Βιογραφία - Τένις, πυγμαχία και μια ζωή για τον αθλητισμό

• Ένα νεαρό ταλέντο του τένις
• Καριέρα δημοσιογράφου
• Η δεκαετία του 1980
• Η δεκαετία του 1990 και του 2000

Ο Rino Tommasi, του οποίου το μικρό όνομα ήταν Salvatore, γεννήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 1934 στη Βερόνα, γιος του Virgilio, πρώην αθλητή που συμμετείχε επίσης σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες ως ειδικός στο άλμα εις μήκος (το 1924 στο Παρίσι και το 1928 στο Άμστερνταμ).

Η οικογένειά του είναι οικογένεια αθλητών: ο θείος του Άντζελο πήρε επίσης μέρος σε έναν Ολυμπιακό αγώνα, στο Λος Άντζελες το 1932, αγωνιζόμενος στο άλμα εις ύψος.

Το 1948, όταν ήταν μόλις δεκατεσσάρων ετών, Rino Tommasi - Εν τω μεταξύ, είχε μετακομίσει στο San Benedetto del Tronto με την οικογένειά του για να ακολουθήσει τον πατέρα του, ο οποίος ήταν λογιστής και διαχειριστής εταιρειών και έπρεπε να ταξιδεύει συχνά για την εργασία του, και είδε το πρώτο του δημοσιογραφικό άρθρο να δημοσιεύεται στην έκδοση της εφημερίδας "Messaggero" για το Μάρκε.

Ένα νεαρό ταλέντο του τένις

Μεγαλώνοντας με την επιθυμία να γίνω αθλητικός δημοσιογράφος Αφού επέστρεψε στο Μιλάνο, ο Tommasi έπαιξε τένις ως παιδί σε ένα περισσότερο από καλό επίπεδο (αν και γνώριζε ότι δεν θα γινόταν ποτέ πρωταθλητής): μεταξύ 1951 και 1954 κατατάχθηκε στην 3η κατηγορία, ενώ από το 1955 στη 2η. Την ίδια χρονιά, έλαβε μέρος στην Πανεπιστημιάδα του Σαν Σεμπαστιάν, κατακτώντας ένα χάλκινο μετάλλιο στομοναδικός.

Το 1957, έλαβε επίσης μέρος στην Πανεπιστημιάδα στο Παρίσι, τερματίζοντας στο τρίτο σκαλί του βάθρου στο τουρνουά διπλού. Συνολικά, κατέκτησε τέσσερις τίτλους πρωταθλητή Ιταλίας στην πανεπιστημιακή του καριέρα.

Καριέρα δημοσιογράφου

Εν τω μεταξύ, συνέχισε επίσης την πορεία του προς τη δημοσιογραφία: σε ηλικία δεκαεννέα ετών εντάχθηκε στο πρακτορείο ειδήσεων "Sportinformazioni", υπό τη διεύθυνση του Luigi Ferrario, το οποίο λειτουργούσε ως γραφείο αλληλογραφίας του Μιλάνου για την αθλητική εφημερίδα "Il Corriere dello Sport".

Αποφοίτησε από τις Πολιτικές Επιστήμες με μια διατριβή σχετικά με την Διεθνής Αθλητικός Οργανισμός από το 1959 και μετά Rino Tommasi είναι ο πρώτος διοργανωτής αγώνων πυγμαχίας στην Ιταλία, καθώς και ο νεότερος στον κόσμο.

Εν τω μεταξύ, συνέχισε την καριέρα του στον κόσμο του τένις και έγινε πρόεδρος της περιφερειακής επιτροπής του Λάτσιο της Fit, της ιταλικής ομοσπονδίας τένις- το 1966 εντάχθηκε στην τεχνική επιτροπή.

Στο δημοσιογραφικό μέτωπο, αφού εργάστηκε για την "Tuttosport", ο Tommasi άρχισε να συνεργάζεται -από το 1965- με την "La Gazzetta dello Sport". Το 1968, ο πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας Lazio, Umberto Lenzini, ένας Ιταλοαμερικανός επιχειρηματίας, τον διόρισε επικεφαλής του γραφείου Τύπου του συλλόγου: Rino Tommasi Ωστόσο, εγκατέλειψε αυτόν τον ρόλο μετά από ένα χρόνο.

Από τον Σεπτέμβριο του 1970, ο δημοσιογράφος από το Βένετο δημοσίευσε το εξειδικευμένο περιοδικό "Tennis Club", ένα μηνιαίο περιοδικό που θα κυκλοφορούσε καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970.

