Biografie - Perfect Blend

• Essentiële filmografie van Isabelle Adjani

Isabelle Yasmine Adjani werd op 27 juni 1955 in Parijs geboren uit een Algerijnse vader en een Duitse moeder. Deze deugdzame mix van rassen gaf aanleiding tot haar buitengewone schoonheid, het resultaat van een zeldzaam fysionomisch evenwicht, ergens tussen sensualiteit en gratie, puurheid en kwaadaardigheid.

Het is geen toeval dat ze de favoriete actrice is geweest van veel cultregisseurs die haar altijd dubbelzinnige rollen met diepgang hebben toebedeeld, ver van het stereotype van het 'mooie standbeeld' dat veel andere actrices van gelijke schoonheid hebben willen spelen.

Ze begon al op zeer jonge leeftijd te acteren in theaterproducties en maakte haar debuut op al even jonge leeftijd op de filmset, met name in de film 'Le petit baigneur', waarin ze nog steeds scherpzinnig is, maar nu al een stralende en misschien zelfs verontrustende charme uitstraalt.

In 1972 sloot ze zich aan bij de 'Comédie Francaise', een historisch en intellectueel Frans theatergezelschap. Adjani heeft zichzelf altijd gekenmerkt als een actrice die nooit toevallige en kwaliteitsvolle keuzes maakt en altijd op zoek is naar een samenwerking met hooggekwalificeerde regisseurs.

Een voorbeeld bij uitstek is zijn samenwerking met Truffaut, aan wie hij zijn echte cinematografische succes te danken heeft toen in 1975 'Adele H.' uitkwam, een romantisch liefdesverhaal rond de figuur van Adéle Hugo en de gebeurtenissen verteld in haar dagboeken, ontdekt in 1955 door Frances Vernor Guille.

In de film is ze Adéle Hugo, dochter van de grote Franse schrijver Victor Hugo, die in Halifax (een Canadese havenstad in Nova Scotia) is geland om daar haar vroegere liefde, luitenant Pinson, aan te treffen, een onwaardige en middelmatige man die niets meer met haar te maken wil hebben. Maar Adéle legt zich er niet bij neer, probeert op alle mogelijke manieren de luitenant ervan te overtuigen met haar te trouwen en buigt voor de bitterste vernederingen. Wanneer Pinson vertrekt naar deOp Barbados volgt Adèle hem: ze is inmiddels gek geworden en dwaalt als een geest door de straten van het eiland, het voorwerp van algemene spot. Kortom, een bepaald niet gemakkelijke rol die de Franse actrice de kans gaf om al haar dramatische kwaliteiten te demonstreren.

Truffaut bouwt de film in feite op de centrale rol van Isabelle Adjani's gezicht en lichaam, die het personage van Adèle alle intensiteit van haar norse en verbijsterde uitdrukking geeft, als een eeuwige puber die de wereld trotseert. De hoofdpersoon domineert de scène en de andere personages worden vervaagde figuranten zonder psychologische consistentie, slechts geesten van dezijn obsessie.

Hoewel Isabelle geen grote prijzen kreeg voor deze prestatie, ontving ze later een Oscarnominatie voor Beste Actrice in een Hoofdrol voor 'Camille Claudel' (1988).

Isabelle Adjani is een zeer terughoudend persoon die helemaal niet van gezelligheid houdt: het is zeer zeldzaam om haar te zien verschijnen op een feestje of in een roddelbladschandaal. Daarom is het ook moeilijk om waarheidsgetrouwe verslagen te kennen van haar echte of vermeende liefdesaffaires. Eén ding is echter zeker: de mooie Isabelle had een stormachtige liefdesaffaire met de donkere Daniel Day Lewis, een van dehet meest geliefde sekssymbool van de overkant van het Kanaal, met wie hij een zoon had.

In 2000, na een afwezigheid van 17 jaar, keerde Isabelle, geregisseerd door Alfredo Arias, terug in het theater in de aangrijpende rol van Marguerite Gautier, de gevierde 'Dame van de Camelia's', al de heldin in Giuseppe Verdi's 'Traviata' en in de gelijknamige roman van Dumas' zoon.

Essentiële filmografie van Isabelle Adjani

• 1969 - Ieder voor zich - Le petit bougnat
• 1971 - De eerste verstoringen - Faustine et la bel éte
• 1974 - De Gifle
• 1975 - Adèle H. - De geschiedenis van Adèle H.
• 1976 - De huurder van de derde verdieping - Le locataire
• 1976 - Barok
• 1977 - Violette en François
• 1978 - Driver de Niet Te Stoppen - De Driver
• 1978 - Nosferatu prins van de nacht - Nosferatu spook der nacht
• 1979 - Les seours Brontë
• 1980 - Clara en haar chique types
• 1981 - Bezit
• 1981 - Kwartet
• 1981 - L'anné prochaine si tout va bien - Niet gepubliceerd
• 1982 - Wat doe je me aan pap - Tout feu tout flamme
• 1982 - Antonieta - Niet gepubliceerd
• 1983 - De moordende zomer - L'etété meurtrier
• 1983 - Mijn lieve moordenaar - Mortelle randonneé
• 1985 - Metro
• 1987 - Ishtar
• 1988 - Camille Claudel
• 1990 - Lung Ta - De vliegende honden
• 1993 - Giftige affaire
• 1994 - Margot
• 1996 - Duivelskunsten
• 2002 - La repentie
• 2002 - Adolphe
• 2003 - Goede reis (Bon voyage)
• 2003 - Monsieur Ibrahim en de bloemen van de Koran
• 2008 - La journée de la jupe, geregisseerd door Jean-Paul Lilienfeld
• 2010 - Mammoet
• 2012 - Ishkq in Parijs
• 2014 - Sous les jupes des filles