Biografie - Tips van Italië in de wereld

Roberto Bolle werd op 26 maart 1975 geboren in Casale Monferrato, in de provincie Alessandria, als zoon van een mecanicien en een huisvrouw. Hij heeft drie broers: één, Maurizio, is zijn tweelingbroer (die in 2011 vroegtijdig overleed aan een hartstilstand); zijn zus Emanuela wordt de manager van de toekomstige danser. In een familie zonder artiesten uitte Roberto een onbedwingbare passie voordans: aangetrokken door de balletten die hij op televisie ziet, realiseert hij zich dat zijn grootste droom dansen is. In plaats van hier weinig over na te denken, moedigt zijn moeder hem aan en neemt hem op zesjarige leeftijd mee naar een dansschool in Vercelli. Later, als hij elf is, neemt ze hem mee naar Milaan om toelatingsexamen te doen in de gezaghebbende school van het Teatro alla Scala. De jonge Roberto Bolle isaanleg voor dans en een natuurtalent: hij wordt toegelaten tot de school.

Om zijn droom na te jagen staat Roberto voor een moeilijke keuze voor een kind van zijn leeftijd, want hij moet familie en vrienden achterlaten. Elke ochtend om 8 uur begint hij met trainen op de dansschool en 's avonds volgt hij schoollessen om uiteindelijk zijn middelbare schooldiploma te halen.

Op vijftienjarige leeftijd kwam het eerste grote succes: de eerste die zijn talent opmerkte was Rudolf Nureyev, die op dat moment in La Scala was en hem koos voor de rol van Tadzio in Flemming Flindt's 'Dood in Venetië'. Bolle was te jong en het theater gaf hem geen toestemming, maar dit hield hem niet tegen en maakte hem nog vastberadener om zijn doel na te streven.

Op negentienjarige leeftijd trad hij toe tot het balletgezelschap van La Scala en twee jaar later, na afloop van een van zijn voorstellingen van Romeo en Julia, werd hij door de toenmalige directrice Elisabetta Terabust benoemd tot hoofddanser. Roberto Bolle werd daarmee een van de jongste hoofddansers in de geschiedenis van het La Scala theater. Vanaf dat moment zou hij de hoofdrol spelen in klassieke en hedendaagse balletten zoals"Doornroosje', 'Assepoester' en 'Don Quichot' (Nureyev), 'Het Zwanenmeer' (Nureyev-Dowell-Deane-Bourmeister), 'Notenkraker' (Wright-Hynd-Deane-Bart), 'La Bayadère' (Makarova), 'Etudes' (Lander), 'Excelsior' (Dell'Ara), 'Giselle' (ook in de nieuwe versie van Sylvie Guillem), 'Spectre de la rose', 'La Sylphide', 'Manon', 'Romeo en Julia' (MacMillan-Deane), 'Onegin' (Cranko),"Notre-Dame de Paris" (Petit), "The Merry Widow" (Hynd), "Ondine", "Rendez-vous en Thaïs" (Ashton), "In the middle somewhat elevated" (Forsythe), "Three Preludes" (Stevenson).

In 1996 verliet hij het balletgezelschap om freelance danser te worden, een stap die de deur opende naar zijn internationale carrière. Op 22-jarige leeftijd, na een onverwachte blessure van de hoofddanser, speelde hij Prins Siegfried in de Royal Albert Hall en was een groot succes.

Sindsdien heeft hij hoofdrollen vervuld in de beroemdste balletten en gedanst in de beroemdste theaters ter wereld: het Londense Covent Garden, de Parijse Opera, het Bolsjoi in Moskou en het Tokyo Ballet liggen allemaal aan zijn voeten. Hij danste bij het Royal Ballet, het Canadese Nationale Ballet, het Stuttgart Ballet, het Finse Nationale Ballet, de Staatsopera van Berlijn, de Staatsopera van Wenen, hetDresden Staatsoper, Opera München, Wiesbaden Festival, 8e en 9e Internationale Balletfestivals in Tokio, Tokyo Ballet, Opera Rome, San Carlo in Napels, Teatro Comunale in Florence.

Derek Deane, directeur van het English National Ballet, creëerde twee producties voor hem: 'Het Zwanenmeer' en 'Romeo en Julia', die beide werden opgevoerd in de Royal Albert Hall in Londen. Voor de 10e verjaardag van de Opera van Caïro nam Bolle deel aan een spectaculaire 'Aida' bij de piramides in Gizeh en later in de Arena in Verona, voor een nieuwe versie van Verdi's opera.wereldwijd uitgezonden.

Roberto Bolle

In oktober 2000 opende hij het seizoen in het Londense Covent Garden met 'Het Zwanenmeer' in de versie van Anthony Dowell, en in november werd hij uitgenodigd in het Bolsjoi om Maija Plisetskaja's 75e verjaardag te vieren in aanwezigheid van president Poetin. In juni 2002, ter gelegenheid van het jubileum, danste hij in Buckingham Palace in aanwezigheid van koningin Elizabeth II van Engeland: de gebeurtenis werd gefilmd.live op de BBC en uitgezonden naar alle landen van het Gemenebest.

