Biografie - Glorie overzee

• De jaren 2000
• De jaren 2010
• Juridische procedures
• Studioalbums van Umberto Tozzi

Umberto Tozzi werd geboren in Turijn op 4 maart 1952. In 1968, op 16-jarige leeftijd, sloot hij zich aan bij 'Off Sound', een groep jongeren die van muziek hielden.

In Milaan ontmoette hij Adriano Pappalardo met wie hij een dertienkoppige band vormde die door heel Italië toerde.

Op slechts 19-jarige leeftijd (in 1971) behaalde hij zijn eerste succes met het lied 'Un corpo un anima' geschreven met Damiano Dattoli, dat, vertolkt door Wess en Dori Ghezzi, Canzonissima won.

In 1976 verscheen het nummer 'Io camminerò', een succesnummer van Fausto Leali, gevolgd door het eerste album van Umberto Tozzi: 'Donna Amante Mia'.

Uit 1977 komt 'Ti Amo', een van Tozzi's beroemdste nummers dat naar nummer één in de hitlijsten steeg en daar zeven maanden bleef staan en alle verkooprecords verpulverde.

1978 is het jaar van 'Tu' en 1979 is het jaar van wat misschien wel Tozzi's grootste succes is: 'Gloria'. Dit nummer, opgenomen en uitgevoerd door Laura Branigan, draagt Umberto Tozzi's naam overzee.

Het succes ging door in het begin van de jaren 1980 met 'In Concert' uit 1980, 'Pink Night' uit 1981, 'Eva' uit 1982 en 'Hurrah' uit 1984.

Deze Lp werd gevolgd door een pauze van een paar jaar waarin Tozzi nieuwe motivaties bestudeerde.

In 1987 keerde hij terug in de schijnwerpers met twee nieuwe hits: 'Gente di Mare', gezongen met Raf en gepresenteerd op het Eurofestival, en 'Si può dare di più', dat, gezongen samen met Gianni Morandi en Enrico Ruggeri, het Sanremo Festival won. 1988 was het jaar van de live 'Royal Albert Hall'.

Zijn carrière als groot artiest ging door tot in de jaren 1990 met nieuwe, steeds verfijndere melodieën die 'Gli altri siamo noi', 'Le Mie canzoni', 'Equivocando', 'Il Grido', 'Aria e cielo' en 'Bagaglio a mano' voortbrachten.

De jaren 2000

SanRemo 2000 presenteert Tozzi opnieuw als volwaardige hoofdrolspeler met het nummer 'Un altra vita', afkomstig van het onlangs verschenen gelijknamige album.

Op 14 mei 2002 werd de single 'E non volo' uitgebracht, vooruitlopend op 'The Best Of', uitgebracht op het CGD East-West label en in de winkels op 31 mei.

[Vervolg van Wikipedia].

In 2005 nam hij voor de laatste keer deel aan het Sanremo festival met het nummer 'Le Parole', waaraan het gelijknamige album zijn titel ontleende.

2006, het jaar waarin Tozzi zijn eerste 30 jaar als solist vierde, kende drie belangrijke gebeurtenissen: in februari 2006 een uitverkocht concert in de Olympia in Parijs en tegelijkertijd de release van een nieuw project, Heterogene, een poging om te experimenteren met nieuwe geluiden en muzikale stijlen van het type, ambient, lounge en chill-out, waarmee Tozzi deBovendien werd op 26 mei 2006 een dubbel-cd uitgebracht, 'Tutto Tozzi', met 34 van zijn grootste hits, waaronder twee in het Frans, gekoppeld aan Lena Ka en Céréna, al bestsellers op de transalpine markt in respectievelijk 2002 en 2003.

Hij is een van de populairste Italiaanse zangers in het buitenland: hij heeft in zijn carrière meer dan 70 miljoen platen verkocht.

Op 24 november 2006 bracht hij een album uit, opnieuw in samenwerking met Marco Masini. Dit album, simpelweg Tozzi Masini getiteld, bestaat uit 16 nummers, met drie niet eerder uitgebrachte nummers, gevolgd door herinterpretaties van elkaars nummers, behalve 'T'innamorerai' gezongen als duet.

In de zomer van 2008 organiseerde hij een internationale tournee die op 18 juli 2008 zijn hoogtepunt bereikte in Verona met de U.T. DAY, een dag georganiseerd door zijn officiële website waarin Tozzi voor het eerst een hele dag wijdde aan zijn fans, eerst met een live radio-uitzending, daarna met een openbare bijeenkomst en ten slotte met een concert op een plein met 11.000 deelnemers uit heel Europa.

