Biografie - Magisch realisme

Gabriel Garcia Marquez werd op 6 maart 1927 geboren in Aracataca, een klein rivierdorp in Colombia. Als zoon van Gabriel Eligio García, telegrafist van beroep, en Luisa Santiaga Márquez Iguarán, groeide hij op in de Caribische stad Santa Marta (ongeveer 80 kilometer van zijn geboorteplaats), opgevoed door zijn grootouders (kolonel Nicolás Márquez en zijn vrouw Tranquilina Iguarán).

Na de dood van zijn grootvader (1936) verhuisde hij naar Barranquilla waar hij zijn studie begon. Hij bezocht het Colegio San José en het Colegio Liceo de Zipaquirá, waar hij in 1946 afstudeerde.

In 1947 begon hij zijn studie aan de Universidad Nacional de Colombia in Bogotá; hij bezocht de faculteit Rechten en Politieke Wetenschappen en in hetzelfde jaar publiceerde hij zijn eerste korte verhaal 'La tercera resignacion' in het tijdschrift 'El Espectator'. Al snel gaf hij de studie op van die onderwerpen die hem niet boeiden.

Na de sluiting van de Nationale Universiteit verhuisde hij in 1948 naar Cartagena waar hij begon te werken als journalist voor 'El Universal'.

Ondertussen werkt hij samen met andere Amerikaanse en Europese kranten en tijdschriften.

Hij sloot zich aan bij een groep jonge schrijvers die zich toelegden op het lezen van romans van schrijvers als Faulkner, Kafka en Virginia Woolf.

In 1954 keerde hij terug naar Bogotá als journalist voor 'El Espectador'; in deze periode publiceerde hij het korte verhaal 'Dead Leaves'. Het jaar daarop verbleef hij een paar maanden in Rome: hier volgde hij filmcursussen, voordat hij naar Parijs verhuisde.

Hij trouwde in 1958 met Mercedes Barcha, die al snel twee zonen kreeg, Rodrigo (geboren in Bogotá in 1959) en Gonzalo (geboren in Mexico in 1962).

Na de machtsovername door Fidel Castro bezocht hij Cuba; hij begon een professionele samenwerking met het agentschap 'Prensa latina' (eerst in Bogota, daarna in New York) dat door Castro zelf was opgericht. De voortdurende bedreigingen van de CIA en de Cubaanse ballingen brachten hem ertoe naar Mexico te verhuizen.

In Mexico Stad (waar Garcia Marquez permanente inwoner sinds 1976) schreef hij zijn eerste boek 'De begrafenis van Mama Grande' (1962), dat ook 'Niemand schrijft aan de kolonel' bevatte, werken waarmee hij de fantastische wereld van Macondo begon te schetsen, een denkbeeldig land vernoemd naar een gebied dicht bij het land van herkomst van Gabriel Garcia Marquez waar veel wijngaarden waren die de auteur tijdens zijn reizen per trein kon bekijken.

In 1967 publiceerde hij een van zijn bekendste romans, die hem tot een van de grootste schrijvers van de eeuw zou maken: 'Honderd jaar eenzaamheid', een roman die het verhaal vertelt van de familie Buendía in Macondo. Het werk wordt beschouwd als de hoogste uitdrukking van het zogenaamde magisch realisme.

Daarna volgden 'The Patriarch's Autumn', 'Chronicle of a Death Foretold', 'Love in the Time of Cholera': in 1982 kreeg hij de Nobelprijs voor de Literatuur.

In 2001 werd hij getroffen door lymfeklierkanker, maar in 2002 publiceerde hij het eerste deel van 'Living to Tell the Tale', zijn autobiografie.

Hij won zijn strijd tegen kanker en keerde in 2005 terug naar fictie met de publicatie van 'Memory of My Sad Bitches' (2004), zijn laatste roman.

Opgenomen voor verergering van ernstige longontsteking in de Salvador Zubiran kliniek in Mexico, Gabriel García Márquez is overleden op 17 april 2014, 87 jaar oud.