Βιογραφία - Perfect Blend

• Βασική φιλμογραφία της Isabelle Adjani

Η Isabelle Yasmine Adjani γεννήθηκε στο Παρίσι από πατέρα Αλγερινό και μητέρα Γερμανίδα στις 27 Ιουνίου 1955. Αυτή η ενάρετη μίξη φυλών έδωσε την εξαιρετική ομορφιά της, αποτέλεσμα μιας σπάνιας φυσιογνωμικής ισορροπίας, κάπου ανάμεσα στον αισθησιασμό και τη χάρη, την αγνότητα και την κακία.

Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρξε η αγαπημένη ηθοποιός πολλών cult σκηνοθετών που της απέδιδαν πάντα διφορούμενους ρόλους με βάθος, μακριά από το στερεότυπο του "ωραίου αγάλματος" που αρκούνταν να υποδυθούν πολλές άλλες ηθοποιοί ίσης ομορφιάς.

Ξεκίνησε να παίζει σε πολύ νεαρή ηλικία σε θεατρικές παραστάσεις και έκανε το ντεμπούτο της σε εξίσου νεαρή ηλικία στα κινηματογραφικά πλατό, κυρίως με την ταινία "Le petit baigneur", η οποία την παρουσιάζει ως ακόμα πικρόχολη, αλλά ήδη με φωτεινή και ίσως και ενοχλητική γοητεία.

Το 1972 εντάχθηκε στην "Comédie Francaise", έναν ιστορικό και πνευματικό γαλλικό θεατρικό θίασο. Πράγματι, η Adjani χαρακτήρισε πάντα τον εαυτό της ως μια ηθοποιό με ποτέ περιστασιακές και ποιοτικές επιλογές, επιδιώκοντας πάντα να συνεργαστεί με σκηνοθέτες υψηλής εξειδίκευσης.

Ένα εξέχον παράδειγμα είναι η συνεργασία του με τον Τρυφώ, στον οποίο οφείλει την πραγματική κινηματογραφική του επιτυχία όταν, το 1975, κυκλοφόρησε η "Adele H.", μια ρομαντική ιστορία αγάπης με επίκεντρο την Adéle Hugo και τα γεγονότα που αφηγούνται τα ημερολόγιά της, τα οποία ανακαλύφθηκαν το 1955 από την Frances Vernor Guille.

Στην ταινία είναι η Αντέλ Ουγκό, κόρη του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα Βίκτωρα Ουγκό, η οποία έχει αποβιβαστεί στο Χάλιφαξ (ένα καναδικό λιμάνι στη Νέα Σκωτία), για να βρει τον παλιό της έρωτα, τον υπολοχαγό Πίνσον, έναν ανάξιο και μέτριο άντρα που δεν θέλει να έχει καμία σχέση μαζί της. Η Αντέλ όμως δεν παραιτείται, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να πείσει τον υπολοχαγό να την παντρευτεί και υποκύπτοντας στην πιο πικρή ταπείνωση. Όταν ο Πίνσον φεύγει για τοΜπαρμπάντος, η Adèle τον ακολουθεί: πλέον έχει τρελαθεί και περιπλανιέται στους δρόμους του νησιού σαν φάντασμα, που έχει γίνει αντικείμενο γενικής κοροϊδίας. Εν ολίγοις, ένας καθόλου εύκολος ρόλος που έδωσε στη Γαλλίδα ηθοποιό την ευκαιρία να επιδείξει όλες τις δραματικές της αρετές.

Ο Τρυφώ, στην πραγματικότητα, χτίζει την ταινία πάνω στον κεντρικό ρόλο του προσώπου και του σώματος της Ιζαμπέλ Αντζανί, η οποία δίνει στον χαρακτήρα της Αντέλ όλη την ένταση της σκυθρωπής και ζαλισμένης έκφρασής της, σαν μια αιώνια έφηβη που αψηφά τον κόσμο. Η πρωταγωνίστρια κυριαρχεί στη σκηνή και οι άλλοι χαρακτήρες γίνονται ξεθωριασμένοι κομπάρσοι χωρίς ψυχολογική συνοχή, απλά φαντάσματα τηςτην εμμονή του.

Αν και η Isabelle δεν έλαβε κανένα σημαντικό βραβείο για την ερμηνεία της αυτή, αργότερα έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία "Camille Claudel" (1988).

Η Ιζαμπέλ Αντζανί είναι ένα πολύ συγκρατημένο άτομο που δεν της αρέσει καθόλου η κοινωνικοποίηση: είναι πολύ σπάνιο να τη δούμε να εμφανίζεται σε κάποιο πάρτι ή σε κάποιο σκάνδαλο των σκανδαλοθηρικών εφημερίδων. Για το λόγο αυτό, είναι επίσης δύσκολο να γνωρίζουμε αληθινές αναφορές για τις πραγματικές ή υποτιθέμενες ερωτικές της σχέσεις. Ένα πράγμα όμως είναι σίγουρο: η όμορφη Ιζαμπέλ είχε μια θυελλώδη ερωτική σχέση με τον σκοτεινό Ντάνιελ Ντέι Λιούις, έναν από τουςτο πιο αγαπημένο σύμβολο του σεξ από την άλλη πλευρά της Μάγχης, με την οποία απέκτησε έναν γιο.

Το 2000, μετά από 17 χρόνια απουσίας, η Ιζαμπέλ, σε σκηνοθεσία του Αλφρέντο Αρίας, επέστρεψε στο θέατρο στον οδυνηρό ρόλο της Μαργκερίτ Γκοτιέ, της διάσημης "Κυρίας των Καμέλιων", ηρωίδας ήδη στην "Τραβιάτα" του Τζουζέπε Βέρντι και στο ομώνυμο μυθιστόρημα του γιου του Δουμά.

Βασική φιλμογραφία της Isabelle Adjani

• 1969 - Ο καθένας για τον εαυτό του - Le petit bougnat
• 1971 - Οι πρώτες διαταραχές - Faustine et la bel éte
• 1974 - Το Gifle
• 1975 - Adele H. - L'histoire d'Adèle H.
• 1976 - Ο ενοικιαστής του τρίτου ορόφου - Le locataire
• 1976 - Μπαρόκ
• 1977 - Violette et Francois
• 1978 - Οδηγός ο ασταμάτητος - Ο οδηγός
• 1978 - Nosferatu prince of the night - Nosferatu phantom der nacht
• 1979 - Les seours Brontë
• 1980 - Clara et les chic types
• 1981 - Κατοχή
• 1981 - Κουαρτέτο
• 1981 - L'anné prochaine si tout va bien - Αδημοσίευτο
• 1982 - What the hell are you doing to me Dad - Tout feu tout flamme
• 1982 - Antonieta - Αδημοσίευτο
• 1983 - Το δολοφονικό καλοκαίρι - L'etété meurtrier
• 1983 - My sweet killer - Mortelle randonneé
• 1985 - Μετρό
• 1987 - Ishtar
• 1988 - Καμίλ Κλοντέλ
• 1990 - Lung Ta - Les cavaliers du vent
• 1993 - Τοξική υπόθεση
• 1994 - La reine Margot
• 1996 - Diabolique
• 2002 - La repentie
• 2002 - Adolphe
• 2003 - Καλό ταξίδι (Bon voyage)
• 2003 - Ο κύριος Ιμπραήμ και τα λουλούδια του Κορανίου
• 2008 - La journée de la jupe, σε σκηνοθεσία Jean-Paul Lilienfeld
• 2010 - Μαμούθ
• 2012 - Ishkq στο Παρίσι
• 2014 - Sous les jupes des filles