Biografia

• Początki
• Sukces "Nikt nie może mnie osądzać
• Złote lata: druga połowa lat sześćdziesiątych XX wieku
• Caterina Caselli w latach siedemdziesiątych
• Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte
• Nowe tysiąclecie

Caterina Caselli to włoska artystka, która ma za sobą bardzo długą karierę: od piosenkarki po producentkę nagrań, odniosła wiele sukcesów muzycznych. Była także aktorką i prezenterką telewizyjną. Więcej o niej dowiemy się z tej krótkiej biografii.

Caterina Caselli w 2021 r.

Początki

Caterina Caselli Urodził się 10 kwietnia 1946 roku w Modenie. Jego dzieciństwo naznaczyło tragiczne wydarzenie: miał zaledwie 14 lat, kiedy jego ojciec popełnił samobójstwo, pozostawiając żonę - dziewiarkę - i dwie córki. Był rok 1960.

Caterina poświęciła się muzyce jako ujściu i pasji: po początkowym stażu, podczas którego gra na gitarze basowej z kilkoma zespołami, które odcisnęły swoje piętno na salach tanecznych Emilii, w wieku siedemnastu lat uczestniczył w Konkurs Castrocaro "New Voices", docierając do półfinału.

Została zauważona przez producenta Alberto Carischa i podpisała kontrakt z wytwórnią, którą założył kilka lat wcześniej: mediolańską MRC.

W ten sposób nagrał swój pierwszy singiel "Silly / I phone you every night": choć został zaprezentowany podczas "La fiera dei sogni" - programu telewizyjnego prowadzonego przez Mike Bongiorno - nie osiąga pożądanego sukcesu.

Caterina Caselli, okładka Płyta 45 obr. "I phone you every night / Silly" (1964)

W następnym roku Catherine podpisała umowę z CGD W "Cantagiro" zasłynął utworem "Sono qui con voi", włoską wersją piosenki Them "Baby please don't go".

Płyta 45 rpm została wydana wraz z innym utworem "La ragazza del Piper".

Sukces "Nikt nie może mnie osądzać

Prawdziwy sukces dla Cateriny Caselli przyszedł dopiero w 1966 roku, kiedy to Adriano Celentano Postanowił zaprezentować się na festiwalu w Sanremo z utworem "Il ragazzo della via Gluck" zamiast "Nessuno mi può giudicare". Ta ostatnia piosenka została przygotowana specjalnie dla niego, ale następnie powierzono ją Caterinie Caselli, która zaśpiewała ją w konkursie w duecie z Gene Pitneyem.

Ciekawostka Początkowo piosenka miała mieć rytmiczną podstawę tanga; Caterina odmówiła i pozwolono jej zmienić muzykę.

Z tej właśnie okazji młody wykonawca z Emilii stał się dla wszystkich Złoty hełm Pseudonim pochodzi od fryzury blond bob, zaprojektowanej specjalnie dla niej przez stylistów Vergottini, niezbyt zawoalowanego hołdu złożonego Beatlesi Od tego czasu przydomek ten będzie jej towarzyszył do końca kariery.

Ariston został wygrany przez Gigliola Cinquetti e Domenico Modugno z "Boże, jak ja Cię kocham"; jednak to właśnie Nikt nie może mnie osądzać "wspinając się na listy sprzedaży, z ponad milion egzemplarzy sprzedany.

Piosenka utrzymywała się na szczycie list przebojów przez dziewięć tygodni z rzędu i umożliwiła Caterinie Caselli osiągnięcie natychmiastowego sukcesu.

Również z tego powodu została wezwana przez Ettore Maria Fizzarottiego do nakręcenia tytułowego filmu "Nikt nie może mnie osądzać", w którym zagrała obok Gino Bramieriego, Nino Taranto i Laury Efrikian.

Sława Catherine i piosenki wykracza poza granice kraju, docierając aż do Hiszpanii (z "Ninguno me puede juzgar" ) i we Francji (z "Baisse un peu la radio który jest również nagrywany przez Dalida ).

Złote lata: druga połowa lat sześćdziesiątych XX wieku

Następnie nagrał "Tutto nero", cover piosenki zespołu Rolling Stones "Pomaluj to na czarno".

W tym samym roku, 1966, wygrał Festivalbar z piosenką "Perdono" (Przebaczenie); podczas gdy z "L'uomo d'oro", kolejną stroną 45 rpm, wziął udział w "Un disco per l'estate", gdzie zajął czwarte miejsce.

Fizzarotti ponownie wezwał ją do przetłumaczenia "Forgiveness" na film, musicarello, w którym wciąż występują Laura Efrikian i Nino Taranto, a także Fabrizio Moroni.

Wkrótce potem, również w 1966 r., ukazały się dwa albumy, z których pierwszy to "Caterina meets the We Five". pierwsze 33 rpm dzielony z brytyjskim zespołem, który zdobył sławę dzięki "You were on my mind".

Następnie " Złoty hełm ', 33 rpm zawierający "You Can Make Me Cry" (cover "I Put a Spell on You" Screamin' Jay Hawkinsa) i "It's the Rain That Goes".

Caterina Caselli powróciła do Sanremo w 1967 roku z utworem "Il cammino di ogni speranza", zaprezentowanym w duecie z Sonnym &em Cher Oferuje również "I'm a liar", cover piosenki Monkees "I'm a believer".

