Biografie - Ik voel me geweldig

• Tom Berenger-films uit de jaren 1970 en 1980
• Tom Berenger films uit de jaren 1990
• Tom Berenger films vanaf de jaren 2000

Hij werd geboren als Thomas Michael Moore in Chicago (Illinois) op 31 mei 1949. Tom Berenger is drie keer getrouwd geweest. De eerste keer was met Barbara Wilson, die hem twee kinderen schonk (een jongen en een meisje), later trouwde hij met Lisa Williams, die hem drie meisjes schonk. Momenteel is hij getrouwd met Patricia Alvaran, en van haar heeft hij een dochter gekregen.

Met een diploma Journalistiek begon hij met acteren in kleine toneelstukken aan de Universiteit van Missiuori, waar hij afstudeerde en lid was van het universitaire voetbalteam. Berenger doneert (al meer dan 20 jaar) jaarlijks een miljoen dollar aan zijn voormalige universiteit.

Op twintigjarige leeftijd ging hij vijftien maanden in Puerto Rico wonen. Hij beheerst twee vreemde talen perfect, Italiaans en Spaans, plus zijn moedertaal, het Engels. Hij is een zeer goede en kameleontische acteur en speelde de afgelopen twaalf jaar een absolute hoofdrol in prestigieuze films, waarbij hij zijn moeder Hollywood verloochende, dat hem bestempelt als de meest gehate acteur in zijn sterZijn acteerstijl doet sterk denken aan die van Marlon Brando, George Peppard en Spencer Tracy.

Na het afronden van zijn studie probeerde de jonge Berenger meteen naam te maken in de showbusiness, met een hoofdrol in het toneelstuk "Who's Afraid of Virginia Wolf?". Daarna verhuisde hij naar New York City om zich te verdiepen in de verschillende acteer- en mimicrytechnieken en om op te treden (op het podium van het Long Wharf Theatre) in het toneelstuk "The Tattooed Rose",verschijnt later in de soap 'One Life to Live'.

In 1976 maakte hij zijn filmdebuut in de onafhankelijke speelfilm 'Rush It', een film die Italië nooit heeft gehaald.

In 1977 werd hij gevraagd om de rol van Jack Tripper te spelen in de tv-serie "Three's Company", Berenger sloeg het af en speelde als karakteracteur naast de grote actrice Ava Gardner in de horrorfilm "The Sentinel" geregisseerd door Michael Winner, in hetzelfde jaar kreeg hij de belangrijke rol naast Diane Keaton als karakteracteur-co-ster in de rol van Gary, een biseksuele psychopaat.in de dramafilm 'In Search of Mr. Goodbar' geregisseerd door Richard Brooks.

In 1979 kreeg hij de absolute hoofdrol als Bobby Fallon, een jonge man die zijn leven verdeelt tussen de wereld van het werk in een staalfabriek en de sportieve wereld van het boksen in de tv-film 'Flesh & Blood' geregisseerd door Jud Taylor, naast Berenger waren wijlen Suzanne Pleshette en John Cassavetes, als een karakteracteur in de rol van Kirk (Bobby's vriend) zien we eenjonge Denzel Washington, was de film een groot succes met 25 miljoen Amerikanen die hem op televisie bekeken.

Op het hoogtepunt van zijn bioscoopsucces (in 1984) sloeg hij de rol van detective Sonny Crockett in de tv-serie 'Miami Vice' af. Na het nee van Tom Berenger sloegen ook Nick Nolte en Jeff Bridges het aanbod af en werd de rol later gegeven aan acteur Don Johnson.

In de jaren 80 werd Tom Berenger een acteur van wereldklasse, met in de hoofdrol het personage van "TV-acteur" Sam in de cultfilm "The Big Chill", geregisseerd door Lawrence Kasdan. Hij is een geweldige performer en een acteur van aanwezigheid en is in staat om elke rol te spelen, van de psychopathische sergeant in de film "Platoon", geregisseerd door Oliver Stone, tot een Indiaan die met een parachute springt in de film"Playing in the Fields of the Lord" geregisseerd door Hector Babenco, via het spelen van een priester in de film "The Shadow of Sin" geregisseerd door Donald P. Bellissario, verder in de rol van een politiedetective en bodyguard in de geraffineerde thrillerfilm "Who Protects the Witness" geregisseerd door Ridley Scott, en verder als berggids in de avonturenthriller "On the Trail".of the Assassin' geregisseerd door Roger Spottiswoode, en ga verder in de rol van een nazi-exponent in het drama 'Bretayed ? Betrayed' geregisseerd door Costa Gravas, een diep emotionele en impactvolle speelfilm die een geheimzinnig Amerika toont waarin haat en fanatisme op de loer liggen.

