Biografia - poza ekranem

Debra Winger urodziła się 16 maja 1955 roku w Cleveland (Ohio, USA).

Urodzona 17 maja 1955 roku w mieście Cleveland w stanie Ohio (USA), Debra Winger wyemigrowała z rodziną do słonecznej Kalifornii, gdy miała zaledwie sześć lat. Cleveland miało wówczas wysoki wskaźnik przestępczości, więc Wingerowie postanowili szukać szczęścia gdzie indziej. Jako dziewczynka Debra uczęszczała do szkoły średniej, ale po jej ukończeniu przeniosła się na kilka lat do Izraela, gdziezgodnie z prawem jest również powołany do odbycia służby wojskowej (trwającej trzy lata!).

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych studiowała w szkole teatralnej i, aby zadebiutować jako aktorka filmowa, przyjęła karierę kaskaderki, zastępując inne uznane aktorki w najbardziej niebezpiecznych scenach. I to właśnie jako kaskaderka Debra prawie zginęła w poważnym wypadku na planie. Minęło kilka miesięcy, a po wyzdrowieniu po wyczynie kaskaderskim Debra została zmuszona do zrobienia sobie przerwy.W końcu wylądowała w telewizji, gdzie wzięła udział w kilku programach. Pojawiła się także w niewielkich rolach w kilku serialach telewizyjnych, z których wiele niestety nigdy nie było dystrybuowanych we Włoszech; jednak niektórzy mogą ją pamiętać w roli "Wonder Girl" u boku "Wonder Woman" (w serialu telewizyjnym o tej samej nazwie).

Z silnym temperamentem i charakterem, zostawił za sobą złe czasy kontuzji i ostatecznie zadebiutował w swoim pierwszym filmie (również nigdy nie wydanym we Włoszech), zatytułowanym "Slumber Party 57" w 1977 roku.

W 1978 roku zyskał rozgłos niewielką rolą w objeżdżającym cały świat filmie muzycznym "Thank God it's Friday" w reżyserii Roberta Klane'a, nobilitowanym obecnością takich sław jak Jeff Goldblum, słynny zespół muzyczny "The Commodores", czy ówczesna królowa muzyki disco Donna Summer (za piosenki na ścieżce dźwiękowej została zresztą nagrodzona Oscarem).

W 1979 roku Debra Winger zagrała w filmie "Pocałunki z Paryża" w reżyserii Willarda Huycka, a rok później (1980) wyszła za mąż za aktora Timothy'ego Huttona. Podczas ich małżeństwa urodziła się córeczka, której nadali imię Noah. W tym samym roku zagrała główną rolę kobiecą u boku Johna Travolty w dramacie filmowym "Miejski kowboj" w reżyserii Jamesa Bridgesa, a w 1981 roku wystąpiła w filmachRichard Gere w dramacie "Oficer i dżentelmen" w reżyserii Taylora Hackforda, gdzie otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej.

W 1982 roku ponownie zagrała u boku Jacka Nicholsona i Shirley MacLaine w poruszającym "Pragnieniu czułości" (reż. James L. Brooks), za co otrzymała drugą nominację do Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej.

Stając się już wielką aktorką, zagrała inne bardzo dobre role, takie jak ta w filmie fabularnym "Niebezpiecznie razem" (obok Roberta Redforda), delikatnym "Zdarzyło się w raju" lub siarczystej "Czarnej wdowie", obok ikony takiej jak Theresa Russell.

Ze względu na sukcesy kasowe, gdy jej nazwisko pojawia się na liście, Debra Winger jest zasypywana prośbami o role. W kolejnych latach widzimy ją w centrum wielu tytułów: "Zdradzona", "Opuszczona", "Cudowna wyprzedaż", "Niebezpieczna kobieta", "Podróż do Anglii" (trzecia nominacja do Oscara) z Anthonym Hopkinsem oraz "Zapomnieć o Paryżu", którego jest także reżyserką.

Po tej imponującej serii świetnych filmów Debra Winger zaskoczyła jednak wszystkich, odchodząc z kina w wieku zaledwie czterdziestu lat

W 1996 roku rozstała się z Timothym Huttonem i ponownie wyszła za mąż za aktora i reżysera Harlissa Howarda, z którym miała jeszcze dwoje dzieci. Na Festiwalu Filmowym w Locarno w 2001 roku aktorka, która jest bardzo zamknięta w sobie i nie przepada za życiem towarzyskim, pojawiła się ponownie jako sędzia, udzielając wywiadu na temat fałszywego, pozłacanego świata Hollywood i jego skorumpowanego systemu gwiazd.

Z jej wypowiedzi wynika również, że środowisko próbowało wyeliminować ją zawodowo. Mając dość takiego traktowania, Winger "na razie" przestała być aktorką, dodając, że odrzuciła oferty pracy również z powodu braku dobrych scenariuszy.

Nieśmiało poświęciła się także pracy producenckiej: oprócz krótkometrażówki swojego zaledwie 14-letniego syna, wyprodukowała pierwszy film swojego męża Arlissa Howarda, "Big Bad Love" (2001), oparty na opowiadaniu Larry'ego Browna.

W 2003 roku pojawił się w epizodzie w dramacie sportowym "Radio" w reżyserii Michaela Tollina, a rok później wystąpił w filmie dramatycznym "Eulogy" w reżyserii Michaela Clancy'ego.

W 2005 roku zagrała w filmie telewizyjnym "Dawn Anna" oraz jako aktorka charakterystyczna w filmie telewizyjnym "Sometimes in April". Trzy lata później, w 2008 roku, pojawiła się w epizodzie (w roli Abby) w dramacie "Rachel wychodzi za mąż" w reżyserii Jonathana Demme'a. W 2010 roku zagrała w jednym z odcinków serialu telewizyjnego "Law & Order".