Biografia - Na skrzydłach melodii

Ile płyt sprzedała do tej pory piosenkarka, która eksplodowała na całym świecie dzięki ścieżce dźwiękowej do filmu Titanic "Jego producenci bez wątpienia znają go na pamięć, po prostu informujemy, że jest to liczba z dużą liczbą zer.

I kto by pomyślał, że ta mała dziewczynka, która w wieku pięciu lat śpiewała na weselu swojego brata Michela, zadziwiając wszystkich swoją intonacją, stanie się złotą gęsią? Szczęśliwym języczkiem, w którym każda nuta, która na nim wyląduje, zamienia się w palady pieniędzy?

Ktoś musiał to przewidzieć, możemy się założyć, ale nawet jej rodzice (z których wszyscy, nawiasem mówiąc, są bardzo skłonni do muzyki), marzyciele, choć mogą być, mieli nadzieję na tak wiele, gdy przyszło do zapisania dziecka na kanoniczne lekcje śpiewu.

Zrobili jednak wszystko, co w ich mocy, aby "pielęgnować" swój klejnot. Posiadali klub "The Old Barrel", w którym każdej nocy występował członek rodziny, w tym nieśmiała Celine.

Ostatnie z czternaściorga dzieci, Céline Marie Claudette Dion urodził się 30 marca 1968 r. w Charlemagne, małym miasteczku niedaleko Montrealu w Quebecu.

Prawdziwa przygoda Celine Dion ze śpiewaniem rozpoczęła się w 1981 roku, kiedy nagrała "Ce n'était qu'un rêve" ("To był tylko sen") i wysłała go do René Angélil łowca talentów, były menedżer Ginette Reno (słynnej piosenkarki z Quebecu), dobrze znany w kręgach muzycznych. Gdy tylko René usłyszał tę słodką melodię i subtelny głos, natychmiast został oczarowany; postanowił wezwać tego anioła do swojego studia. To była trampolina do niesamowitej kariery.

Deus ex machina tego wszystkiego jest zawsze wulkaniczny René. Najpierw sprawia, że pojawia się w popularnym programie telewizyjnym, a następnego dnia zleca dystrybucję 45 rpm "Ce n'était qu'un rêve" we wszystkich sklepach.

Rezultat: ogromny sukces.

Kolejnym sprytnym posunięciem jest poproszenie Eddy'ego Marnaya o napisanie większej liczby piosenek na album świąteczny. Aby to zrobić, potrzebne są fundusze, a nikt nie jest skłonny zainwestować w 12-letnią dziewczynkę. René, który za wszelką cenę chciał ściągnąć tego cudownego ucznia, zastawił swój dom.

9 listopada 1981 roku ukazał się pierwszy album Celine: "La Voix Du Bon Dieu", składający się z dziewięciu piosenek napisanych przez Eddy'ego Marnaya.

Trzy tygodnie później ukazał się niesławny album świąteczny "Celine Dion Chante Noel", który odniósł natychmiastowy sukces komercyjny.

Jesienią 1982 r. ukazał się trzeci album: "Tellement j'ai d'amour", składający się z dziewięciu piosenek. "Tellement j'ai d'Amour" został wybrany do reprezentowania Francji na 13. Międzynarodowym Festiwalu Yamaha w Tokio. Celine Dion pokonała wszystkich, zdobywając złoty medal i specjalną nagrodę od orkiestry.

W 1983 roku Celine reprezentowała Kanadę na RTL Super Gala, triumfując z utworem "D'amour ou d'amitié".

We Francji ukazał się album "Du soleil au coeur", będący zbiorem jej kanadyjskich albumów, a dzięki "D'amour ou d'amitiè" stała się pierwszą kanadyjską artystką, która zdobyła złotą płytę we Francji dzięki ponad 700 000 sprzedanych egzemplarzy.

W 1983 roku ukazał się drugi świąteczny album "Chants et Contes de Noel" i czwarty album "Le chamins de ma maison", a słynna już piosenkarka zebrała złote płyty w pikach (a także cztery nagrody Felix).

Ostateczny szlif przyszedł w następnym roku, kiedy została wybrana do reprezentowania kanadyjskiej młodzieży podczas wizyty papieża Karola Wojtyły na stadionie olimpijskim w Montrealu.

Tutaj śpiewa przed ekstatycznym i imponującym tłumem "Une colombe".

W międzyczasie we Francji ukazał się jego drugi album: "Les oiseaux du boneur" zawierający siedem jego największych hitów i trzy niepublikowane utwory.

I powiedzieć, że Celine miała wtedy zaledwie szesnaście lat! Nawet wtedy mogła sobie pozwolić na wydanie "best of", nazwanego z tej okazji "Les plus grands succes de Celine Dion" (część dochodów zostanie przekazana stowarzyszeniu na rzecz walki z mukowiscydozą, chorobą, która dotknęła jej siostrzenicę Karine).