In 1990 speelde hij een privédetective in de anti-commerciële film 'A Passing Love' geregisseerd door Alan Rudholp (Robert Altman's favoriete leerling).

Uitstekend in het acteren van komedies zoals "Major League 1-2" beide geregisseerd door Davis S. Ward, en "A Blonde in Escort" geregisseerd door Dennis Hopper.

In 1991 speelde ze de rol van architect in de thrillerfilm 'Shattering Evidence' van Wolfgang Petersen.

Sliver', geregisseerd door Philip Noyce, is misschien wel de film die Tom Berenger het meest haat van alle films waarin hij heeft gespeeld.

In hetzelfde jaar trad hij op de voorgrond met zijn sterke aanwezigheid in de film 'One Shot One Kill' met een waarheidsgetrouw en rauw plot, geregisseerd door Luis Llosa (een authentieke cult in zijn genre).

In 1994 liet hij zich met een perfecte prestatie gelden in de historische kolos 'Gettysburg', de beste film over de Secessieoorlog geregisseerd door Ronald F. Maxwell.

In hetzelfde jaar richtte Berenger zijn eigen filmproductiebedrijf op, 'First Corps Endeavors', genoemd naar het zuidelijke bataljon van generaal James Longstret, die hij speelde in 'Gettysburg'.

We vinden hem in zeer goede maar ondergewaardeerde westerns zoals 'The Last Hunter' geregisseerd door Tab Murphy en 'Avenging Angel' geregisseerd door Craig Baxley, beide uit 1995; in andere westerns zoals 'Goodbye Old West' uit 1985 geregisseerd door Hugh Wilson, een film die de draak steekt met de westerns uit de jaren 1930 en 1940 met acteur Tom Mix als belangrijkste exponent, en de film 'Return of the Warrior' uit 1995.of Butch Cassidy' uit 1979 geregisseerd door Richard Lester.

Hij speelde ook de rol van een gigolo in de film 'Woman is Wonder' geregisseerd door George Kaczender, hij was een maffioso in de film 'Fear on Manhattan' geregisseerd door Abel Ferrara, hij zou de rol spelen die later toebehoorde aan James Woods in de gangsterfilm 'Once Upon a Time in America' maar helaas moest hij die afslaan omdat hij twee films moest opnemen: 'The Big Chill' en 'Fear on Manhattan'.

In 1996 was hij de hoofdrolspeler in de actiefilm 'The Hour of Violence' geregisseerd door Robert Mandel, een waarheidsgetrouwe film die een waarheidsgetrouw beeld geeft van het gevaar van jeugdbendes die worden gefinancierd door de lokale onderwereld en die studenten en professoren in constant gevaar brengen terwijl ze hen met ongelijke wapens bestrijden.

In 1998 speelde hij in de speelfilms 'Conflicts of Interests' geregisseerd door Robert Altman, 'One Man, One Hero' geregisseerd door Lance Holl en geproduceerd door Berenger zelf (een historische film waarvan de plot gaat over de bloedige oorlog tussen de Verenigde Staten van Amerika en Mexico), en de film 'The Shadow of Doubt' geregisseerd door Randal Kleiser.

Aan het begin van het nieuwe millennium speelde Tom Berenger in onafhankelijke producties, als medespeler in de film "Takedown" geregisseerd door Joe Chapelle, als hoofdrolspeler in "The Hollywood Sign" geregisseerd door Sonke Wortmann, "The Guardian" geregisseerd door George Mihalka, "The Missing Link" geregisseerd door J.S. Cardone en "Cutaway" geregisseerd door Guy Manos, en verscheen hij in twee films, "The Hollywood Sign" en "The Hollywood Sign". cameo In Hollywoodproducties zoals 'Trayning day' geregisseerd door Antonio Fuqua en in de thriller 'D-tox' geregisseerd door Jim Gillespie.

