Βιογραφία - Για την υπεράσπιση του πλανήτη και των κατοίκων του

Γεννημένος στο Μιλάνο στις 25 Νοεμβρίου 1933, ο Ντανίλο Μαϊνάρντι είναι γιος του Έντσο Μαϊνάρντι, φουτουριστή ποιητή και ζωγράφου. Ο Ντανίλο ήταν τακτικός καθηγητής της Οικολογίας της Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Ca'Foscari της Βενετίας. Πρώτος νικητής σε διαγωνισμό καθηγητών το 1967, ήταν καθηγητής αρχικά της Ζωολογίας, στη συνέχεια της Γενικής Βιολογίας και τέλος της Ηθολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πάρμας, στις Σχολές Θετικών Επιστημών καιΣτο ίδιο πανεπιστήμιο διετέλεσε επίσης διευθυντής του Ινστιτούτου Ζωολογίας και του Τμήματος Γενικής Βιολογίας και Φυσιολογίας και, στο Πανεπιστήμιο Ca' Foscari, του Τμήματος Επιστημών Περιβάλλοντος.

Είναι διευθυντής από το 1973 της Διεθνούς Σχολής Ηθολογίας στο Κέντρο Επιστημονικού Πολιτισμού Ettore Majorana στο Erice, όπου διοργάνωσε πολυάριθμα μαθήματα και εργαστήρια (Θεμελιώσεις της Ηθολογίας, Νευροψυχολογία και Συμπεριφορά, Η συμπεριφορά των ανθρώπινων βρεφών, Επιθετικότητα ποντικιών, Ηθολογία και Ψυχοβιολογία του Φόβου και της Άμυνας, Προστασία και Κακοποίηση των Νέων στα Ζώα και στον Άνθρωπο, Οικολογία της Συμπεριφοράς των Ζώων και του Ανθρώπου).Fishes, Ontogeny of Food Preferences in Mammals, Attention and Performance, Underwater Bioacustics, Protected Areas of the Mediterranean, Behavioural Effects of Environmental Endocrine-Disrupting Chemicals, Research Techniques in Ethology and Animal Ecology, Ethology and Biomedical Research, Vertebrate Mating Systems, An economic and naturalistic integrated approach on biodiversity) των οποίωντα περιεχόμενα έχουν δημοσιευθεί σε μεγάλο βαθμό σε τόμους των εκδοτικών οίκων Plenum Press, Harwood Academic Publisher και World Scientific.

Ο Danilo Mainardi ήταν επίσης ο εθνικός πρόεδρος της Lipu (Ιταλική Ένωση για την Προστασία των Πτηνών).

Υπήρξε μέλος ακαδημιών και εταιρειών, μεταξύ των οποίων το Istituto Lombardo, το Istituto Veneto, το Ateneo Veneto, η Διεθνής Εταιρεία Ηθολογίας, της οποίας υπήρξε πρόεδρος, η Ιταλική Εταιρεία Ηθολογίας, της οποίας υπήρξε πρόεδρος, και η Ιταλική Εταιρεία Οικολογίας. Ήταν εκδότης του Ιταλικού Περιοδικού Ζωολογίας, οργάνου της Ιταλικής Ζωολογικής Ένωσης. Ήταν πρόεδρος του XIV Διεθνούς Συνεδρίου Ηθολογίας.Συνέδριο (1975) και το συνέδριο "Διεπιστημονικές προσεγγίσεις για τη σύγκρουση και τον κατευνασμό στα ζώα και τον άνθρωπο", που διοργανώθηκε από τη Διεθνή Εταιρεία Έρευνας της Επιθετικότητας (1985).

Η επιστημονική του δραστηριότητα, η οποία έχει οδηγήσει σε περισσότερες από 200 δημοσιεύσεις, επικεντρώνεται σε πτυχές της οικο-ηθολογίας και, από θεωρητική άποψη, στις μεθοδολογικές βάσεις της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης και στο ρόλο της στην προστασία του περιβάλλοντος, σε σχέση με τη σημασία της επίδρασης του ανθρώπου στη φύση. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η έρευνά του επικεντρώθηκε κυρίως σε ηθολογικές πτυχές (συγκριτικές καιεξελικτική) της κοινωνικής συμπεριφοράς, με έμφαση στη συμπεριφορά των παιδιών.

Danilo Mainardi Έχει ασχοληθεί με την αλληλεπίδραση απογόνων-γονέων, τους μητρικούς, πατρικούς και επικουρικούς (αλλοπατρικούς) γονεϊκούς ρόλους, τη γονική φροντίδα και την κακοποίηση των νέων, συμπεριλαμβανομένης της παιδοκτονίας. Ειδικότερα, έχει μελετήσει την οντογένεση της επίδρασης της αποτύπωσης και άλλων μορφών πρώιμης μάθησης στον καθορισμό των κοινωνικο-σεξουαλικών και διατροφικών προτιμήσεων. Έχει ασχοληθεί με τηντις επικοινωνιακές πτυχές των παιδικών σημάτων, την παιγνιώδη-εξερευνητική, διδακτική και παραδειγματική συμπεριφορά στο πλαίσιο της πολιτισμικής μετάδοσης, τις επιδράσεις της κοινωνικότητας και της απομόνωσης στην ανάπτυξη της επιθετικής συμπεριφοράς.

