بیوگرافی • از کمدی تا هنر دراماتیک

• آغاز در تئاتر
• ازدواج با مارگارت مازانتینی
• بازیگر تلویزیون
• سرجیو کاستلیتو در سینما
• دهه 90
• دهه 2000
• سالهای 2010-2020

اولین حضور او در تئاتر

سرجیو کاستلیتو در 18 اوت 1953 در رم در خانواده ای متولد شد که منشاء جغرافیایی آنها از شهر کامپوباسو است. سرجیو در آکادمی ملی هنرهای دراماتیک بازیگری می خواند، اما کار خود را کامل نمی کند. او در جوانی اولین حضور خود را در تئاتر انجام داد و توانست توسط کارگردانان مهمی کارگردانی شود. لوئیجی اسکوارزینا و آلدو تریونفو (Il Candelaio، 1981) و انزو موزیی (Girotondo da Schnitzler، 1985) از جمله آنها هستند.

ازدواج با مارگارت مازانتینی

در سن 34 سالگی در سال 1987 با همکارش مارگارت مازانتینی ازدواج کرد. سرجیو و مارگارت به مناسبت روی صحنه بردن "سه خواهر" اثر آنتون چخوف با یکدیگر ملاقات کرده بودند: این زوج چهار فرزند به دنیا خواهند آورد. به دنبال بازیگر و همچنین کارگردان، پیترو کاستلیتو (متولد 1991) خواهد بود.

در دهه 90، سرجیو کاستلیتو با کمدی موفق نیل سایمون "پابرهنه در پارک" (1994) و در نمایشنامه "رسیتال روی درک جارمن" (1995) به موفقیت های خوبی دست یافت.

سرجیو با مارگارت مازانتینی

اولین بازی به عنوانکارگردانی تئاتر در سال 1996 با قطعه "مانولا" به نویسندگی و اجرای مارگارت مازانتینی و نانسی بریلی روی می‌دهد.

دوباره به عنوان کارگردان و همچنین مترجم، در سال 2004 نمایشنامه دیگری از همسرش را با عنوان "زورو" روی صحنه برد.

بازیگر تلویزیون

اولین بازی تلویزیونی در سال 1982 انجام شد، اما از اواسط دهه 80 بود که حضور سرجیو کاتلیتو ثابت شد: او در سریال "A" به موفقیت بزرگی در میان مردم دست یافت. سگ حل شد» به کارگردانی جورجیو کاپیتانی.

تفاسیر عالی او از شخصیت های بزرگ ایتالیایی مانند فائوستو کوپی (1995)، دون لورنزو میلانی (1997)، پادره پیو (2000) و انزو فراری (2003) احساسات بزرگی را بر می انگیزد.

او همچنین در سال 2004 هنگامی که در تلویزیون نقش کمیسر مایگر را بازی کرد، یک شکست هیجان انگیز را تجربه کرد.

سرجیو کاستلیتو در سینما

به‌عنوان یک بازیگر سینما اولین بازی خود را در سال 1981 با بازی در نقشی حاشیه‌ای در «سه برادر» ساخته فرانچسکو رزی انجام داد. پس از آن سرجیو کاستلیتو نقش‌های فرعی را برعهده داشت تا پس از آن در برخی از اولین آثار ساخته شده توسط کارگردانان جوان به عنوان قهرمان داستان مورد توجه قرار گیرد. یکی از بهترین بازی‌های او این است که در «به نظر می‌رسد مرده است... اما او فقط از حال رفته است» (1985) ساخته فلیس فارینا، که کاستلیتو نیز داستان آن را نوشت و در فیلمنامه همکاری کرد.

مردم عام از او در کمدی های "Piccoli equivoci" (1989)، اثر ریکی توگنازی، و«امشب در خانه آلیس» (1990)، اثر کارلو وردونه. او نقش‌های پرمخاطره‌ای مانند «La carne» اثر مارکو فرری و «L'ora di مذهب» اثر Marco Bellocchio را نادیده نمی‌گیرد. او که در خارج از کشور تقاضای زیادی دارد، با تداوم خاصی در فرانسه کار می کند.

دهه 90

بهترین فیلم های او در دهه 90 «Il grande cocomero» (1993)، ساخته فرانچسکا آرچیبوگی و «L'uomo delle stelle» (1995)، ساخته جوزپه تورناتوره هستند. دو جایزه Nastri d'Argento را برای او به ارمغان آورد.

اولین کارگردانی او در پرده بزرگ تحسین زیادی برانگیخت: اولین فیلم او یک کمدی گروتسک با عنوان "Libero Burro" بود که در سال 1999 در سینماها اکران شد. در عوض او برنده شد. یک دیوید ساخته دوناتلو برای «حرکت نکن»، فیلمی محصول 2004 بر اساس رمانی همنام از مارگارت مازانتینی، که سرجیو کاستلیتو کارگردانی و فیلمنامه آن را می نویسد.

دهه 2000

در سال 2006 به کارگردانی مارکو بلوکیو در فیلم "مدیر عروسی" به بازیگری بازگشت. در همان سال برای اولین بار با جیانی آملیو در فیلم La stella che non c'è کار کرد.

از تولیدات بین المللی فیلم به حضور او در فیلم "سرگذشت نارنیا: شاهزاده کاسپین" (2008) در نقش شاه میراز، آنتاگونیست جوان کاسپین (کاستلیتو در واقع در شهرداری نارنی زندگی می کرد) اشاره می کنیم. در گذشته، در اومبریا، نارنیا باستانی رومیان که از آن کلایو استیپلز لوئیس، نویسندهرمانی که فیلم از آن ساخته شده است، از نام اثر او الهام گرفته شده است).

سرجیو کاستلیتو

سال های 2010-2020

از فیلم های او در سینما در سال های 2010-2020 به "ایتالیایی ها" اشاره می کنیم. (به کارگردانی جیووانی ورونزی، 2009)، "تریس زنان و لباس های عروسی" (به کارگردانی وینچنزو تراچیانو، 2009)، "پرسش از نقطه نظرها" (کارگردان ژاک ریوت، 2009)، "سرت را بلند کن" (کارگردانی) نوشته الساندرو آنجلینی، 2009)، «زیبایی الاغ» (به کارگردانی او، 2010)، «ونوتو آل موندو» (به کارگردانی او، 2012)، «خانواده کامل» (2012، اثر پائولو ژنووز)، « سوراخ» (2014)، «جنایت های کوچک زناشویی (2017، اثر الکس اینفاسلی)، «فورتوناتا» (به کارگردانی او، 2017)، «آدم دستی» (2018)، «استعداد هورنت» (2020)، « شاعر بد" (2020 که در آن نقش گابریل دآنونزیو را بازی می کند).

در سال 2021 فیلم جدید او " مواد احساسی " به کارگردانی او و در آن اکران خواهد شد. در کنار ماتیلدا دی آنجلیس .

در سال 2023 او نقش ژنرال دالا کیزا را در داستان "ژنرال ما - بازگشت" بازی می کند.