Biografie

• Het begin van Stefano D'Orazio
• Met Poeh
• Soloprojecten
• Privéleven

Stefano D'Orazio werd geboren in Rome op 12 september 1948. Hij was de drummer van de Poeh Van 1971 tot 2009, en opnieuw in 2015-2016. Naast muzikant (hij speelde ook dwarsfluit) was hij de tekstschrijver, zanger en manager van de groep.

Stefano D'Orazio

Het begin van Stefano D'Orazio

Hij is geboren in de Romeinse wijk Monteverde. Hier groeide hij op en begon met drummen, tweedehands gekocht. De eerste groep vrienden waarmee hij speelt heet De koningen vernoemd naar de band waarvan het het drumstel kocht, inspireerde Versla De band veranderde kort daarna zijn naam in De zonnestralen en begon op te treden in een club aan de rand van Rome, waar hij alleen instrumentale stukken speelde van de Schaduwen De keuze is ingegeven door het feit dat ik niet de financiële middelen heb om een spraaksysteem aan te schaffen.

Stefano D'Orazio speelt korte tijd in de underground show voor percussie en stemmen "Osram door Carmelo Bene en Cosimo Cinieri, georganiseerd in de club 'Beat '72'. Later sloot hij zich aan bij de groep Italo en zijn complex dan hernoemd tot De schipbreukelingen .

Na deze korte ervaring opende hij twee Kelder Club zalen waar de Britse bands terugkeerden van de bekendere Piper Hij werkte ook als ploegenarbeider bij RCA.

Daarnaast werkte ze als figurant in verschillende films die geproduceerd werden in Cinecittà.

Met Poeh

Na in een paar andere bands gespeeld te hebben, sloot Stefano D'Orazio zich aan bij de Poeh op 8 september 1971 . Stephen vervangt Valerio Negrini Hij blijft echter achter de schermen, als de auteur van de teksten van de nummers. Na slechts een paar dagen repeteren maakte hij op 20 september zijn debuut met een reeks optredens op Sardinië. Het eerste nummer dat Stefano als solist uitvoerde, tijdens live concerten, was 'Tutto alle tre', geërfd van zijn voorganger Negrini.

Vanaf hier is zijn carrière onlosmakelijk verbonden met Pooh. Er zijn talloze nummers die hij schrijft en uitvoert; ontelbare concerten met de band van Stefano D'Orazio, Roby Facchinetti, Dodi Battaglia, Red Canzian en Riccardo Fogli. Een voorbeeld hiervan is de titel van het 30-jarig jubileumalbum 'Amici per Sempre' (Friends Forever), in 1996.

In 2009 besloot hij zich af te scheiden van Pooh, maar bleef met alle leden verbonden door een meer dan broederlijke vriendschap. Hij keerde terug in 2015-2016 voor de bijeenkomst van 50e verjaardag van Poeh waarin ook Riccardo Fogli terugkeert.

Poeh in 2015

Soloprojecten

In 1975 werd Stefano ingehuurd door zijn voormalige producer Giancarlo Lucariello als de auteur van alle 11 nummers op het debuutalbum van Alice, 'La mia poca grande età'.

In de periode na D'Orazio's vertrek bij Pooh wijdde hij zich aan het schrijven van musicals: 'Aladdin', 'Pinocchio', 'Cercasi Cenerentola'.

In november 2012 publiceerde hij het autobiografische boek 'Confesso che ho stonato - Una vita da Pooh'.

In september 2018 publiceerde hij zijn tweede boek: 'Ik zal nooit trouwen - Hoe plan je de perfecte bruiloft zonder dat je de wens hebt om te trouwen'.

Privéleven

Jarenlang had hij een liefdesrelatie met de zangeres Lena Biolcati Ze openden samen een zangschool in 2000. Hoewel ze nooit kinderen hebben gehad, beschouwt Stefano D'Orazio Lena's oudste dochter, Silvia Di Stefano, als zijn eigen dochter. Stefano D'Orazio's liefdes in de jaren 1990 waren ook de tv-presentatrice Emanuela Folliero .

Op 12 september 2017, op zijn 69e verjaardag, is Stefano D'Orazio in het huwelijk (burgerlijke ritus) getreden met zijn partner Tiziana Giardoni met wie hij al 10 jaar samenwoonde.

Stefano D'Orazio met Tiziana Giardoni

Stefano, die sinds 2019 onder behandeling was voor een vorm van leukemie en op weg was naar herstel, liep in oktober 2020 COVID-19 op. Na een ziekenhuisopname van een week in het Policlinico Agostino Gemelli in Rome overleed hij op 6 november 2020 op 72-jarige leeftijd.

In maart 2020 schreef hij de tekst voor Roby Facchinetti's single 'Rinascerò rinascerai', een lied opgedragen aan de stad Bergamo en de vele doden tijdens de eerste golf van de pandemie die de stad trof.

In de maand na zijn dood werd op verzoek van zijn vrouw Tiziana de eerste roman van Stefano D'Orazio, getiteld 'Tsunami', postuum gepubliceerd.