Op 8 september 2008 verscheen de web-only single 'Petite Marie', een cover van een oud nummer uit 1974 dat in Frankrijk is opgenomen door Francis Cabrel, een bekende Franse singer-songwriter. De opbrengst van de verkoop van de single is volledig gedoneerd aan een goed doel: een kinderziekenhuis. Dit nummer zal ook de voorloper zijn van een dubbelproject: een dubbel-cd getiteld 'Non solo (Live)',uitgebracht op 23 januari 2009, voorafgegaan door een single getiteld 'Anche se tu non vuoi', gevolgd door de tweede single 'Cerco ancora te', gecomponeerd door Emilio Munda en Matteo Gaggioli. Deze release ging gepaard met de lancering van een wekelijks audiomagazine geheel gewijd aan zijn muziek, de Tozzi Radio Web samengesteld door Massimo Bolzonella en Bruno Mannella, met technische grafische ondersteuning van Maurizio Calvani. De driebeheren de officiële website en worden nu beschouwd als nauwe medewerkers die de promotieactiviteiten van de in Turijn gevestigde artiest ondersteunen.

Op 4 maart 2009 verscheen zijn eerste boek, 'Non solo io, la mia storia'. Op 18 september 2009 verscheen het album Superstar.

De jaren 2010

Als Italiaans staatsburger die al enkele jaren in het Vorstendom Monaco woont, trad hij op 2 juli 2011 op tijdens het huwelijk van Prins Albert II van Monaco met Charlène Wittstock op uitnodiging van de Prins zelf in het Prinsenpaleis in Monaco.

Op 26 maart 2012 werd het album 'Yesterday, today' uitgebracht in Frankrijk, België en Zwitserland. Op 15 mei 2012 werd een nieuw album van Umberto Tozzi uitgebracht, een dubbel-cd met de herbewerking van zijn 17 singles en 11 nieuwe nummers.

In 2013 werd zijn beroemde hit 'Gloria' door Martin Scorsese gekozen als originele soundtrack voor zijn film met Leonardo DiCaprio, 'The Wolf of Wall Street'.

Op 8 februari 2014, na vijf jaar afwezigheid van het podium, begint Umberto Tozzi's Tour 2014, met stops in onder andere Turijn, Rome, Milaan, Bologna en het Ariston Theater in San Remo. Tijdens de verschillende concerten zingt hij drie nieuwe, nog niet uitgebrachte nummers, die nog niet beschikbaar zijn op cd of digitale download, 'Sei tu l'immenso amore mio', 'Meravigliosa' en 'Andrea Song'.

Op 18 oktober 2015 werd zijn nieuwe single Sei tu l'immenso amore mio uitgebracht op de radio en als digitale download, vooruitlopend op het nieuwe album Ma che spettacolo. Dit nieuwe werk bevat 13 niet eerder uitgebrachte tracks, waaronder één ook in het Spaans, en een live dvd van de Yesterday Today Tour uit 2014. Het album werd op 30 oktober 2015 uitgebracht in digitaal formaat en op cd en dvd. Vanaf deze datum volgde een tournee met signeersessies van exemplaren door heelhet land.

Juridische procedures

Op 16 juni 2012 werd hij veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf voor belastingontduiking.

Op 18 november 2014 werd hij in hoger beroep veroordeeld tot acht maanden gevangenisstraf (voorwaardelijke straf) voor een ontduiking van 800.000 EUR over de periode 2002-2005 (vanwege de verjaring werd alleen de ontduiking over 2005 tegen hem aangevochten): in 1991 verhuisde Tozzi naar Monte Carlo, waar zijn vrouw werkte en waar ze hun kinderen trouwden, terwijl hij de twee daaropvolgende jaren in Luxemburg woonde. Voor de rechters in Rome was dezanger, die zijn economische belangen in Italië behield ondanks zijn verhuizing naar het buitenland, regelmatig belasting had moeten betalen aan zijn thuisland.

Studioalbums van Umberto Tozzi

• 1976 - Vrouw mijn geliefde
• 1977 - Het zit in de lucht... Ik hou van je
• 1978 - U
• 1979 - Gloria
• 1980 - Tozzi
• 1981 - Roze nacht
• 1982 - Eva
• 1984 - Hoera
• 1987 - Onzichtbaar
• 1991 - De anderen zijn ons
• 1994 - Twijfelen
• 1996 - De schreeuw
• 1997 - Lucht en lucht
• 2000 - Een ander leven
• 2005 - De Woorden
• 2015 - Wat een show