Biografia - Boom Boom

• Wielkie sukcesy Borisa Beckera w późnych latach 80-tych
• Lata 90
• Spadek
• Lata 2010

Był gwiazdą tenisa, cudownym dzieckiem rakiety, ale kroniki rzadko dziś o nim mówią. Trochę wyblakł, gwiazda "Boom Boom" (jak go nazywano), co jest w pewnym sensie naturalne dla wszystkich mistrzów, którzy kończą karierę. Ale być może został trochę zbyt zapomniany, pomimo chorobliwej uwagi, jaką mu poświęcono.skoncentrowany, gdy był w swojej karierze.

Boris Becker, rudowłosy tenisista o białej karnacji, urodził się 22 listopada 1967 r. w Leimen, mieście położonym niedaleko Heidelbergu (Niemcy). Aby stać się tym, kim się stał, nie trzeba dodawać, że Becker poświęcił wszystko dla tenisa, przerywając nawet studia po ukończeniu szkoły średniej (ale ze specjalną dyspensą od Ministerstwa Edukacji, Uniwersytetów i Badań).edukacja publiczna).

W wieku siedemnastu lat rudzielec z błyskawicznym kijem miał więcej płynności w miliardach niż wielu jego rówieśników wciąż pochylonych nad szkolnymi książkami. Powód jest prosty: w tym wieku triumfował już nie mniej niż Wimbledon, stając się najmłodszym zwycięzcą w historii turnieju.

W sierpniu 1984 roku przeszedł na zawodowstwo i od razu został wybrany tenisistą roku.

Kariera Borisa Beckera rozpoczęła się jednak w wieku pięciu lat, kiedy jego ojciec architekt, były pływak i tenisista amator, zapisał go na kurs. W wieku ośmiu lat wygrał swój pierwszy turniej. Potem stopniowo, u boku byłego rumuńskiego gracza Iona Tiriaca i byłego trenera reprezentacji Niemiec Guenthera Boscha.

Na początku 1984 r. w światowych rankingach tenisowych zajmował dopiero siedemset dwudzieste miejsce. W następnym roku wspiął się na dwudzieste piąte miejsce, ale jego szybki wzrost sprawił, że zajął ósme miejsce po głośnym zwycięstwie na Wimbledonie.

Wielkie sukcesy Borisa Beckera w późnych latach 80-tych

Nie trzeba dodawać, że od tego momentu jego wzrost był nie do zatrzymania, ale podważany przez różnego rodzaju nieszczęścia w życiu prywatnym. Powtórzył swój sukces na Wimbledonie w 1986 roku i ponownie w 1989 roku, ale został złapany przez organy podatkowe, które nie pochwalały jego przeprowadzki do Monte Carlo: posunięcie, które pachniało uchylaniem się od płacenia podatków (nawet protestował przeciwko temu wnawet niemiecki parlament).

Do tego dochodzi paranoiczny strach przed porwaniem. Boris Becker Wykupił polisę ubezpieczeniową w Lloyds of London na 14 miliardów lirów na wypadek porwania. Strach był uzasadniony podstępnymi "uwagami" szaleńca, który został zidentyfikowany i skazany wiele lat później.

Lata 90

Prywatne życie niemieckiego mistrza było jednak naznaczone jego decyzją o zamieszkaniu obok pięknej czarnoskórej dziewczyny, starszej od niego o rok, Barbary Feltus, którą poślubił 17 grudnia 1993 roku, gdy spodziewał się swojego pierwszego dziecka, Noah Gabriela Beckera.

Według Borisa rasistowski klimat wokół niego był nie do zniesienia. Kilka miesięcy przed ślubem tenisista znalazł się w centrum kontrowersji za krytykowanie własnego kraju za kwestie takie jak rasizm, a już mówiło się o opuszczeniu Niemiec, co częściowo się spełniło po kilku latach na Florydzie.

Spadek

Mistrz, który zdobył czterdzieści dziewięć tytułów singlowych, w tym siedem Wielkich Szlemów, zanim przeszedł na emeryturę po swoim ostatnim meczu przegranym w czwartej rundzie ukochanego turnieju Wimbledon, doświadczył naprawdę smutnego upadku.

Kroplą, która przelała czarę goryczy było przeszukanie jego willi w Monachium przez policję finansową i skazanie go za uchylanie się od płacenia podatków, przez co trafił do więzienia. Wszystkie te wydarzenia podkopały kruchą osobowość "Boom Booma", która różniła się od tej twardej, jaką prezentował na boiskach.

Wrażenie to potwierdza również jego autobiografia, w której przyznaje się do uzależnienia od tabletek i alkoholu przez co najmniej pięć lat swojej kariery zawodowej.

Lata 2010

W 2017 roku zmaga się z bankructwem ogłoszonym przez londyński sąd. Aby poradzić sobie z problemem finansowym, sprzedaje również swoje trofea. W następnym roku, aby ominąć wymiar sprawiedliwości, powołuje się na swój status ambasadora sportu i kultury w UE, Republiki Środkowoafrykańskiej, za pośrednictwem swoich prawników.