Εκτός από τις δημοσιεύσεις σε εξειδικευμένα περιοδικά, έχει δημοσιεύσει ή έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας ή/και επιμελητής στα ακόλουθα δοκίμια για τα προαναφερθέντα θέματα: "La scelta sessuale nell'evoluzione della specie" (Boringhieri), "L'animale culturale" (Rizzoli), "Intervista sull'etologia" (Laterza), "Sociobiology: behyond nature/nurture?" (Amer.Ass.Adv.Sc.), "The biology of aggression" (Sijtoff & Nordhoff), "Thebehavior of human infants" (Plenum), "Fear and Defence" (Harwood), "Infanticide and Parental care" (Harwood), "Food preferences" (Harwood), "Behavioural ecology of fishes" (Harwood), "Vertebrate mating systems" (World Scientific), "The irrational animal" (2001, Mondadori).

Παράλληλα με την ερευνητική δραστηριότητα Danilo Mainardi Μεταξύ των τηλεοπτικών προγραμμάτων που αξίζει να αναφερθούν είναι το "Dalla parte degli animali", στο Almanac του TG1 και η σειρά Quark (ο Danilo Mainardi ήταν στενός φίλος του Piero Angela ).

Όσον αφορά τη γραπτή διάδοση, αξίζει να αναφερθούν το "Zoo privato" (Βραβείο Capri) Longanesi, "Il cane e la volpe" (Βραβείο Glaxo) και "Lo zoo aperto" (Βραβείο Gambrinus), που ανατυπώθηκαν πρόσφατα από την Einaudi, η οποία εξέδωσε επίσης το "Dizionario di Etologia", "Novanta animali disegnati da Danilo Mainardi" (Bollati-Boringhieri), "Del cane, del gatto e di altri animali" (Mondadori), "La strategiaτου αετού" (2000, Mondadori) και, έργα μυθοπλασίας, "Ένας αθώος βρικόλακας" και "Το κέρατο του ρινόκερου" (1995, Mondadori).

Έχει συνεργαστεί με την Corriere della Sera, την Il Sole 24 Ore και τα μηνιαία περιοδικά Airone και Quark.

Για το ακαδημαϊκό του έργο και τη δέσμευσή του ως εκλαϊκευτή, του απονεμήθηκε το βραβείο Anghiari "Μια ζωή για τη φύση" το 1986. Η ένωση κριτικών ραδιοφώνου και τηλεόρασης του απένειμε το 1987 το βραβείο Chianciano ως τον καλύτερο συγγραφέα πολιτιστικών τηλεοπτικών προγραμμάτων- το 1989 κέρδισε το βραβείο Grolla d'Oro (Βραβείο Αγίου Βικεντίου) για το καλύτερο ντοκιμαντέρ με τον Marco Visalberghi.επιστημονική τηλεόραση- το 1990 κέρδισε το βραβείο Guidarello για ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Corriere della Sera- το 1991 τα βραβεία Columbus-Florence και Ascot-Brum (Μιλάνο)- το 1992 το Rosone d'Oro και το 1994 το Fregene για τις συνολικές ερευνητικές και εκλαϊκευτικές του δραστηριότητες- το 1995 τα βραβεία Federnatura και Stambecco d'Oro (Progetto Natura - Cogne Festival) για το έργο ζωής του- το 1996το 1999 το Premio Ambiente (Μιλάνο), το 2000 το Βραβείο της Ομοσπονδίας Φυσιολατρών (Μπολόνια) και το Βραβείο Bastet (Ρώμη), το 2001 το Διεθνές Βραβείο "Le Muse", Φλωρεντία.

Στα πιο πρόσφατα βιβλία του περιλαμβάνονται τα "Arbitri e galline" (2003, Mondadori) και "Arbitri e galline" (2003, Mondadori) που εκδόθηκαν από τις εκδόσεις Κάιρο:

• 2006 - Στο μυαλό των ζώων
• 2008 - Ο Περιστεριωτής
• 2008 - Η όμορφη ζωολογία
• 2009 - Η νοημοσύνη των ζώων
• 2010 - Ο σκύλος σύμφωνα με εμένα
• 2010 - Ένα αθώο βαμπίρ
• 2012 - Τα κέρατα του Καίσαρα
• 2013 - Ο άνθρωπος, τα βιβλία και τα άλλα ζώα. Διάλογος μεταξύ ενός ηθολόγου και ενός μελετητή, με τον Remo Ceserani
• 2013 - Εμείς και αυτοί. 100 ιστορίες μικρών ζώων
• 2015 - Ο άνθρωπος και τα άλλα ζώα
• 2016 - Πόλη των ζώων

Ο Danilo Mainardi απεβίωσε στη Βενετία στις 8 Μαρτίου 2017 σε ηλικία 83 ετών.