Hij speelde in kwalitatief hoogstaande televisieproducties, zoals de western miniserie 'Johnson County War', de thriller miniserie 'Arthur Hailey's Detective' en de horror miniserie die in Italië op het Sky kanaal (Fox) verscheen, getiteld 'Incubi e Deliri' gebaseerd op de gelijknamige roman van Stephen King.

Tussen 2007 en 2010 keerde hij terug op het witte doek als hoofdrolspeler in de volgende films: "The Christmas Miracle of Jonathan Toomey", "Breaking Point", "Stiletto", "Smokin' Aces 2: Assassins Ball", "Last Will", "Sinners & Saints" en als karakteracteur in de rol van Browning in de 200 miljoen dollar kostende kaskrakerfilm "Inception", geregisseerd door Christopher Nolan.

Tom Berenger werd in 1986 genomineerd voor een Academy Award voor 'Best Supporting Actor' en won de Golden Globe in dezelfde categorie voor de film 'Platoon'.

In 1988 ontving hij de Distinguished Alumni Award.

In 1993 werd hij genomineerd als Beste TV Acteur bij de Emmy Award, voor de cult TV serie 'Cheers', voor zijn goede prestaties.

Hij heeft andere prijzen gekregen in zijn prestigieuze carrière met de filmische tv-film 'Rough Riders' (1997) geregisseerd door John Millius, die de 'Lone Star Film and Television/Best Television Actor' won, met de op één na beste kijkcijfers sinds het kleine scherm bestaat in de VS (ongeveer 34 miljoen kijkers).

In het jaar 2000 ontving hij de Golden Boot Award 2000 voor de verschillende westerns waarin hij speelde.

In 2004 werd hij onderscheiden met de 'Western Heritage Awards' in de sectie tv-series, als beste vertolker (samen met de hele cast), voor de westernserie 'Peacemakers'. In 2009 ontving hij de 'Ribaut' Lifetime Achievement Award, op het Beaufort International Independent Film Festival (in South Carolina).

In een interview met een Amerikaans filmtijdschrift verklaarde hij ' dat hij niets geeft om Hollywood of de Oscar ', erop wijzend dat er de laatste jaren honden en pony's acteren in het eerder genoemde filmmekka, en dat als de situatie niet verbetert, hij onafhankelijke films of kabelfilms zal blijven maken.

Tom Berenger-films uit de jaren 1970 en 1980

• Rush It, geregisseerd door Gary Youngman (1976)
• Sentinel (The Sentinel), geregisseerd door Michael Winner (1977)
• Looking for Mr. Goodbar (Op zoek naar Mr. Goodbar), geregisseerd door Richard Brooks (1977)
• Woman is Wonder (In Praise of Older Women), geregisseerd door George Kaczender (1978)
• The Return of Butch Cassidy & Kid (Butch and Sundance: The Early Days), geregisseerd door Richard Lester (1979)
• The Dogs of War, geregisseerd door John Irvin (1981)
• Voorbij de deur, geregisseerd door Liliana Cavani (1982)
• The Big Chill, geregisseerd door Lawrence Kasdan (1983)
• Eddie's bende (Eddie and the Cruisers), geregisseerd door Martin Davidson (1983)
• Fear of Manhattan (Fear City), geregisseerd door Abel Ferrara (1984)
• Goodbye Old West (Rustlers' Rhapsody), geregisseerd door Hugh Wilson (1985)
• Platoon, geregisseerd door Oliver Stone (1986)
• Someone to Watch Over Me, geregisseerd door Ridley Scott (1987)
• Dear America: Letters Home from Vietnam, geregisseerd door Bill Couturié (1987)
• On the Trail of the Assassin (Shoot to Kill), geregisseerd door Roger Spottiswoode (1988)
• Betrayed, geregisseerd door Costa-Gavras (1988)
• The Shadow of Sin (Last Rites), geregisseerd door Donald P. Bellisario (1988)
• Major League - The Crappiest Team in the League (Major League), geregisseerd door David S. Ward (1989)
• Born on the Fourth of July, geregisseerd door Oliver Stone (1989)

