Biografia - Twardy, hollywoodzki mit

Twarz, która była pejzażem. Twarz tak interesująca i nieregularnie piękna, że nawet jeśli oceniona jako pozbawiona wyrazu, nigdy nie znudziło się na nią patrzeć, tak jak stojąc przed fascynującym spektaklem natury. Wciąż, ale wciąż fascynujące. W każdym razie oczy "nocnego mściciela" Bronsona nigdy nie zostaną zapomniane przez nikogo, zwłaszcza po obejrzeniu tego, coSmutek można wyrazić filmami takimi jak "Pewnego razu na Zachodzie" naszego Sergio Leone.

Jednak etykieta pozbawionego wyrazu, zimnego oprawcy bezbronnych (w filmach, to znaczy), po zagraniu w słynnej sadze "Nocny strażnik", przylgnęła do niego jak koszmar.

Niektórzy posunęli się nawet do dyskomfortu związanego ze zwykłymi kategoriami politycznymi: oskarżyli go, wraz z reżyserem, o reakcjonizm. Prywatna sprawiedliwość, nawet jeśli tylko na dużym ekranie, była nie do pomyślenia, więc dobry Charles Bronson przez lata był oskarżany o "prawicowość".

Miłośnicy kina pamiętają go jednak z zupełnie innych filmów.

Charles Dennis Buchinsky (to jego prawdziwe i trudne do zapamiętania nazwisko) urodził się 3 listopada 1921 r. (a nie 1922 r., jak twierdzą niektóre biografie) w Ehrenfeld w Pensylwanii, jako jedenaste z piętnaściorga dzieci litewskich imigrantów. Jego ojciec jest górnikiem; sam Charles pracuje przez długi czas w kopalni węgla w Pensylwanii, zanim jego twarda twarz odniesie sukces, po ogromnych poświęceniach, abyukończył szkołę średnią, aby zaistnieć w hollywoodzkim systemie gwiazd.

Powołany do wojska, walczył jak inni jego rówieśnicy w II wojnie światowej. Po zakończeniu konfliktu zdecydował się na studia teatralne w Filadelfii, gdzie jak obsesjonat ciężko pracował nad podstawami aktorstwa.

W latach 60. i 70. Charles Bronson stał się, wraz z Clintem Eastwoodem i Stevem McQueenem, gwiazdą amerykańskiego kina akcji. Po raz pierwszy zyskał rozgłos w "Siedmiu wspaniałych", ale szczyt popularności osiągnął, jak już wspomniano, w "The Night Teller", filmie tak udanym, że miał dać początek prawdziwej serii.

W Europie zasłynął niezwykłym, epickim "Pewnego razu na Zachodzie", arcydziełem mistrza Sergio Leone z 1968 roku.

W 1971 roku zdobył Złoty Glob jako "najpopularniejszy aktor na świecie".

Jego życie miłosne było bardzo intensywne. Żenił się trzykrotnie: pierwszy raz z Harriet Tendler, w 1949 roku, z którą miał dwoje dzieci i z którą rozwiódł się po osiemnastu latach. Drugi raz z aktorką Jill Ireland, w 1968 roku, z którą miał kolejnego syna i z którą adoptował małą dziewczynkę.

Następnie Jill Ireland zachorowała na raka, umierając w 1990 r. Po raz trzeci Bronson pojął za żonę młodą Kim Weeks w 1998 roku.

Oto krótki przegląd jego innych filmów: zagrał w "Sacred and Profane", a po wspomnianym już "kultowym" "The Magnificent Seven", wystąpił także w "The Great Escape" w 1963 roku.

W 1967 roku zagrał w kolejnym pamiętnym tytule, "The Dirty Dozen".

Wciąż jednak pamięta się jego kamienną twarz w takich filmach jak "Dwóch brudnych drani", "Czerwone słońce", "Chato", "Zawód zabójca" i "Joe Walachi - Tajemnice La Cosa Nostra".

Charles Bronson, od dawna cierpiący na chorobę Alzheimera i walczący z zapaleniem płuc, które zmusiło go do położenia się w łóżku w Los Angeles Cedars-Sinai Medical Center, zmarł 30 sierpnia 2003 roku w wieku 81 lat.