Biografia - Nieposkromiony Thoroughbred

Syn legendarnego Gillesa, jednego z największych kierowców Ferrari w historii światowych wyścigów samochodowych, Jacques Villeneuve urodził się 9 kwietnia 1971 r. w St-Jean-Sur-Richelieu, Quebec w Kanadzie. Wychowany w świecie motoryzacji, od samego początku wykazywał wielki pociąg do samochodów, oczywiście dzięki wkładowi swojego ojca Gillesa, który zabierał go ze sobą w swoje podróże.Sam Jacques wyznał w wywiadach, że od dziecka często wyobrażał sobie, że prowadzi potężne Ferrari.

Decydując się jednak pójść w ślady ojca, jego wejście w ryczący świat wyścigów nie było najłatwiejsze: z pewnością nie było dziecinnie proste, aby uwolnić się od cienia ducha ojca, gigantycznej postaci, która nie mogła nie zaważyć na jego potomkach. Nie tylko dlatego, że Gilles nie był "normalnym" kierowcą, ale symbolem lekkomyślnego i niezłomnego stylu, prowadzonego w kierunkuprzekroczenie tego, co można nazwać, pod względem zachowania, normalnym zdrowym rozsądkiem, jaki należy mieć za kierownicą.

Chociaż można powiedzieć, że aby być kierowcą Formuły 1, trzeba z pewnością posiadać sporą dawkę szaleństwa, Gilles słynął z lekkomyślnej jazdy i lekceważenia wszelkiego niebezpieczeństwa, a także poczucia ryzyka zredukowanego do zera. W każdym razie Jacques z pewnością udowodnił, że nie był mniejszy i miał temperament, który był bardzo podobny do jego ojca.

Po swoim debiucie w Formule Ford w 1986 roku w niewiarygodnym wieku piętnastu lat, wziął udział w trzech kolejnych wyścigach w mistrzostwach Kanady w następnym roku, a w '88 roku wziął udział w mistrzostwach Alfy we Włoszech. "Ledwie" metr i 68 centymetrów wzrostu (ważący 67 kilogramów), jego samochód został zmodyfikowany, aby pasował do jego niewielkich rozmiarów.

Następnie przez trzy sezony, do 1991 roku, startował w mistrzostwach Formuły 3, a w 92 roku w mistrzostwach Japonii, zajmując drugie miejsce i odnosząc trzy zwycięstwa.

Niespokojny, przeniósł się do formuły Indy, gdzie spędził dwa lata intensywnego doświadczenia, którego kulminacją było historyczne zwycięstwo w Indianapolis w wieku dwudziestu czterech lat; w rzeczywistości najmłodszy kierowca w historii, który wygrał ten wyścig. Jego debiut w Formule 1 miał miejsce w 1996 roku z Williamsem (ostatecznie trzy zwycięstwa). W 1997 roku nastąpiła ostateczna eksplozja wraz ze zdobyciem tytułu mistrzawyprzedził Michaela Schumachera (dziesięć zwycięstw w siedemnastu grand prix) w pojedynku, który zakończył się wygraną Niemca w decydującym wyścigu w Jerez de la Frontera.

Zmiana zasad F1 na początku 1998 r. sprawiła, że Williams został w tyle, a sezon zakończył się kilkoma trzecimi miejscami w Niemczech i na Węgrzech. To skłoniło niezadowolonego Villeneuve'a do przejścia do British American Racing (zwanego również BAR) w 1999 r., zespołu stworzonego przez jego przyjaciela menedżera, Craiga Pollocka.

Rok 1999 nie był rokiem sukcesów dla Villeneuve'a. Miał trudny sezon w BAR i zebrał jedenaście kolejnych emerytur. Mimo to wciąż przyciągał uwagę mediów z dwóch powodów: przerażającego wypadku, w którym uczestniczył podczas kwalifikacji do GP Belgii 1999 (co kosztowało go strach) oraz jego relacji zAustralijska gwiazda muzyki pop i aktorka Dannii Minogue (związek ten trwał jednak nieco ponad rok).

Rok 2000 okazał się bardziej opłacalny dla BAR, a Villeneuve zajął siódme miejsce z siedemnastoma punktami w mistrzostwach kierowców, chociaż nigdy nie był wystarczająco szybki, aby stanąć na podium. W tym samym roku Benetton próbował wyrwać go z BAR miliardowym kontraktem na rok 2001, ale kierowca wolał pozostać na miejscu.

W każdym razie, rok 2001 znów był najeżony przeszkodami, ponieważ BAR003 wyraźnie walczył, zwłaszcza w kwalifikacjach. Co gorsza, w marcu doszło do spektakularnej kraksy podczas GP Australii, w wyniku której Kanadyjczyk cierpiał na problemy z plecami, co skompromitowało pierwszą część sezonu, choć udało mu się zdobyć dwa podia w Hiszpanii i Niemczech.częściowo to zrekompensowały.

To jednak nie wystarczyło, aby Villeneuve milczał i nie krytykował samochodu, co doprowadziło do serii nieporozumień, które poważnie zaszkodziły jego relacjom z zespołem. Kanadyjski kierowca, po zwolnieniu całego zespołu, w tym swojego kolegi z Hondy, stoi teraz przed kolejną erą w swoim życiu.

Przez większość sezonu 2004 pozostawał nieaktywny. W 2005 r. dołączył do zespołu Sauber, ale jego najlepszym wynikiem w tym roku było 4. miejsce na torze Imola. W 2006 r. zespół przyjął nazwę BMW Sauber. W połowie sezonu Villeneuve miał poważny wypadek na torze Hockenheimring podczas GP Niemiec: niemiecki zespół skorzystał z okazji i zastąpił go młodym kierowcą testowym.Polski Robert Kubica, który później przez kilka sezonów był kierowcą BMW.

W 2006 r. poślubił Johannę Martinez i przeprowadził się do Szwajcarii, gdzie urodził się jego pierwszy syn, Jules (14 listopada 2006 r.) W czerwcu tego samego roku wydał płytę jako piosenkarz i autor tekstów (i gitarzysta folkowy), napisaną i zaśpiewaną w języku francusko-kanadyjskim.

Po jednym udziale w Le Mans (2007) i kilku w mistrzostwach Nascar (2007-2008), w 2010 roku Villeneuve nawiązał współpracę z włoskim zespołem Durango Ivone'a Pintona, który zgłosił się jako trzynasty zespół na starcie Formuły 1 w 2011 roku. Międzynarodowa Federacja Samochodowa odmówiła Villeneuve-Durango rejestracji, ale zespół i tak postanowił spróbować swoich sił.F1 i rozpoczął negocjacje w sprawie przejęcia istniejącego zespołu.