Βιογραφία - Μαγικός ρεαλισμός

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1927 στην Αρακατάκα, ένα μικρό ποταμοχώρι της Κολομβίας. Γιος του Γκαμπριέλ Ελίγιο Γκαρσία, τηλεγραφητή στο επάγγελμα, και της Λουίζα Σαντιάγκα Μάρκες Ιγκουαράν, μεγάλωσε στην πόλη Σάντα Μάρτα της Καραϊβικής (περίπου 80 χιλιόμετρα από τη γενέτειρά του), όπου τον μεγάλωσαν οι παππούδες του (ο συνταγματάρχης Νικολάς Μάρκες και η σύζυγός του Τρανκιλίνα Ιγκουαράν).

Μετά το θάνατο του παππού του (1936) μετακόμισε στην Barranquilla, όπου άρχισε τις σπουδές του. Φοίτησε στο Colegio San José και στο Colegio Liceo de Zipaquirá, απ' όπου αποφοίτησε το 1946.

Το 1947 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Universidad Nacional de Colombia στη Μπογκοτά- φοίτησε στη Σχολή Νομικών και Πολιτικών Επιστημών και την ίδια χρονιά δημοσίευσε το πρώτο του διήγημα "La tercera resignacion" στο περιοδικό "El Espectator". Σύντομα εγκατέλειψε τη μελέτη των θεμάτων που δεν τον γοήτευαν.

Μετά το κλείσιμο του Εθνικού Πανεπιστημίου, μετακόμισε στην Καρθαγένη το 1948, όπου άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα "El Universal".

Παράλληλα, συνεργάζεται με άλλες αμερικανικές και ευρωπαϊκές εφημερίδες και περιοδικά.

Έγινε μέλος μιας ομάδας νέων συγγραφέων που αφοσιώθηκε στην ανάγνωση μυθιστορημάτων συγγραφέων όπως ο Φόκνερ, ο Κάφκα και η Βιρτζίνια Γουλφ.

Επέστρεψε στην Μπογκοτά το 1954 ως δημοσιογράφος της εφημερίδας "El Espectador"- κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δημοσίευσε το διήγημα "Dead Leaves". Την επόμενη χρονιά έμεινε στη Ρώμη για μερικούς μήνες: εδώ παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου, πριν μετακομίσει στο Παρίσι.

Το 1958 παντρεύτηκε τη Mercedes Barcha, η οποία σύντομα γέννησε δύο γιους, τον Rodrigo (γεννήθηκε στην Μπογκοτά το 1959) και τον Gonzalo (γεννήθηκε στο Μεξικό το 1962).

Μετά την άνοδο του Φιντέλ Κάστρο στην εξουσία, επισκέφθηκε την Κούβα- άρχισε επαγγελματική συνεργασία με το πρακτορείο "Prensa latina" (αρχικά στην Μπογκοτά και στη συνέχεια στη Νέα Υόρκη) που ίδρυσε ο ίδιος ο Κάστρο. Οι συνεχείς απειλές από τη CIA και τους εξόριστους Κουβανούς τον οδήγησαν να μετακομίσει στο Μεξικό.

Στην Πόλη του Μεξικού (όπου Garcia Marquez μόνιμος κάτοικος από το 1976) έγραψε το πρώτο του βιβλίο "Η κηδεία της Mama Grande" (1962), το οποίο περιείχε επίσης το "Κανείς δεν γράφει στον συνταγματάρχη", έργα με τα οποία άρχισε να σκιαγραφεί τον φανταστικό κόσμο του Macondo, μιας φανταστικής χώρας που πήρε το όνομά της από μια περιοχή κοντά στη χώρα καταγωγής του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες όπου υπήρχαν πολλοί αμπελώνες που ο συγγραφέας μπορούσε να δει με το τρένο κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του.

Το 1967 δημοσίευσε ένα από τα πιο γνωστά μυθιστορήματά του, το οποίο θα τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του αιώνα: "Εκατό χρόνια μοναξιάς", ένα μυθιστόρημα που αφηγείται την ιστορία της οικογένειας Buendía στο Μακόντο. Το έργο θεωρείται η υψηλότερη έκφραση του λεγόμενου μαγικού ρεαλισμού.

Ακολούθησαν το "Φθινόπωρο του Πατριάρχη", το "Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου", ο "Έρωτας την εποχή της χολέρας": το 1982 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Το 2001, προσβλήθηκε από λεμφικό καρκίνο. Το 2002, ωστόσο, δημοσίευσε το πρώτο μέρος του "Living to Tell the Tale", της αυτοβιογραφίας του.

Κέρδισε τη μάχη με τον καρκίνο και επέστρεψε στη μυθοπλασία το 2005, εκδίδοντας το "Μνήμη των θλιμμένων σκύλων μου" (2004), το τελευταίο του μυθιστόρημα.

Εισήχθη για επιδείνωση σοβαρής πνευμονίας στην κλινική Salvador Zubiran στο Μεξικό, Gabriel García Márquez πέθανε στις 17 Απριλίου 2014, σε ηλικία 87 ετών.