بیوگرافی • سینما، بهشت ​​و ستارگان

کارگردان مشهور جهان، همواره با تعهد مدنی خود و برخی فیلم های بسیار شاعرانه که موفقیت قابل توجهی در بین مردم داشته اند، شناخته می شود. تورناتوره متولد 27 مه 1956 در باقریه، روستای کوچکی در نزدیکی پالرمو است و همواره جذب بازیگری و کارگردانی بوده است. او تنها در شانزده سالگی به صحنه بردن آثار غول هایی مانند پیراندلو و دی فیلیپو در تئاتر می پردازد. در عوض چندین سال بعد با تجربه هایی در عرصه تولید مستند و تلویزیونی به سراغ سینما رفت.

او با آثار بسیار قابل توجهی اولین حضور خود را در این عرصه انجام داد. مستند او «اقلیت‌های قومی در سیسیل» از جمله در جشنواره سالرنو برنده جایزه شد، در حالی که برای رای محصول مهمی مانند «خاطرات گوتوزو» را ساخت. ما همچنین، دوباره برای رای، برنامه‌هایی مانند «پرتره یک دزد - ملاقات با فرانچسکو رزی» یا کاوش‌های متعهد در واقعیت‌های روایی مختلف ایتالیایی مانند «نویسندگان و سینمای سیسیلی: ورگا، پیراندلو، برانکاتی و سیاسیا» را مدیون او هستیم.

در سال 1984 در اجرای "صد روز در پالرمو" با جوزپه فرارا همکاری کرد و هزینه ها و مسئولیت تولید را نیز به عهده گرفت. در واقع او رئیس تعاونی تولیدکننده فیلم و همچنین نویسنده و کارگردان واحد دوم است.دو سال بعد او اولین بازی خود را با amaro "Il camorrista" انجام داد، که در آن چهره سایه دار یک جهان اموات ناپلی (آزادانه با الهام از زندگی کوتولو) مشخص شده است. موفقیت، چه عمومی و چه بحرانی، دلگرم کننده است. این فیلم همچنین برنده روبان نقره ای برای اولین کارگردانی شد. در راه او فرانکو کریستالدی، تهیه کننده معروف اتفاق می افتد، که تصمیم می گیرد کارگردانی فیلمی را که انتخاب می کند به او بسپارد. به این ترتیب «Nuovo cinema Paradiso» متولد شد، موفقیتی چشمگیر که تورناتوره را به سیستم ستارگان بین‌المللی نشان می‌دهد، علی‌رغم این واقعیت که کارگردان قطعاً از آن دسته‌ای نیست که دوست دارد به عنوان یک شخصیت ظاهر شود.

در هر صورت، درباره فیلم بسیار صحبت می شود و از قبل از تولد دوباره سینمای ایتالیا، مقایسه های ناراحت کننده و سوابق درخشان صحبت می شود. پس از اکران‌ها و برش‌های ناخوشایند، این فیلم برنده جایزه در جشنواره کن و اسکار بهترین فیلم خارجی شد. علاوه بر این، این فیلم به پربیننده ترین فیلم خارجی در بازار آمریکا در سال های اخیر تبدیل شده است. در این مرحله، نام او تضمینی برای کیفیت است، اما حتی اگر ترس از دور دوم، جایی که منتقدان در دروازه منتظر او هستند، اجتناب ناپذیر باشد.

در سال 1990 نوبت به فیلم بلند شاعرانه دیگری رسید که «همه خوب هستند» (سفر پدر سیسیلی به سوی فرزندانش که در سراسر شبه جزیره پراکنده شده اند) که توسط ماسترویانی در یکی از آخرین فیلم هایش تفسیر شد.تفاسیر از طرف دیگر، سال بعد در فیلم جمعی "به خصوص یکشنبه" شرکت کرد که برای آن قسمت "Il cane blu" را فیلمبرداری کرد.

در سال 1994 او "یک رسمیت ناب" را در مسابقه کن فیلمبرداری کرد. این سبک در مقایسه با فیلم های قبلی به شدت تغییر می کند و همچنین از دو ستاره بین المللی، کارگردان رومن پولانسکی (در نقش غیرمعمول بازیگر) و ژرار دوپاردیو استفاده می کند. داستان لحن شاعرانه و الهام‌بخش داستان‌های قبلی را از دست داده است و در عوض آزاردهنده و غیرعادی می‌شود.

سال بعد او به عشق قدیمی خود بازگشت: مستند. در واقع، این ابزاری است که به او امکان می‌دهد مضامین و موضوعاتی را که از فیلم‌های مخاطب عام منع شده‌اند و ناگزیر مشمول معیارهای تجاری هستند، بررسی کند. از سوی دیگر، "صفحه سه پر" تلاشی است برای گفتن سیسیل توسط یکی از حساس ترین و توجه ترین پسرانش.

از سال 1995 "L'uomo delle stelle" است، شاید فیلمی که در بین آثار او بیشترین استقبال را داشته است. سرجیو کاستلیتو نقش یک «دزد رویاها» را بازی می‌کند، در حالی که فیلم برنده جایزه دیوید دی دوناتلو برای کارگردانی و روبان نقره‌ای برای همان بخش شد.

بعد از این موفقیت ها، نوبت به یک عنوان دیگر در باکس آفیس رسیده است. تورناتوره مونولوگ تئاتری الساندرو باریکو "Novecento" را می خواند و از آن شگفت زده می شود، حتی اگر ایده ساختن یکجابجایی فیلم به آرامی و در طول زمان شکل می گیرد. از این روند طولانی "کسب" درونی طرح، "افسانه پیانیست در اقیانوس" طولانی پدید آمد. قهرمان داستان، بازیگر آمریکایی تیم راث است، در حالی که مانند همیشه، انیو موریکونه موسیقی زیبایی برای موسیقی متن می سازد. محصولی که به اندازه یک فیلم پرفروش نزدیک می شود. این عنوان نیز با برنده شدن جایزه Ciak d'Oro برای کارگردانی، David di Donatello برای کارگردانی و دو Nastri d'Argento، یکی برای کارگردانی و دیگری برای فیلمنامه، جوایزی را جمع آوری می کند. دقیقاً از سال 2000 جدیدترین اثر او "مالنا" محصول مشترک ایتالیایی-آمریکایی با مونیکا بلوچی در نقش اصلی است. او همچنین در سال 2000 فیلمی از کارگردان روبرتو آندو با عنوان "دستنوشته شاهزاده" تهیه کرد.

در سال 2006 او "ناشناخته" را ساخت که سه جایزه دیوید دی دوناتلو را دریافت کرد. در سال 2009، او «Baarìa» را ساخت.

فیلموگرافی اساسی:

Camorrista, Il (1986)

Nuovo cinema Paradiso (1987)

همه خوب هستند (1990)

به خصوص یکشنبه، La (1991)

رسمی خالص، Una (1994)

مرد ستاره ها، L' (1995)

افسانه پیانیست بر فراز اقیانوس , La (1998)

مالنا (2000)

ناشناخته (2006)

Baarìa (2009)