بیوگرافی • رئالیسم جادویی

گابریل گارسیا مارکز در 6 مارس 1927 در آراکاتاکا، روستای رودخانه ای کوچک در کلمبیا به دنیا آمد. پسر گابریل الیجیو گارسیا، یک تلگراف در حرفه، و لوئیزا سانتیاگا مارکز ایگواران، او در شهر سانتا مارتا در دریای کارائیب (حدود 80 کیلومتری شهر زادگاهش) بزرگ شد و توسط پدربزرگ و مادربزرگش (سرهنگ نیکولاس مارکز و همسرش ترانکوئز) بزرگ شد. ) .

پس از مرگ پدربزرگش (1936) به Barranquilla نقل مکان کرد و در آنجا تحصیل خود را آغاز کرد. او در Colegio San José و Colegio Liceo de Zipaquirá تحصیل کرد، جایی که در سال 1946 فارغ التحصیل شد. او در دانشکده حقوق و علوم سیاسی تحصیل کرد و در همان سال اولین داستان خود را با نام «La tercera resignacion» در مجله «ال اسپکتاتور» منتشر کرد. او به زودی مطالعه در مورد آن دسته از موضوعاتی که او را مجذوب نمی کند رها می کند.

پس از بسته شدن دانشگاه ملی، در سال 1948 به کارتاخنا نقل مکان کرد و در آنجا به عنوان روزنامه نگار برای "ال یونیورسال" شروع به کار کرد.

در این بین با دیگر روزنامه ها و مجلات آمریکایی و اروپایی همکاری می کند.

این کتاب به گروهی از نویسندگان جوان متصل می شود که به خواندن رمان های نویسندگانی مانند فاکنر، کافکا و ویرجینیا وولف اختصاص دارند.

او در سال 1954 به عنوان روزنامه نگار برای "El Espectador" به بوگوتا بازگشت. در این دوره او داستان را منتشر کرد"برگ های مرده". سال بعد برای چند ماه در رم اقامت گزید: در اینجا در دوره های کارگردانی شرکت کرد، قبل از رفتن به پاریس.

او در سال 1958 با مرسدس بارچا ازدواج کرد که به زودی دو پسر به نام های رودریگو (متولد بوگوتا در سال 1959) و گونزالو (متولد مکزیک در سال 1962) به دنیا آورد.

پس از به قدرت رسیدن فیدل کاسترو، از کوبا دیدن کنید. یک همکاری حرفه ای با آژانس "Prensa latina" (ابتدا در بوگوتا، سپس در نیویورک) که توسط خود کاسترو تأسیس شده بود، آغاز می کند. تهدیدهای مداوم سیا و تبعیدیان کوبایی او را به مهاجرت به مکزیک سوق می دهد.

در مکزیکوسیتی (جایی که گارسیا مارکز از سال 1976 به طور دائم در آنجا اقامت داشته است) اولین کتاب خود را با عنوان "تدفین ماما گرانده" (1962) می نویسد که همچنین شامل "هیچ کس به سرهنگ نامه نمی نویسد". "، آثاری که با آنها شروع به ترسیم دنیای خارق‌العاده ماکوندو می‌کنیم، شهری خیالی که نام خود را مدیون منطقه‌ای در نزدیکی شهر مبدأ گابریل گارسیا مارکز است، جایی که تاکستان‌های زیادی وجود داشت که نویسنده می‌توانست. در طول سفرهایش در قطار ببیند.

در سال 1967 یکی از شناخته شده ترین رمان های خود را منتشر کرد که او را به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگان قرن تقدیم می کرد: "صد سال تنهایی"، رمانی که داستان خانواده بوئندیا را روایت می کند. در ماکوندو این اثر حداکثر بیانگر به اصطلاح رئالیسم جادویی در نظر گرفته می شود.

به دنبال آن "پاییز پدرسالار"، "تواریخ یک مرگ پیشگویی شده"،"عشق در زمان وبا": در سال 1982 جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد.

در سال 2001 به سرطان لنفاوی مبتلا شد. با این حال، در سال 2002، او اولین قسمت از زندگینامه خود را به نام «زندگی برای گفتن» منتشر کرد.

او در نبرد با سرطان پیروز شد و در سال 2005 با انتشار رمان "خاطره فاحشه های غمگین من" (2004)، آخرین رمانش، به داستان بازگشت.

گابریل گارسیا مارکز که به دلیل تشدید ذات الریه شدید در کلینیک سالوادور زوبیران در مکزیک بستری شد، گابریل گارسیا مارکز در 17 آوریل 2014 در سن 87 سالگی درگذشت.