Βιογραφία - Η Ρώμη στην καρδιά

• Ο Antonello Venditti στη δεκαετία του 2000
• Τα έτη 2010

Γεννημένος στις 8 Μαρτίου 1949 στο Μεράνο (αν και ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι γεννήθηκε στη Ρώμη, στη Via Zara, στην περιοχή της Τεργέστης), ο Αντονέλο Βεντίτι καθοδηγήθηκε σε πολύ μικρή ηλικία από τη μητέρα του, τη Γουάντα Σικάρντι, καθηγήτρια Λατινικών και Ελληνικών, να μελετήσει τηνΑλλά η υπερβολικά ακαδημαϊκή μελέτη του οργάνου, καθώς και μια υπερβολικά ανήσυχη γιαγιά, τον ώθησαν να εγκαταλείψει νωρίς το πιάνο.

Στο Folkstudio προσγειώθηκε κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων (το "Giulio Cesare") αρχικά ως θεατής, προτείνοντας στη συνέχεια το δικό του ρεπερτόριο, του οποίου τα κορυφαία τραγούδια ήταν το "Sora Rosa" (αφιερωμένο στη γιαγιά του) και το Ρώμη Capoccia "Ήταν κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων που γνώρισε δύο μελλοντικούς καλλιτέχνες: τον Francesco De Gregori και τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Carlo Verdone, με τους οποίους θα παρέμενε πάντα στενός φίλος και θα συνεργαζόταν καλλιτεχνικά (ο Venditti ηχογράφησε το soundtrack για το "Troppo forte" και ο Carlo Verdone έπαιξε ντραμς σε δύο άλμπουμ του Venditti, το "Venditti e segreti" το 1986 και το"Πάρτε αυτόν τον πικρό καρπό" από το 1996).

Το 1972 κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ, το "Theorius Campus", σε συγκατοίκηση με τον φίλο της ζωής του, Francesco De Gregori, μοιράζοντας τις δύο πλευρές του δίσκου, την πρώτη από τον De Gregori και τη δεύτερη από τον Venditti, στις οποίες εμφανίζονται το προαναφερθέν "Sora Rosa" και το πιο γνωστό "Roma Capoccia".

Καλλιτεχνικά, έζησε τη δεκαετία του 1970 με μεγάλη ζύμωση και συμμετοχή, κυκλοφορώντας σχεδόν ένα άλμπουμ το χρόνο και αποτελώντας έναν από τους σημαντικότερους ακρογωνιαίους λίθους της ιταλικής τραγουδοποιίας. Ο Antonello Venditti αξίζει μεγάλης αναγνώρισης επειδή ήταν ο πρώτος Ιταλός τραγουδοποιός που χρησιμοποίησε τη μουσική για να μιλήσει για την πολιτική ("Compagno di scuola"), τα ναρκωτικά και το σεξ ("Lilly"), σε μια εποχή πουΕπιχειρήματα, αυτά, τα οποία οδήγησαν και σε δυσάρεστες συνέπειες γι' αυτόν. Ας θυμηθούμε την κατηγορία της δυσφήμισης της κρατικής θρησκείας τον Ιανουάριο του 1974 για το τραγούδι "A Cristo", που εκτελέστηκε δημόσια στο Teatro dei Satiri της Ρώμης και για το οποίο ο Venditti διώχθηκε ποινικά.

Αναμφίβολα πιο ρομαντικός και συναισθηματικός στη δεκαετία του 1980, όπου βλέπουμε έναν Βεντίτι που αλλάζει και για προσωπικούς λόγους (ο γάμος του με την ηθοποιό Σιμόνα Ίτσο, κράτησε μόνο τρία χρόνια) και στρέφει την προσοχή του στο συναίσθημα. Αυτή είναι η περίοδος της φήμης του: βοήθησε, χωρίς αμφιβολία, το πάθος του για το ποδόσφαιρο και την ομάδα του - τη Ρόμα - χάρη στη συναυλία στο Circo Massimo με τουςστην οποία ο Antonello Venditti πανηγύρισε το δεύτερο scudetto του και την οποία παρακολούθησαν 250.000 άνθρωποι, αύξησε σημαντικά τη φήμη του.

Για την περίσταση, ο Venditti έγραψε το "Grazie Roma", που εξακολουθεί να είναι το τραγούδι που κλείνει κάθε αγώνα της ομάδας στο Stadio Olimpico.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο Venditti ηχογράφησε όμορφα άλμπουμ που τον επανέφεραν στην κορυφή των charts, όπως στις πρώτες του μέρες. Τα άλμπουμ "In questo mondo di ladri" του 1988 και "Benvenuti in paradiso" του 1991 πούλησαν περίπου ένα εκατομμύριο αντίτυπα, χάρη και σε όμορφα ερωτικά τραγούδια όπως τα "Ricordati di me" και "Amici mai".

Το τέλος της χιλιετίας φέρνει επίσης καλά νέα στον εργασιακό και μη τομέα. Στις 8 Μαρτίου 1999 γιόρτασε τα 50α γενέθλιά του στο Πανεπιστήμιο La Sapienza της Ρώμης και με την ευκαιρία αυτή έλαβε το πτυχίο του στη Νομική, το οποίο απέκτησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Antonello Venditti

Ο Antonello Venditti στη δεκαετία του 2000

Η νέα χιλιετία άνοιξε με μερικά ακόμη καλά νέα. Το 2001, η Roma Calcio κέρδισε το τρίτο Scudetto και ο Antonello δεν σκέφτηκε καθόλου να παρουσιάσει ένα νέο τραγούδι για ένα πάρτι, όπως είχε κάνει το 1983 στο Circo Massimo. Την παράσταση παρακολούθησαν περίπου ένα εκατομμύριο οπαδοί, αποδεικνύοντας την αναγνωρισιμότητα και τη σημασία του τραγουδοποιού στην ιταλική μουσική σκηνή.

Περνούν μόλις δύο χρόνια και το 2003 κυκλοφορεί ένα νέο άλμπουμ. Είναι η σειρά του "Che fantastica storia è la vita" (Τι φανταστική ιστορία είναι η ζωή), το οποίο συνοψίζει τη γνησιότητα του Ρωμαίου τραγουδιστή σε οκτώ τραγούδια. Ένα σημαντικό άλμπουμ που έχει leit-motiv Ανάμεσα στα τραγούδια του άλμπουμ είναι, εκτός από το ομώνυμο του άλμπουμ, τα "Con che cuore" και "Lacrime di pioggia", με συναισθηματική χροιά, το "Ruba scritta" που γράφτηκε το 1968 και δημοσιεύτηκε μόνο από τη Mia Martini τη δεκαετία του 1970, το "Il sosia" και το "Non c'è male" με φόντο την πολιτική του παρόντος και του παρελθόντος.

Το 2009 δημοσίευσε ένα βιβλίο με τίτλο: "Το σημαντικό είναι ότι είσαι δυστυχισμένος", ένα αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Ο τίτλος αναφέρεται σε μια φράση που του έλεγε η μητέρα του.

Τα έτη 2010

Προηγήθηκε το τραγούδι "Μοναδική (Η ζημιά και η αγάπη μου)" Στα τέλη Νοεμβρίου του 2011, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Unica". Για το επόμενο άλμπουμ, χρειάστηκε να περιμένει μέχρι το 2015, όταν κυκλοφόρησε το "Tortuga", το οποίο αναμενόταν από την κυκλοφορία του single "Cosa avevi in mente". Την επόμενη χρονιά, το 2016, κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο της, με τίτλο "Nella notte di Roma".