In oktober 2002 schitterde ze met Alessandra Ferri in Kenneth MacMillans 'Romeo and Juliet' in het Bolsjojtheater in Moskou, tijdens de tournee van het La Scala Ballet door Milaan. In 2003 danste ze, ter gelegenheid van de viering van het 300-jarig bestaan in Sint-Petersburg, 'Het Zwanenmeer', opnieuw met het Royal Ballet, in het Mariinsky Theater. Daarna, voor de terugkeer van de 'Dansende Faun' in het Koninklijk Ballet, danste ze 'Het Zwanenmeer'.Mazara del Vallo, dans de Aprés-midi d'un faune van Amedeo Amodio.

Voor het seizoen 2003/2004 kreeg Roberto Bolle de titel Etoile del Teatro alla Scala.

In februari 2004 danste ze triomfantelijk in het Teatro degli Arcimboldi in Milaan in 'L'histoire de Manon'.

Daarna verscheen hij wereldwijd op het San Remo Festival, waar hij 'L'Uccello di fuoco' danste, een solo speciaal voor hem gecreëerd door Renato Zanella.

Uitgenodigd in het Mariinsky Theater in St. Petersburg als onderdeel van het 3e Internationale Ballet Festival, danste Roberto Bolle de rol van Cavalier Des Grieux in "L'histoire de Manon" en was hij een van de sterren van het slotgala, waar hij de pas de deux danste uit J. Kudelka's Excelsior Ballet and Summer.

Op 1 april 2004 danste hij in aanwezigheid van paus Johannes Paulus II op het parvis van het Sint-Pietersplein ter gelegenheid van de Dag van de Jeugd.

In februari 2006 danste hij tijdens de openingsceremonie van de Olympische Winterspelen in Turijn en voerde hij een choreografie uit die speciaal voor hem was gemaakt door Enzo Cosimi. In juni 2007 maakte hij zijn debuut in de Metropolitan Opera House in New York voor Alessandra Ferri's afscheid van het Amerikaanse toneel met de vertolking van Manon, en op 23 juni voerde hij Romeo en Julia uit: de Amerikaanse critici verklaarden zijn succes metlovende kritieken.

Zijn vele partners zijn: Altynai Asylmuratova, Darcey Bussell, Lisa-Marie Cullum, Viviana Durante, Alessandra Ferri, Carla Fracci, Isabelle Guérin, Sylvie Guillem, Greta Hodgkinson, Margareth Illmann, Susan Jaffe, Lucia Lacarra, Agnès Letestu, Marianela Nuñez, Elena Pankova, Lisa Pavane, Darja Pavlenko, Laetitia Pujol, Tamara Rojo, Polina Semionova, Diana Vishneva, Zenaida Yanowsky,Svetlana Zakharova.

Roberto Bolle is ook zeer betrokken bij sociaal werk: sinds 1999 is hij 'Goodwill Ambassadeur' voor UNICEF. De echo van het publieke succes brengt hem ook kritisch aanzien, zozeer zelfs dat hij 'De Trots van Milaan' wordt genoemd en belangrijke prijzen ontvangt: in 1995 kreeg hij zowel de 'Danza e Danza'-prijs als de 'Positano'-prijs als jonge belofte van de Italiaanse dans. In 1999, in de Promoteca-zaal van hetCampidoglio in Rome ontving hij de 'Gino Tani' prijs voor zijn bijdrage aan de verspreiding van de waarden van dans en beweging via de taal van lichaam en ziel. Het jaar daarop ontving hij op het Piazza della Signoria in Florence de 'Galileo 2000' prijs met de 'Pentagramma d'oro' onderscheiding. Ook ontving hij de 'Danza e Danza 2001' prijs, de 'Danza e Danza 2001' prijs en de 'Pentagramma d'oro' prijs."Barocco 2001" en de "Positano 2001" prijs voor zijn internationale activiteit.

Zelfs de Italiaanse TV beseft de grote waarde van Roberto Bolle en zijn imago, zozeer zelfs dat hij gevraagd wordt als gast in vele programma's, waaronder: Superquark, Sanremo, Quelli che il Calcio, Zelig, David di Donatello, Che tempo che fa, Ballando con le Stelle. Kranten hebben het ook over hem en enkele bekende tijdschriften wijden grote artikelen aan hem: Classic Voice, Sipario en Danza,Wie, Style. Hij werd ook een Italiaanse testimonial voor verschillende bekende merken.

Een van zijn laatste initiatieven is 'Roberto Bolle & Friends', een buitengewoon dansgala ten gunste van FAI, Fondo per l'Ambiente Italiano.