Jego menadżerowie analizowali możliwość przejścia z TBS do CBS (w przyszłości Sony Music), zmiany wytwórni, która, jak łatwo się domyślić, miała okazać się bardzo istotna, zwłaszcza z punktu widzenia dystrybucji.

Między jednym sukcesem a drugim, między trasą koncertową a występem w telewizji, nierdzewny René najpierw się rozwodzi, a potem ostatecznie imponuje Celine.

Jest to okazja, aby wspólnie wyruszyć w długą europejską trasę koncertową i przedstawić Celine Dion reszcie świata.

Kiedy wraca do Quebecu, czekają na nią cztery kolejne nagrody Felixa i milionowy kontrakt z Chrysler Motors na reklamowanie ich samochodów.

Plany René są inne i znacznie bardziej ambitne: podbić USA.

Przenieśli się do Los Angeles i powierzyli skomponowanie nowego albumu, pierwszego w języku angielskim, prawdziwym mistrzom: Davidowi Fosterowi, Christoferowi Neilowi i Andy'emu Goldmanowi.

W międzyczasie Celine udała się na nową edycję Eurofestivalu, aby wręczyć nagrodę pierwszej zakwalifikowanej piosence: z tej okazji Celine zaśpiewa piosenkę z nowego albumu: "Have a heart".

Wreszcie, 2 kwietnia 1990 r. w Metropolis w Montrealu ukazał się długo oczekiwany anglojęzyczny album zatytułowany "Unison", składający się z dziesięciu piosenek w całości w języku angielskim. Album natychmiast trafił na szczyty list przebojów.

Dzięki piosence "Where does my heart beat now" Celine mogła wziąć udział w pierwszym amerykańskim programie: The Tonight Show. W tym samym roku pojawiły się kontrowersje, gdy Celine odmówiła przyjęcia nagrody Felix dla najlepszej angielskiej piosenkarki (odmówiła przyjęcia nagrody jako francuska piosenkarka śpiewająca po angielsku).

To, co naprawdę demoralizuje Celine, to epizod, w którym traci głos podczas koncertu. Wszyscy obawiają się najgorszego, ale po wizycie i trzech tygodniach absolutnej ciszy, powoli zaczyna ponownie.

Od tego czasu Celine przestrzega bardzo surowych zasad, aby upewnić się, że wydarzenie się nie powtórzy: codzienny relaks i rozgrzewanie strun głosowych, zakaz palenia, a przede wszystkim absolutna cisza w dni odpoczynku. Wysiłki spełnione przez duety z Barbrą Streisand ("Tell him") lub z wszechobecnym Luciano Pavarottim ("I hate you then I love you"), a nawet z Bee Gees ("Immortality").kolaboracje pojawiające się na prawdopodobnie jego najważniejszym albumie, tym, który zawiera "My heart will go on", ścieżkę dźwiękową do przebojowego kolosa "Titanic", który zdobędzie American Music Award, Złoty Glob i Oscara.

Wymarzony sukces, który doprowadził Celine do ukoronowania jej historii miłosnej z René drugim symbolicznym ślubem, tym razem obchodzonym w Las Vegas podczas syryjskiej ceremonii prawosławnej i w kaplicy przekształconej w meczet. Berberyjskie namioty zostały ustawione w ogrodzie w scenerii inspirowanej "Tysiącem i jedną nocą", wraz z egzotycznymi ptakami, wielbłądami, orientalnymi tancerzami iposzukiwane ubrania.

Po wielu próbach nadszedł długo oczekiwany syn, uzyskany dzięki zapłodnieniu in vitro. René-Charles urodził się 25 stycznia 2001 r. Chrzest dziecka odbył się w bazylice Notre Dame w Montrealu w obrządku katolicko-melkickim (który oprócz chrztu obejmuje również bierzmowanie) i podczas ceremonii godnej małego księcia, księcia królowej międzynarodowego popu.

W listopadzie 2007 roku otrzymał prestiżową nagrodę "Legend Awards" od księcia Alberta z Monako.

Po czterech latach milczenia ukazał się album "Taking Chances" (2007) wraz z DVD z koncertu w Las Vegas. Po albumie odbyła się światowa trasa koncertowa (2008). Kolejne dzieło ukazało się w 2013 roku i nosiło tytuł "Loved Me Back to Life". Na początku 2016 roku owdowiała: zmarł jej mąż René Angélil; sama piosenkarka ogłosiła to za pośrednictwem Twittera z wiadomością: ...odszedł dziś rano w swoim domu w Las Vegas po długiej i odważnej walce z rakiem ".

Dwa dni później nastąpiła kolejna żałoba: jego brat Daniel Dion, ósmy syn Thérèse i Adhémar Dion, zmarł w wieku 59 lat, również z powodu raka, który zaatakował jego gardło, język i mózg.

Jego najnowsza płyta ukaże się w 2019 roku i nosi tytuł "Courage".