Biografia - Między komedią a dramatem

• Początki w teatrze
• Małżeństwo z Margaret Mazzantini
• Aktor w telewizji
• Sergio Castellitto w kinie
• Lata 90
• Lata 2000
• Lata 2010-2020

Początki w teatrze

Sergio Castellitto urodził się w Rzymie 18 sierpnia 1953 roku w rodzinie, której korzenie geograficzne sięgają miasta Campobasso. Sergio studiował aktorstwo w Narodowej Akademii Sztuki Dramatycznej, ale nie ukończył studiów. Zadebiutował w teatrze w bardzo młodym wieku i był reżyserowany przez ważnych reżyserów; wśród nich byli Luigi Squarzina i Aldo Trionfo (IlCandelaio, 1981) i Enzo Muzii (Girotondo da Schnitzler, 1985).

Małżeństwo z Margaret Mazzantini

W wieku 34 lat, w 1987 roku, zawarł związek małżeński ze swoim kolegą Margaret Mazzantini Sergio i Margaret poznali się podczas wystawiania "Trzech sióstr" Antoniego Czechowa: para urodzi czwórkę dzieci. W ślady aktora, a także reżysera pójdą Pietro Castellitto (urodzony w 1991 roku).

W latach 90. Sergio Castellitto odniósł sukces w udanej sztuce Neila Simona "Barefoot in the Park" (1994) oraz w sztuce "Recital on Derek Jarman" (1995).

Sergio z Margaret Mazzantini

Jego debiut jako reżysera teatralnego miał miejsce w 1996 roku ze sztuką "Manola", napisaną i wykonaną przez Margaret Mazzantini i Nancy Brilli.

Nadal jako reżyser, ale także jako performer, w 2004 roku wystawił kolejny tekst swojej żony, zatytułowany "Zorro".

Aktor w telewizji

Jego debiut telewizyjny miał miejsce w 1982 roku, ale to od połowy lat 80. obecność Sergio Catellitto stała się stała: odniósł wielki sukces publiczny w serialu "Un cane sciolto", wyreżyserowanym przez Giorgio Capitani.

Jego doskonałe interpretacje wielkich włoskich osobistości, takich jak Fausto Coppi (1995), Don Lorenzo Milani (1997), Ojciec Pio (2000) i Enzo Ferrari (2003) wzbudzają wielkie emocje.

W 2004 roku doświadczył również głośnej klapy, gdy zagrał komisarza Maigreta w telewizji.

Sergio Castellitto w kinie

Jako aktor filmowy zadebiutował w 1981 roku, grając marginalną rolę dodatkową w "Tre Fratelli" (Trzej bracia) Francesco Rosiego; po tym nastąpił szereg filmów, w których Sergio Castellitto zagrał role drugoplanowe, a następnie dał się poznać jako protagonista w kilku pierwszych dziełach młodych reżyserów; jednym z jego najlepszych występów był "Sembra morto... ma è solo svenuto" (1985) Felice Fariny, w którym zagrałCastellitto napisał również temat i współpracował przy scenariuszu.

Publiczność doceniła go w komediach "Piccoli equivoci" (1989) Ricky'ego Tognazziego i "Stasera a casa di Alice" (1990) Carlo Verdone'a. Nie gardzi też rolami zaangażowanymi, takimi jak "La carne" Marco Ferreriego i "L'ora di religione" Carlo Verdone. Marco Bellocchio Bardzo poszukiwany za granicą, pracuje z pewną ciągłością we Francji.

Lata 90

Jego najlepsze filmy z lat 90. to "Il grande cocomero" (1993) Franceski Archibugi i "L'uomo delle stelle" (1995) Giuseppe Tornatore, za który otrzymał dwie nagrody Nastri d'Argento.

Debiut reżyserski Jego pierwszym filmem była groteskowa komedia zatytułowana "Libero Burro", która została wydana w 1999 roku, ale wygrał David di Donatello za "Non ti muovere", film z 2004 roku oparty na powieści Margaret Mazzantini o tym samym tytule, który wyreżyserował i napisał scenariusz Sergio Castellitto.

Lata 2000

W 2006 roku powrócił do aktorstwa w reżyserii Marco Bellocchio w filmie "Il regista di matrimoni"; w tym samym roku po raz pierwszy pracował z Giannim Amelio w filmie "La stella che non c'è".

Międzynarodowe produkcje filmowe obejmują jego udział w filmie "Opowieści z Narnii: Książę Kaspian" (2008) w roli króla Miraza, antagonisty młodego Kaspiana (Castellitto faktycznie mieszkał w przeszłości w mieście Narni, w Umbrii, starożytnej Narnii Rzymian, z której Clive Staples Lewis, autor powieści, na której oparty jest film, zaczerpnął inspirację dla nazwy).jego pracy).

Sergio Castellitto

Lata 2010-2020

Jego filmy kinowe z lat 2010-2020 to między innymi "Włosi" (reż. Giovanni Veronesi, 2009), "Tris di donne e abiti nuziali" (reż. Vincenzo Terracciano, 2009), "Questione di punti di vista" (reż. Jacques Rivette, 2009), "Alza la testa" (reż. Alessandro Angelini, 2009), "La bellezza del somaro" (reż. Alessandro Angelini, 2010), "Venuto al mondo" (reż. Alessandro Angelini, 2012), "Una famiglia perfetta".(2012, reż. Paolo Genovese), "La buca" (2014), "Piccoli crimini coniugali" (2017, reż. Alex Infascelli), "Fortunata" (jego reżyseria, 2017), "Il tuttofare" (2018), "Il talento del calabrone" (2020), "Il cattivo poeta" (2020, w którym gra Gabriele D'Annunzio).

W 2021 roku jego nowy film pt. Materiał emocjonalny "wyreżyserowany przez niego i w którym występuje u boku Matilda De Angelis .

W 2023 roku gra w Generał Dalla Chiesa w filmie fabularnym "Nasz Generał - Powrót".