Biografia - niezdrowe kwiaty

• Dzieciństwo i studia Baudelaire'a
• Podróż zmieniająca życie
• Paryskie życie i miłość do poezji
• Debiut literacki
• Ostatnie lata życia
• Artykuły szczegółowe

Dzieciństwo i studia Baudelaire'a

Charles Baudelaire Urodził się 9 kwietnia 1821 r. w Paryżu, w domu w Quartier Lartin, z drugiego małżeństwa 62-letniego Josepha-Francois, urzędnika w Senacie, z 27-letnią Caroline Archimbaut-Dufays.

Jego matka, po przedwczesnej śmierci męża, poślubia przystojnego podpułkownika, który ze względu na swój chłód i sztywność (a także burżuazyjny szacunek, którym był przepojony), zyska nienawiść pasierbicy. W bolesnym węźle relacji z rodziną, a przede wszystkim z matką, wiele nieszczęścia i egzystencjalnego dyskomfortu, które będą towarzyszyć w życiu pasierba.Baudelaire do końca życia będzie prosił matkę o pomoc i miłość, która w jego przekonaniu nigdy nie zostanie odwzajemniona, przynajmniej jeśli chodzi o intensywność prośby.

W 1833 roku wstąpił do Collège Royal na polecenie swojego ojczyma.

Jednak w krótkim czasie reputacja rozwiązły i lekkomyślny krąży w college'u, aż nieuchronnie dociera do uszu znienawidzonego ojczyma, który ze złości zmusza go do wyruszenia w podróż. Paquebot des Mers du Sud statek, który płynął do Indii.

Podróż zmieniająca życie

Ta podróż ma nieoczekiwany wpływ na Charlesa: zapoznaje go z inne światy i kultury doprowadza go do kontaktu z ludźmi wszystkich ras, sprawiając, że odkrywa wymiar daleki od ciężkiego przyziemna i kulturowa dekadencja obciążenie dla Europy.

Stąd jego wielkie zamiłowanie do egzotyki, to samo, które przesącza się przez strony jego głównego dzieła, słynnego " Kwiaty zła " (można go przeczytać za darmo na stronie Amazon ).

Jednak po zaledwie dziesięciu miesiącach przerwał swoją podróż, aby powrócić do Paryża, gdzie, będąc już pełnoletnim, wszedł w posiadanie spadku po swoim ojcu, co pozwoliło mu żyć przez jakiś czas z dużą swobodą.

Paryskie życie i miłość do poezji

W 1842 roku, po spotkaniu z wielkim poetą, takim jak Gérard de Nerval jest szczególnie blisko Théophile Gautier Symbioza między nimi jest całkowita, a Charles widzi w swoim starszym koledze rodzaj moralnego i artystycznego przewodnika.

Na miłość kobiet zamiast tego, po spotkaniu z mulatem Jeanne Duval W przeciwieństwie do tego, co często zdarza się artystom w tamtych latach, związek jest solidny i trwa długo.

Charles Baudelaire czerpie życiodajną krew z Jeanne, która jest opiekun i kochanek ale także muza nie tylko za to, co dotyczy "erotycznego" i miłosnego aspektu Baudelerowskiej produkcji, ale także za ten intensywnie ludzki ton, który wydobywa się z wielu jego wierszy.

Później będzie kochający i obecny w dręczących chwilach paraliżu, który dotknie poetę.

W międzyczasie życie Baudelaire'a w Paryżu z pewnością nie należy do oszczędnych. Kiedy jego matka odkrywa, że wydał już około połowy majątku ojca, ona, za radą swojego drugiego męża, podejmuje kroki w celu pozyskania kuratora, któremu zostanie powierzone zadanie ostrożniejszego zarządzania resztą spadku. Od tej pory Baudelaire będziezmuszony prosić swojego opiekuna nawet o pieniądze na zakup ubrań.

Debiut literacki

W 1845 r. zadebiutował jako poeta, publikując "Do kreolskiej damy", podczas gdy, aby zarobić na życie, był zmuszony współpracować z czasopismami i gazetami, publikując artykuły i eseje, które później zostały zebrane w dwóch pośmiertnych książkach "Sztuka romantyczna" i "Ciekawostki estetyczne".

W 1848 roku wziął udział w rewolucyjne powstania w Paryżu, podczas gdy w 1857 roku opublikował wspomniane wcześniej "Kwiaty zła", zbiór składający się ze stu wierszy, z wydawcą Poulet-Malassis.

Z literackiego punktu widzenia jest on uważany za przedstawiciela Dekadentyzm .

Objawienie tego Absolutne arcydzieło zaskakuje ówczesną opinię publiczną.

Książka niewątpliwie została zauważona i sprawiła, że o Baudelairze zaczęto mówić, ale zamiast o faktycznym sukcesie literackim, być może trafniej byłoby mówić o skandal i chorobliwa ciekawość .

W następstwie zamieszania i plotek otaczających tekst, książka jest nawet sądzony za niemoralność a wydawca został zmuszony do usunięcia sześciu wierszy.

Praca będzie miała silny wpływ na tzw. przeklęci poeci (zob. szczegółowy artykuł na końcu tekstu).

Charles Baudelaire jest przygnębiony, a jego umysł jest niespokojny.

W 1861 roku podjął próbę samobójstwo .

Ostatnie lata życia

W 1864 roku, po nieudanej próbie przyjęcia do Acadèmie francaise, opuścił Paryż i udał się do Brukseli, ale pobyt w belgijskim mieście nie zmienił jego trudnych relacji z burżuazyjnym społeczeństwem.

Chory, szukał ulgi w haszyszu, opium i alkoholu; doznał dwóch udarów, w 1866 i 1867 roku; ostatni spowodował długą agonię i paraliż.

Baudelaire zmarł w Paryżu 31 sierpnia 1867 roku w wieku zaledwie 46 lat.

Te doświadczenia i chęć ucieczki od rzeczywistości zainspirowały "Sztuczne raje", również opublikowane w "annus horribilis" 1861 roku.

Jego ciało zostało pochowane na cmentarzu Montparnasse, wraz z matką i znienawidzonym ojczymem.

Dopiero w 1949 r. francuski Sąd Kasacyjny zrehabilitował pamięć i twórczość Baudelaire'a.

Artykuły szczegółowe

• Korespondencje: tekst i analiza wiersza
• Przeklęci poeci: kim byli (podsumowanie)