Caterina prowadzi program "Diamoci del tu" w telewizji, wraz z Giorgio Gaber i wydała tytułowy album (jej trzeci), a następnie zagrała w "Io non protesto, io amo", filmie muzycznym z Mario Girottim (przyszły Terence Hill ), Tiberio Murgia i Livio Lorenzon.

Był częścią obsady filmu "When I Say I Love You" z 1967 roku, w którym wystąpili m.in, Jimmy Fontana , Lucio Dalla , Enzo Jannacci e Tony Renis .

Wtedy ma to wpływ:

• "Il volto della vita", który umożliwił jej triumf w Cantagiro;
• "Together with you I'm no longer with you", napisany przez Paolo Conte ;
• "L'orologio", z którym wziął udział w "Un disco per l'estate".

W 1968 r. zagrał w filmie "Non ti scordar di me" Enzo Battaglii, który był zapowiedzią jego powrotu do Sanremo z "Il gioco dell'amore", wykonywanym z Johnny Dorelli Jego "One Hundred Days" został wykorzystany jako podkład muzyczny do "The Brain", francuskiego filmu Gerarda Oury'ego z 1969 roku.

Caterina Caselli w latach siedemdziesiątych

Rok 1970 jest rokiem przełom zarówno w życiu, jak i w karierze: po udziale w Sanremo wraz z Nino Ferrerem z "Re di cuori" i wykonaniu "Spero di svegliarmi presto" na "Un disco per l'estate", modeńska piosenkarka panna młoda w czerwcu z synem Ladislao Sugara, Piero Sugar odpowiedzialny za wytwórnię płytową o tej samej nazwie.

Od tego momentu jego aktywność piosenkarska stawała się coraz rzadsza: po "Viale Kennedy", zaprezentowanym w Canzonissima powrócił na scenę Ariston w 1971 roku z utworem "Ninna nanna (cuore mio)" wraz z Dik Dik.

W tym samym czasie została matką Filippo Sugar .

W następnym roku Catherine zaprezentowała LP "Caterina Caselli składający się z okładek utworów autorstwa Louis Armstrong Bill Withers, Harry Nilsson i wielu innych wykonawców.

W latach 70. wykonała również "The Wings of Youth", zaprezentowany w Wenecji na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Lekkiej, oraz "A Dream of My Own", do którego tekst skomponował były członek zespołu, a także "A Dream of My Own". Puchatek Valerio Negrini.

Album "Primavera", wyprodukowany przez Giancarlo Lucariello, pochodzi z 1974 roku: zawiera bardzo wyrafinowane aranżacje z orkiestrą i fortepianem, ale został przyjęty zdecydowanie chłodno przez publiczność.

Oficjalne odejście ze sceny miało miejsce w 1975 roku, po "Una grande emozione", jego własnym programie telewizyjnym i albumie z własnym tytułem.

Caterina Caselli na zdjęciu z 2021 roku

Od tej pory Caterina Caselli na przemian jest matką i kobietą. producent nagrań ; jego etykieta nazywa się Słuchanie i została założona w 1977 roku.

Nie gardzi okazjonalnymi kolaboracjami wokalnymi, na przykład z Pierangelo Bertoli w "L'Erminia teimp adree", czy z Dario Baldanem Bembo w "Falò".

Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte

Jej wytwórnia płytowa została zamknięta w 1982 roku, ale działalność Cateriny Caselli i tak była kontynuowana, najpierw z CGD, a następnie z Sugar Music.

Caterina Caselli powróciła do Sanremo w 1990 roku, śpiewając "Bisognerebbe non pensare che a te": był to nawias, który wkrótce się skończył. Zamiast tego kontynuowała swoją działalność jako łowca talentów To ona odkryła w sobie liczne talenty, między innymi:

• Giuni Russo;
• Andrea Bocelli;
• Paolo Vallesi;
• Elisa Toffoli;
• Avion Travel;
• Negramaro;
• Gerardina Trovato;
• Malika Ayane;
• Gazosa;
• Raphael Gualazzi.

Nowe tysiąclecie

Po krótkim wypadzie do świata kina w 1997 roku z "Tutti giù per terra", komedią Davide Ferrario, w której Caterina gra ciotkę głównego bohatera Valerio Mastandrea W 2009 roku wziął udział w projekcie "Artisti uniti per l'Abruzzo", nagrywając wraz z 56 innymi włoskimi piosenkarzami utwór "Domani 21/04.09", z którego dochód został przekazany na rzecz osób dotkniętych trzęsieniem ziemi w L'Aquila.

Powrócił do śpiewania na żywo na scenie 25 czerwca 2012 r., kiedy zaśpiewał "Insieme a te non ci sto più" na "Koncercie dla Emilii" w Bolonii: tym razem również, aby wesprzeć ludzi, którzy musieli poradzić sobie z trzęsieniem ziemi.

Pod koniec 2021 roku, po wielu latach nieobecności na scenie, powróciła do telewizji jako gość programu Fabio Fazio a Jaka jest pogoda? możliwość porozmawiania o swoim nowym film biograficzny zatytułowany "Caterina Caselli - A Life 100 Lives". (reżyseria Renato De Maria).

Caterina Caselli