Η δεκαετία του 1980

Το 1981, ο Tommasi διορίστηκε διευθυντής αθλητικών υπηρεσιών στο Canale 5, ενώ την επόμενη χρονιά τιμήθηκε με το βραβείο ''The best of the best'' από την Atp (Association of Tennis Professionals, δηλαδή την ένωση που συγκεντρώνει άνδρες επαγγελματίες τενίστες από όλο τον κόσμο). Συγγραφέας τένις της χρονιάς ", κατόπιν άμεσης ψηφοφορίας από τους επαγγελματίες τενίστες.

Τα επόμενα χρόνια, ήταν ο δημιουργός και παρουσιαστής - και πάλι για τα δίκτυα της Fininvest - της εκπομπής " Μεγάλη πυγμαχία "ένα περιοδικό πυγμαχίας που μεταδιδόταν εβδομαδιαία. Με την πάροδο των ετών, ο Ρίνο Τομμάζι έγινε ένας από τους πιο διάσημους σχολιαστές τένις - Συχνά συνεργάζεται με τον φίλο του Gianni Clerici, άλλες φορές με τον Ubaldo Scanagatta ή τον Roberto Lombardi - και τον αθλητισμό γενικότερα. Ο τηλεοπτικός κριτικός Aldo Grasso περιέγραψε το ζεύγος Tommasi-Clerici ως εξής, ιδρυτές των σύγχρονων αμφίδρομων σχολίων .

Το 1985 επιμελήθηκε την ιταλική έκδοση του βιβλίου του Ken Thomas "Guida al football americano", που εκδόθηκε από τον De Agostini, και το 1987 έγραψε το βιβλίο "La grande boxe" για τον οίκο Rizzoli.

Η δεκαετία του 1990 και του 2000

Το 1991, κέρδισε και πάλι το βραβείο Atp "Tennis Writer of the Year" και επιλέχθηκε ως διευθυντής αθλητικών υπηρεσιών για τη συνδρομητική τηλεόραση Tele+. Δύο χρόνια αργότερα, κέρδισε το "Ron Bookman Media Excellence Award".

Το 2004 επιμελήθηκε, μαζί με τον Matteo Dore, τα DVD "Gli invincibili", "Emozioni azzurre", "Lotta contro il record", "Ma che storia!", "I grandi duelli", "È nata una stella", "Gli indimenticabili", "I sogni di una vita", "Cuori nella tempesta", "All'ultimo respiro", "Alle porte del paradiso", "Dritto al cuore", "Le grandi imprese", "Inno alla gioia", "Le grandi sorprese", "Ai limiti dell'impossibile" και"Τα μεγάλα συναισθήματα του αθλητισμού", που διανεμήθηκε από την "Gazzetta dello Sport" με τη συνεργασία της Rai Trade, ενώ το 2005 σχολίασε το dvd "Γίγαντες του ρινγκ: Marciano-Charles 1954, Ali-Williams 1966, Tyson-Thomas 1987", που διανεμήθηκε από την De Agostini.

Τον Μάρτιο του 2009 (τη χρονιά κατά την οποία έγραψε το άρθρο "Από την Κινσάσα στο Λας Βέγκας μέσω του Γουίμπλεντον. Ίσως έχω δει πολλά σπορ" για το Limina), άρχισε να συνεργάζεται με το Dahlia Tv, ένα επίγειο ψηφιακό κανάλι για το οποίο σχολίαζε αγώνες πυγμαχίας- η εμπειρία αυτή έληξε τον Φεβρουάριο του 2011. Εκείνη τη χρονιά, Rino Tommasi γράφει επίσης τον πρόλογο και το παράρτημα του βιβλίου της Kasia Boddy "History of Boxing: from Ancient Greece to Mike Tyson", που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Odoya.

Με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, βραβεύτηκε επίσημα από τη ΔΟΕ, τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, ως ένας από τους δημοσιογράφους που κάλυψαν τις περισσότερες διοργανώσεις του πεντακύκλου (έντεκα). Την ίδια χρονιά, εξέδωσε το βιβλίο "Maledette classifiche. Tra boxe e tennis, vita e imprese di 100 campioni" (Καταραμένες κατατάξεις. Μεταξύ πυγμαχίας και τένις, ζωή και κατορθώματα 100 πρωταθλητών) για τη Limina. Το 2014, τη χρονιά που ήτανΓιορτάζοντας τα 80α γενέθλιά του, το βιβλίο "Muhammad Ali. The Last Champion, the Greatest?" εκδόθηκε από τον Gargoyle.