht. Twee jaar lang tot 1997 verscheen hij in verschillende tv-programma's waaronder de Maurizio Costanzo Show, Domenica in, In famiglia en Tappeto volante.

Hij begon live te zingen, op vele tournees in Italië en ook in het buitenland, waarbij hij ook grote namen in de popmuziek volgde en begeleidde. Ondertussen cultiveerde Giovanni ook een ander muzikaal leven, waarbij hij nog steeds betrokken was bij klassieke muziek, vooral als artistiek directeur van het eerste 'Laboratorio per cantautori', een structuur (uniek in Italië) die ingekwalificeerd onderwijzend personeel, onder andere Franco Fasano, Max Gazzè, Franco Bixio, Matteo Di Franco.

Twee jaar lang, van 2002 tot 2004, speelde Giò Di Tonno de hoofdrolspeler Quasimodo in de Italiaanse versie van Riccardo Cocciante's succesvolle musical 'Notre Dame de Paris'. In 2005 leende hij vervolgens zijn stem om twee liedjes te vertolken op de Italiaanse soundtrack van 'Chiken Little - Amici per le penne', een Disney tekenfilm. In de enige Italiaanse date van een van de koninginnen vanwereldsoul, Dionne Warwick, op 25 maart 2006 in Vicenza, Italië, Di Tonno opent zijn concert.

In december 2006 ontving hij ook de prestigieuze 'Dante Alighieri' Award.

In april 2007 nam hij deel aan de opnames van de derde reeks van het tv-drama 'Un caso di coscienza' (regie: Luigi Perelli) waarin Giovanni - samen met Sebastiano Somma - de hoofdrol speelde in een aflevering waarin hij de zanger Danko speelde. Voor de aflevering nam hij een soundtracknummer op, geschreven door Maurizio Solieri, de historische gitarist van Vasco Rossi. Het drama werd vervolgens uitgezonden op RaiEén in september 2007.

In 2007 speelde hij de twee personages Dr. Jekyll en Mr. Hyde in de musical 'Jekyll & Hyde' geproduceerd door Teatro Stabile D'Abruzzo en Teatromusica Mamò. Hij zingt ook in het muzikale sprookje 'L'orco' van Giorgio Bernabò, een show met Antonella Ruggiero en Patrizia Laquidara.

Samen met de Argentijnse zangeres Lola Ponce namen ze deel aan het Sanremo Festival 2008: het duo won met het nummer 'Colpo di fulmine', geschreven door Gianna Nannini.