Tom Berenger films uit de jaren 1990

• A Passing Love (Love at Large), geregisseerd door Alan Rudolph (1990)
• The Field, geregisseerd door Jim Sheridan (1990)
• Shattered, geregisseerd door Wolfgang Petersen (1991)
• At Play in the Fields of the Lord, geregisseerd door Hector Babenco (1991)
• One Shot One Kill (Sniper), geregisseerd door Luis Llosa (1993)
• Sliver, geregisseerd door Phillip Noyce (1993)
• Gettysburg, geregisseerd door Ronald F. Maxwell (1993)
• Major League - The Rematch (Major League II), geregisseerd door David S. Ward (1994)
• Een blondine onder escorte (Chasers), geregisseerd door Dennis Hopper (1994)
• The Last Hunter (Last of the Dogmen), geregisseerd door Tab Murphy (1995)
• Body Language, geregisseerd door George Case (1995)
• The Hour of Violence (The Substitute), geregisseerd door Robert Mandel (1996)
• A Cursed Chance (An Occasional Hell), geregisseerd door Salomé Breziner (1996)
• Belangenconflict (The Gingerbread Man), geregisseerd door Robert Altman (1998)
• Shadow of Doubt, geregisseerd door Randal Kleiser (1998)
• Analysis of a Murder (Een moord op kraaien), geregisseerd door Rowdy Herrington (1999)
• One Man's Hero, geregisseerd door Lance Hool (1999)
• Explosive Trap (Diplomatic Siege), geregisseerd door Gustavo Graef-Marino (1999)
• In the Company of Spies, geregisseerd door Tim Matheson (1999)

Tom Berenger films vanaf de jaren 2000

• Turbulence II (Vliegangst), geregisseerd door David Mackay (2000)
• Takedown (Track Down), geregisseerd door Joe Chappelle (2000)
• Cutaway, geregisseerd door Guy Manos (2000)
• Training Day, geregisseerd door Antoine Fuqua (2001)
• The Missing Link (True Blue), geregisseerd door J. S. Cardone (2001)
• The Hollywood Sign, geregisseerd door Sönke Wortmann (2001)
• The Watchtower, geregisseerd door George Mihalka (2002)
• D-Tox, geregisseerd door Jim Gillespie (2002)
• De oorlog in Johnson County (Johnson County War), geregisseerd door David S. Cass Sr. (2002)
• The Junction Boys, geregisseerd door Mike Robe (2002)
• Sniper 2 - Mission Suicide (Sniper 2), geregisseerd door Craig R. Baxley (2002)
• Sniper 3 - Return to Vietnam (Sniper 3), geregisseerd door P. J. Pesce (2004)
• Detective, geregisseerd door David S. Cass Sr. (2005)
• Het kerstwonder van Jonathan Toomey, geregisseerd door Bill Clark (2007)
• Stiletto, geregisseerd door Nick Vallelonga (2008)
• Breaking Point, geregisseerd door Jeff Celentano (2009)
• Charlie Valentine, geregisseerd door Jesse V. Johnson (2009)
• Last Will, geregisseerd door Brent Huff (2009)
• Silent Venom, geregisseerd door Fred Olen Ray (2009)
• Smokin' Aces 2: Assassins' Ball, geregisseerd door P. J. Pesce (2010)
• Inception, geregisseerd door Christopher Nolan (2010)
• Faster, geregisseerd door George Tillman Jr. (2011)
• Bad Cop (Sinners & Saints), geregisseerd door William Kaufman (2011)
• Bucksville, geregisseerd door Chel White (2012)
• Brake, geregisseerd door Gabe Torres (2012)
• War Flowers, geregisseerd door Serge Rodnunsky (2012)
• Quad, geregisseerd door Michael Uppendahl (2012)
• Family Affairs (Bad Country), geregisseerd door Chris Brinker (2014)
• Sniper: Legacy, geregisseerd door Don Michael Paul (2014)
• Reach Me - De weg naar succes (Reach Me), geregisseerd door John Herzfeld (2014)
• Lonesome Dove Church, geregisseerd door Terry Miles (2014)